Her şeyim~Balavic

29-Paramparça

Hande kafasına koymuştu gidecekti bu takımdan,ligin ikinci yarısında bir çok takım Hande'yi takımında görmeyi istiyordu her zaman olduğu gibi.

Bunlardan birisi de Vakıfbank'tı.

Vakıfbank daha önce bir çok kez onu transfer etmek istesede Hande reddetmişti ama bu sefer durum farklıydı gitmek istiyordu Hande daha fazla duramayacaktı bu takımda.

"Kızım şaka mısın sen?"

Simge'nin sözüne göz devirdi Hande.

"Ha Vakıf ha Eczacı ne fark eder?"

"Ya Hande'm bak istediğine emin misin?"

Hande kafasını saklamakla yetinmişti.

"Yıllardır bir çok kez teklif yapıyorlar sana reddediyorsun şimdi gidecek misin gerçekten?"

"Evet Simge gidicem."

"Zehra ile aynı takımda oynamak istiyorsun o zaman."

Hande'nin gözleri bir anda büyümüştü,Zehra'nın o takımda olduğunu hatta o takımın kaptanı olduğunu unutmuştu.

"Şey ben Zehra'yı unutmuşum."

"Salaksın Handan."

"Sende aşk kadınsın Simge"mm."

Simge'nin yanağına bir öpücük kondurdu Hande.

"Hande şaka bir yana sen gidicek misin Vakıf'a?"

"Imoco'dan da teklif var ama bilemiyorum."

"Handan'ım ne yaparsan yap ama kendin için iyi olacak bir şey yap Allah aşkına."

Hande uzun süre sessiz kaldı ve düşündü.

"Vakıfbank'a gideceğim."

"Ne?"

"Vakıfbank'a gideceğim işte."

"Of Hande of."

...

-Hande-

Yine bir antrenman bitmişti belki de son antrenmanımdı bu Eczacıbaşı ile.Son kez uzun uzun baktım her yerine salonun,güzel anlarım da kötü anlarım da hep burada geçmişti,bunları geride bırakmak çok zor olacaktı.

Herkes gitmişti kim bilir ne kadar uzun süre dolaşmıştım etrafı ilk defa gelmişim gibi.

Soyunma odasına girip giyeceğim kıyafetleri çantamdan çıkarmaya başladım.

"Sen şaka mısın?"

Kafamı gelen sese doğru çevirdiğimde gözleri dolu bir şekilde bana bakan Tijana'yla göz göze gelmem bir oldu.

Cevap vermedim ona önüme döndüm,benimde gözlerim dolmuştu.

"O kadar emek verdin bu takım için,gidiyorsun demek ha?"

Yine cevap vermemiştim,Tijana'nın sözlerini umursamayıp üstümdeki antrenman formamı çıkardım.

"Cevap versene!"

Kolumu sertçe tutup kendine çekmişti,elimdeki T-shirtüm yeri boylamıştı.

"Bırak kolumu."Kurtulmaya çalışıyordum ama çok güçlüydü yapamıyordum hiç bir şey.

"Hiç bir yere gitmiyorsun."

"Pardon?"Sinirlenmiştim bana emir veremezdi.

"Hiç bir yere gitmiyorsun dedim duydun mu beni."Gözleri alev saçıyordu adeta,onu hiç böyle görmemiştim.

"T-tamam T-Tjana bir yere gitmiyorum s-sakin ol lütfen."

Korkmaya başladığımı fark ettiğinde kolumu serbest bıraktı.

"Özür dilerim."Ağlamaya başlamıştı,hıçkırıkları odada yankılanıyordu.

"Tijana sorun değil ağlama lütfen."

Yere oturup dizlerini kendine doğru çekmişti,yanına oturup dizlerindeki ellerini ellerimin arasına aldım.

"Gidecek olmamın seni bu kadar üzeceğini düşünmemiştim.

Küçük bir kahkaha attı Tijana.

"Gidecek olman beni üzmedi,paramparça etti Hande."

Gözlerim dolmuştu yine.

"Gidecek olman beni öyle bir boşluğun içine soktu ki..."

"Ne..."Yoksa?

"Seni hâlâ deli gibi seviyorken bana uzak olmana dayanamam Hande."

Seviyordu beni hâlâ seviyordu,o an mutluluktan çığlık atmak istedim ama yapamadım.

"Bende seni seviyorum Tijana."

Ellerimle yüzünü kavrayıp akan yaşlarını sildim ve ikisine de birer öpücük kondurdum.

Bir birimize bakıyorduk ikimiz de sarılmak istiyorduk bir birimize.Sarılmak için yeltendiğimde hemen sarmıştı kollarını bana.

"Kokunu çok özledim."Ellerimle yüzünü tekrar kavradım.

"Bende seni çok özledim Tica'm."O da elleriyle yüzümü kavramıştı.

Bir birimize uzun uzun bakarken kapı aniden açılmıştı.

Bu anın bozulmasını hiç istemezdim özellikle de gelen kişi tarafından...

Bölüm Sonu

Sonunda kutlu gün geldi sanırım ama bir sorunumuz daha var😓

Gelen kişi kim? Tahmin etmek çok zor değildir ama yine de sorayımm.