isolation • dramione (türkçe çeviri)

Bölüm 13 - Alone / Yalnız

(DÜZENLENMEDİ)

Hermione daha önce hiç bu kadar mutlu ve hoşnut hissettiğini hatırlamıyordu.

Maskülen bir göğsün ritmik bir şekilde nefes alıp verirkenki hareketleri onu uyku ve uyanma arasındaki mükemmel arafa gönderirken tembel bir şekilde mırıldandı. Lezzetli bir nane şekeri ve günahkâr bir Slytherin kokusu burnunu gıdıkladı, ve nerede olduğunu fark edince güzel rüyasından geri kalanları gözünü kırpıştırarak atmaya çalıştı.

Saçlarını hareket ettiren ağır nefeslerine bakılacak olursa, Draco şu anda dış dünyadan tamamen habersiz gibiydi, ama kolları gece onun etrafına dolanmış olmalıydı, ve vücudunu bu kolların içine daha da sarmadan edemedi. Böyle birbirlerine sarılmışlarken her şey çok güzeldi, ve kaçınılmaz inkar ve tartışmalar gelmeden önce olabildiğince bu anın tadını çıkartmak istiyordu. Bu düşünceyle kaşları çatılırken, o hareketlenmeden gitmesinin daha iyi olacağını düşündü, sadece durumun getieceği utanç ve tartışmadan kurtulabilmek için olsa bile.

Nedenini bilmediği bir dürtüye karşı koyamayarak, kendini dikkatlice onun tutuşundan ayırmadan önce çene hattının yanına normalden biraz uzun bir öpücük kondurabilmek için boynunu yana eğdi.

Onun dokunuşunun eksikliği kızı bir anda unutulmuş ve soğuk hissettirdi, ve daha sonradan aklına gelen bir düşünceyle, Draco'nun üstünü örtmek için yataktaki battaniyelerden birini aşağıya çekti. Son bir hüzünlü bakışla, gitmek için geriye döndü; ama arkasında yavaşça açılan bir çift gözden tamamen habersizdi.

Draco, parmak uçlarıyla az önce kızın dudaklarının değdiği yere dokundu, ve odada yalnız kalırken kızın sırtını izledi. Bir anda aklına alakasız bir düşünce geldi, ve sessizce ayağa kalkarak kapı tam kapanmadan yakalamayı başardı. Kafasını aradaki boşluktan çıkarttı ve şifreyi duyabilmek için işitme yeteneğine yüklendi.

Lutra, lutra?

Ne anlama geldiğini bilmiyordu, ve umrunda da değildi; sadece şartlar biraz daha eşitlendiği için kendini tatmin olmuş gibi hissediyordu. Eğer kız odasına istediği zaman girip çıkmaya bu kadar meraklıysa, şimdi kendisi de aynısını yapabilirdi. Kendine bunun nedenlerinin tamamen stratejik olduğunu söyledi, ama parmaklarını tekrar Granger-sıyrıklı çene kemiğine götürürken, bu avlanma-benzeri davranışlarının daha karanlık amaçları olup olmadığını merak etti.

*****

Hafif bir öğle yemeği ve kütüphaneye bir gezi sonrasında, Hermione odasına döndüğünde cama gagasıyla vuran Hedwig ile karşılaştı.

Hermione mektubu bir kez daha okudu, ve gülümsemesi genişledi. Zarfın üstündeki adrese göre sadece ona gelmişti, bu yüzden bu sefer mektup için Ginny'yle buluşmadı. Haftalardır sadece hayal kırıklığı ve bitmek bilmeyen kötümserliğine gelen yakıtlar sonrasında; sonunda tünelin ucundaki ışık görünüyordu. Not, Ron'un tanıdık ve sakar el yazısıyla yazılmıştı, ama kelimeler parşömenin üstünde kalın ve netti.

Onu bulduk. Yok edildi.

Diğerlerini arıyoruz.

Seni özlüyorum.

R&H

'O'nun ne olduğu hakkında bir tereddüt yoktu. Madalyonu bulmuşlardı. Detaylar hakkındaki merakının beklemesi gerekecekti, Harry ve Ron'un ona daha fazla bilgi aktarmaları çok riskliydi. Ama o an için, bu umrunda değildi, Voldemort'u yenip bu savaşı bitirmeye bir adım daha yaklaşmışlardı.

Seni özlüyorum.

Geniş gülümsemesi, bir suçluluk dalgası onu vururken üzgün bir ifadeye dönüştü. Bilincinde Draco'yla olan...aktivitelerinin görüntüleri dönmeye başladı, ve bir ürpertiyle birlikte, bu davranışlarının çocuklarla, özellikle de Ron'la olan arkadaşlıklarını nasıl etkileyeceğini bir kere bile düşünmediğini fark etti. İlişkileri zaten yeterince karışıktı, ve ikisini de bu konu hakkında bir kere bile medeni bir şekilde konuşamadıkları için suçlaması gerektiğini düşündü.