27. BÖLÜM "Katil"

898 184 649
                                    

"İnsanlar kahraman ya da kötü olarak doğmazlar; etraflarındaki insanlar tarafından yaratılırlar." -Chris Colfer

Bölüm Şarkıları:
Mor ve Ötesi- Sor
Mor ve Ötesi- Hep Aynı
Mavi Gri- Odamda Hayalin Saklı
Sena Şener- Gerçek Değil

•••
Mor ve Ötesi - Sor:
Yoruldun, çok yoruldun,
Bilincin bi var bi yok.
Yalandın, yaralandın,
Dermanının 'ismi yok'.

Yalandın, yaralandın,Dermanının 'ismi yok'

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

•••

HASTANEDE BİRİNCİ GÜN

Tik, tak. Tik, tak.

Bir saat sesi.

Ama bu sefer ses hastane odasında değil, zihnimdeydi. Ve hiç susmuyordu.

Bilmiyordum. Bu ses belki de saat değil, patlamak üzere olan bombanın geriye sayımıydı.

Yaşadıklarımın hepsi, kabustu. Burası yalandan ibaretti, bir çeşit illüzyondu.

Yutkundum.

Sahiden kabus muydu?

Yalan, yalan, yalan. Hepsi yalandı. Yalan mıydı? Hangisiydi peki yalan olan? Neydim ben, kimdim ben? Ben, ben...

Korktum. Delirmekten korktum.

Çığlık attım. Kimse duymadı.

Duydular Süveyda Arslan, duydular. Ama kulaklarını tıkadılar.

Öldürdüler seni Süveyda Arslan, öldürdüler. Ama silahı senin eline verdiler.

Süveyda'ydım ben. Yani kalpteki gizli günah. Buydum ben, bundan ibarettim.

Annem, annem, annem neredeydi?

Çığlık attım. Herkes uyandı.

Ruhumdaki herkes uyanışa geçti. Her yaşım, her anım uyanışa geçti.

"Anne, babam beni neden sevmiyor?"

"Baba, beni neden sevmedin?"

Sus, dedim babasının tokat attığı 13 yaşındaki Süveyda'ya. Sus.

"Yenge, sen amcamı hak etmiyorsun."

"Yenge, ailemden ne istedin?"

NEFRETİN TOHUMLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin