Rino'nun Yale'si

19

Prens İlyas dan

.....

Prensesten hiç böyle bir kelam beklemiyordum öyuzden kalmıştım. Sonra Meryem prensesi alıp pazara gitmişlerdi Hızır ile ben konuşmaya başlamıştık ikimizde mutluyduk. Benim kalbim hızlı atıyordu sanki savaşta gibi. Prenses beni her gün şaşırtıyor du.

"Ağabey, prensesi nasıl böyle kendine sevdalandirdin bir taktik versene."

"Hızırım ağabeyini  hafife mi alırsın?

"Estağfurullah ağabey, kos koca Prensesi kendine sevdalandirdin nasıl hafife alayım."

"Öyle ya, neyse biz işimize bakalım Aybars nerde dir."

Hızır ile gülusurken Aybarsın ifadesini alıcaktım Meryeme sevdalıydı ve bunun hesabını verecekti. Tam Hızır cevap verecek iken koşarak Aybars geldi.

"Aybars seni ararım gel bakayım bir ifadeni alayım."

"Şuan zamanı değildir İlyas."

"Bir sorun mu vardır?"

"Süleyman bey Meryem'in pazarda önünü kesmiş."

Bunu dediğinde Aybarsın çene kasları belirgin olmuştu sinirlenmişti Hızır ise yumruklarını sıkarken ben dişlerimi sıkıyordum.

"Ne bekliyorsun Aybars gidelim hemen."

Tam gidicek iken Aybars kolumdan tutup durdurmuştu Hızır da durmuştu.

"Dahası var ilyas."

"Daha ne olacak?"

"Süleyman bey Meryem ile konuşmak istemiş sonra prenses müdahale etmiş ve prensese ağır laflar etmiş."

Bunu duyduğumda daha da sıkmıştım dişlerimi.

"Nasıl? BENİM HATUNUMA KİMİN CESARETİ OLUR LAF ATMAYA."

"O kadarı ile kalmamış."

"Daha ne?"

"Prensesi kılıcı ile yaralamış."

"SEN NE DERSİN AYBARS?"

O kadar sinirlenmiştim ki şuan tüm bir ordu gelse hepsini haşet ederdim. BENİM HATUNUMA BİR BEY DAHİ BAKAMAZKEN HANGİ BEY YARALAYABİLİR BUNUN BEDELİNİ AĞIR ÖDETİCEM.
Hemen koşarak şifahaneye gittim Yasmin tez den ayarlanmıştı. Hızır ve Aybars yanımdaydı. Şuan yapacak birşeyim yoktu ama bu tüm sarayı yıkacak gücüm var idi. Prenses beni gördüğünde gülümsedi ve yürümeye başladık Meryem ve Aybars yanımızda yürüyordu. Hızırı Süleyman Bey'i bulmaya göndermiştim.

"İyimisin Prenses."

"İyiyim."

"Bunun bedelini ağır ödeticem merak ta kalmaya sın."

Bana gulumsemisti. Meryem Aybars'a birşey anlatıyordu şuan Aybars la uğraşcak gücüm yoktu. Hem Aybars benim Yasmine baktığım gibi bakıyordu Meryeme belki de  gerçekten sevdalı dir ama benim bacımı almak kolay değildir. Hızır geldi biz sarayın önune kadar gelmiş iken.

"Ağabey, atam Süleyman Bey'i Zindana atmıştır."

"İyi o vakit gidelim."

"Lakin, atamın müsadesi yoktur senin bedel ödetmene."

"Ne dersin sen Hızır?"

"Prensesin atası ve ağabeyi gelmiştir bu hadiseyi duymuşlardır atam onları sakinlestirmeye çalışıyor lakin iyi gitmiyor."

"Atam ve ağabeyim i geldi?"

"NİYE EVVELDEN HABER ETMEDİ KİMSE. BU SARAYA KİM GİRERSE BANA HABER EDİCEKSİNİZ DİYE KAC KERE DİYECEĞİM NEDEN BENİM SÖZÜMÜN HÜKMÜ YOKTUR?"

Sinirlenmiştim lakin haklıydım bu saraya kim girerse girsin bana haber edilecek idi ama hiç kimse bu hükmü dinlemez idi. Süleyman Bey'in bedelini ödeticem ama şimdi daha önemli bir engel var. Hızır ellerini önden birleştirmiş yere bakıyordu sesimi yükseltiğim de hep öyle bakardı ellerini birlestirirdi ön tarafta sonra yere bakardı kıyamazdim bağırmaya böyle yaptığında lakin disiplin her zaman önemli idi.

"Estağfurullah ağabey kusura bakmayasın benim hatam."

"Birdaha olursa affetmem Hızır!"

"Ağabeyimi ve atamı bekletmeyelim."

"Doğru dersin Prenses. Aybars sende gelesin. Atam birşey derse suçu senin üzerine atıcağım."

"İlyas sen tam bir çabulcusun."

"Sarayın önündeyiz Aybars kelam larını tartasın yoksa tüm at pisliklerini sana temizletirim."

"Bu saray da sizden iyi savaşan, duruşu ile herkesi etkileyen başka bir prens yoktur prensim uzun yaşayın InshAllah."

"Eyvallah!"

Güldükten sonra saraya doğru yol aldım hoşuma gidiyordu Aybarsı böyle itaat ettirmek onu at pisliği temizlerken çok izlemiştim. Eğlenceli idi. Prenses tam sarayın basamaklarından çıkarken konuşmaya başladı.

"Zorla kendine iltifat ettirdin farkında mısın?"

"Senden alâ bana iltifat eden mi var."

Bunu dediğimde prensesin yüzü kızarmıştı tam olarak ne demek istediğimi biliyordu.