Her şeyim~Balavic

27-İki Yabancı

-Tijana-
Bugün Yaprak ile yemeğe çıkacağız,ilişkimiz düşündüğümden de güzel gitmeye başladı.Bu süreçte Hande ile ilgili bazı şeyler kulağıma gelsede umursamamaya çalıştım,eskisi kadar aklıma gelmiyordu Hande.

Sanırım onu yavaş yavaş unutmaya başlıyordum.

Oturduğum yataktan doğrulup,aynada saçlarını düzelten sevgilimin beline sardım kollarımı ve omuzuna bir öpücük kondurdum.

"Çok güzel görünüyorsun."Kollarımı okşayıp bana döndü.

"Umarım yanına yakışıyorumdur."

"O nasıl söz tabiki yakışıyorsun."Sağ elimle yanağını okşayıp gözlerine kenetlendim.

"Öyle güzelsin ki her an öpmek istiyorum seni."Dudaklarımızı birleştirip saçlarıyla oynamaya başladım.

Bana karşılık veriyordu,kollarını ensemde birleştirmişti,daha da çok bastırıyordu kendini bana.

"Sanırım rujumu tazelemem gerekecek."Nefes almak için dudaklarımızı ayırmıştı.

"Dışarıda seni öpemeyecek olmam çok üzücü."

Dudaklarımı büzmüş ona bakıyordum,vücutlarımız hâlâ bir birine yapışıktı.

"Off Tijana böyle yaparak seni daha çok özlememi sağlıyorsun,yemeğe çıkmak yerine seni sevmeyi tercih etmeme çok az kaldı.

Sözlerine sırıtmıştım.

"Yemeğe çıkalım da beni istediğin zaman seversin."Göz kırpıp yanağını öptüm ve geri çekildim.

"Hadi hazırlanmaya devam et."

*

Yaprak,ile geldiğimiz restoranın köşesinde kalan masaya oturmayı tercih ettik,yemeği söylemeden önce birer portakal suyu istemiştik.

"Beğendin mi prenses?"Mutlulukla kafasını saklarken iştahla bir yudum daha aldı içeceğinden.

"Senin aldığın bir şeyi beğenmeme ihtimalim olabilir mi sevgilim."

Söylediği söz çok hoşuma gitmişti ellerini ellerimin arasını alıp okşadım ve birer öpücük kondurdum.

"Beğenmene sevindim güzelim."

"Yemeği söyleyelim mi şimdi?"

"Olur çok acıktım gerçekten."

Gülümseyip kibarca garsonu çağırdı.

Siparişimizi verip yemeğimizi getirmesi için beklemeye başlamıştık tekrardan garsonu.

"Bakıyorum da tavuk salatasını hâlâ çok seviyorsun."Sözlerine gülümsedim.

"Buranın tavuk salatası çok güzel oluyor bir türlü vazgeçemiyorum."

"Hande ile hep gelirdiniz buraya."Gülümsemem aniden sönmüştü,Hande ile hep gelirdik buraya o da çok severdi tavuk salatasını.

"Evet buranın tavuk salatasının tek aşığı ben değilim."Zorlukla tekrardan gülümseyip bakmıştım ona.

"Tica sana bir şey sorabilir miyim?"

"Tabiki."

"Hande ile artık niye konuşmuyorsunuz ?"

Bu soru nefesimi kesmişti,hiç hazır değildim bu soruyu yanıtlamaya,bir şeyler uydurmam gerekiyordu.

"Bir süre önce bir birimiz için iyi arkadaşlar olmadığımızı fark ettik."

"Bunu duyduğuma üzüldüm,ikiniz de çok değerlisiniz benim için."Masanın üzerindeki elimi okşayıp üzgün bir şekilde baktı bana.

...

Yemeğimizi yiyorduk bir süre Yaprak'a dikkat ettiğimde birisine baktığını fark ettim,kim olduğunu anlamaya çalışıyor gibi görünüyordu.Kafamı baktığı tarafa çevirdiğimde.

Hande oradaydı,buraya geldiğimizde fotoğraf çekildiğimiz kişilerle fotoğraf çekiliyordu o da.Arada kaldığı için kim olduğunu seçememişti Yaprak.

"Hande değil mi o?"

"Aa evet o."

Hande kafasını bize doğru çevirdiğinde el sallamıştı Yaprak ona,Hande de ona karşılık verdiğinde,ben ise önüme dönüp yemeğime devam etmiştim.

"Sevgilim,onu buraya davet etsem kızar mısın? Hem belki aranızdaki buzlar da eriyebilir."

"Sorun değil istediğini yapabilirsin."

Yaprak Hande'ye eliyle gelmesini işaret etmişti,hayranlarıyla son kez bir şeyler konuşup yanımıza geldi.

Yaprak ayağa kalkıp sarıldı Hande'yle,bana baktığında zorlukla gülümseyip ayağa kalktım ve uzattığı elini sıktım,Hande'nin.

"Hande gelsene ayakta kalma."

"Yok rahatsız etmeyeyim."

"Ne rahatsızı aşk olsun gel lütfen."

"Peki biraz kalırım yanınızda sonra Simgenin yanına geçeceğim zaten."

Yaprak'a gülümseyip yanına oturmuştu Hande,oturduğunda bir bana bir Yaprak'a baktı.

"Hayırlı olsun."

Yaprak utanmıştı,yanaklarının kızardığını fark etmiştik ikimizde,Hande sahte bir gülümseme yerleştirdi yüzüne.

"1 aydır birliktesiniz değil mi?"

"Evet"Bu sefer ben konuşmuştum.

"Aşk olsun ama fark etmesek hiç söylemiyorsunuz."

"Üzgünüm,ilişkimizin güzelliğine dalıp unutmuşuz söylemeyi."Yaprak,Hande'nin omuzunu sıvazlayıp gülümsedi.

"Umarım hep böyle mutlu olursunuz."

"Teşekkür ederiz."Badem gözleriyle teşekkürüme cevap vermeye hazırlanıyordu adeta.

"Rica ederim ne demek?"

"Ee Hande sende kimse yok mu?"Hande olumsuz anlamda kafasını sallamıştı.

"Aslında ben sizi Zehra ile çok yakıştırıyorum."

Duyduğum şey ile içtiğim su genizime kaçmıştı ama şanslıydım ki çok sürmedi.Yaprak bana endişeyle bakıyordu.

"İyi misin bitanem."

"İyiyim canım,yanlışlıkla büyük bi yudum aldım sanırım."

Yaprak iyi olduğumu görünce Hande'ye çevirdi kafasını.

"Biz sadece arkadaşız Zehra ile."Sözü güldürmüştü beni.

Öpüştüğü arkadaşı.

"Aa anladım."

"Ben gideyim Simge gelir birazdan."

"Biraz daha kalsaydın."

"Size afiyet olsun."Gülümseyip yanımızdan ayrıldı Hande.

"Biz de eve mi geçsek güzelim,geç oldu."

"Olur aşkım geçelim."

Yaprak ödememe izin vermeden,gidip ödemişti hesabı.

"Sevgilim ben öderdim."

"Hayatım hep sen mi ödeyeceksin,nolmuş bu sefer ben ödediysem."Yanağına bir öpücük kondurup,tuttuğum ellerini bırakıp arabayı çalıştırdım ve evime doğru sürmeye başladım.

Bu gece yine beraber kalacaktık Yaprak ile.

Bölüm Sonu

Dayanabilirsen bir de sen dayan Hande cabbar.

Unutabilirsen unut sen de Tijana Cabbar.

Bunların bu hâli ne olacak ya...