SAPLANTI (+18)

''19. BÖLÜM: ÇARPINTI.''

|Bu Gece|

O gülümsedi ve güzelliğinden karnıma ağrı girdi.

❥

19. Bölüm: Çarpıntı.

Özet;

Hamileyim.

Kapının ardından sesler geldiğinde hızlıca testleri avucumda sıkıştırarak üzerimdeki sweetshirtün külahına koydum. Kapı hızlıca açıldığında, "Ne olduğunu açıkla?" diye sordu direkt. Yerdeki eşyalarda gözlerini gezdirdi. "Birazdan geleceğim." dedim gülerek. Gülmeme anlam veremese de banyodan çıkarak beni beklemeye başladı.

Çantamdaki saçtığım eşyalarımı hızlıca toplayarak banyodan çıktım ve yatağın köşesinde oturan bedenine yaklaştım. Aralık bacaklarının üzerine oturarak yüzünü avuçladım. "Sana birşey söyleyeceğim," kollarından destek alarak arkasına yaslandı ve bana baktı. "Bana her birşey söyleyeceğinde kucağıma oturmak zorunda değilsin, işleri zorlaştırıyorsun." omuzlarımı silkerek yanağını öptüm.

"Cihan, hani insanlar..."

"Hangi insanatlar? Erkek olanlar mı?" dik dik ona bakarak aklımın düşüncelerine uyma kararı aldım, direkt söyle Gece, işler anlatmayla olacak gibi değil.

Elimi enseme götürerek şapkanın içindeki testleri aldım ve bacağının üzerine bıraktım. "Ne bunlar?" diye sorduğunda doğrularak testleri aldı. İncelerken bakışları aniden bana döndü. "Se-sen..." başımı sallayarak gülümsedim, "Hamileyim." tepkisizce bana bakmaya başladıktan birkaç saniye sonra bedeni geriye doğru yığıldı.

Panikle kalkarak, "Cihan?" diye bağırdığımda nabzını kontrol ettim. Yaşlı adam canım, ya kalbine indiyse? "Kocam...," bayılmış olmalıydı ki nefes alıyordu. Yere düşen testleri alarak komodinin üzerine koydum, bacaklarını kaldırarak yatağa bıraktım ve üzerini örttüm. Elimi karnıma koyduğumda karnımın içindeki hücreden bir etkileşim bekledim ama hiçbir şey hissetmedim. Nefesimi vererek yatağa yattım ve kocaman bedenine sarıldım.

*

Bazen herşey çok güzeldir ve istediğiniz tek şey bunun bozulmamasıdır çünkü hepimiz biliriz ki bu huzur bir kere bozulursa bir daha asla düzelmeyecekti.

2. Hayatım herşeyin güzel gitmesiyle başlamıştı zaten, herşey iyiydi ve ben bir çikolata alacaktım, daha sonra evime dönüp hayatıma devam edecektim. Absürt değil mi? Kaçırıldım ve hayatımda 2. Kez âşık oldum. Karşımdaki adam da bana âşık ve hamileyim. Zamanında nefret ettiğim adamdan bir çocuk bekliyorum. Çünkü onu seviyorum, ona âşığım.

Yanımda yatan bedeni kadehlerce alkol almış gibi ayılmaya başladığında başımı ona doğru çevirerek yüzüstü yatan bedeninin doğrulmasını bekledim ama kolunu boynuma sararak sinsi bir biton yılanı gibi sarıldı boynuma. Tırnaklarımı koluna bastırdığımda kolunu gevşeterek kısık, uyumaktan şişmiş olan gözlerini birkaç kere kırpıştırdı ve çatallı sesiyle mırıldandı, "Gece'm," dedi ve bedenini yanıma yakınlaştırarak sarıldı.

Elimi pürüzsüz yanağına koyarak baş parmağımla tenimin tenine değdiği yerleri okşadım. Gözleri açık olsa da odadaki tek sesler aldığı derin nefeslerin hırıltısıydı. Eğer gözlerinin açık olduğunu bilmesem uyuduğunu düşünürdüm, fakat uyanık olmasına rağmen tek kelime etmiyordu.