10

0 0 0
                                    

Prens ilyas dan

......

Ne olduğunu bilmiyor dum. Prenses bir ağabeyi olduğundan bahsetmemisti. Ama kendi de pek yakın değildi çünkü ağabeyini görunce halsiz olmuştu. Korktum çok korktum cesur prens ilyas tım ama prenses düştüğünde ise çok korktum. Uyuyorken çok güzel idi onu izledim sonra bir hatun ona bir şey içirdi iksir gibiydi ve kendine geldi. Kendine geldiğinde ise hemen düzeltti kendini ne olursa olsun duruşu dik olmalıydı. Kıyafetleri, doğal olması, dik duruşu etkileyici idi. Atası ve ağabeyi girdiğinde gerildim, bir an ağabeyi gözlerini benim üzerime dikti. Bacısı idi nasıl olsa, naparsa kabulumdu. Benim bacıma bir bey yanaşsaydı bende tepkimi ölçmezdim ama atasının yanında birşey yapamaz idi yakışı kalmazdı. Prensesin arkasından saraya ilerliyorduk ben beklesem veya beklemesem bilmiyordum aile içinde idi belki girmemem gerekiyordu. Sarayın kapısına geldiğimizde ben prensese dönup konuşmaya başladım.

"Prenses, ben gelmeyim aile arasında."

"Seninle toy kuracağız gizli saklım yoktur prens."

Dediği beni sevindirmisti itaatsizlik etmemek için miydi yoksa gerçekten beni ailesinden gördüğü içinmiydi bilmiyordum ama itaatsizlik etse bile bu durumda birşey diyemezdim ona çektircektim ama şimdi değil.

Saraya girdiğimizde kral oturmuştu yerine Aktemur bey yanında bende diğer yanına. Prenses ayaktaydı her an bir yerleri yıkabilirdi yıksa arkasında dururdum ama o ayrı konuydu. Gözleri dolduğunda daha güzel olmuştu ama ona gülmek yakışıyor du. Sadece gülmek. Atasına ve ağabeyine kızgın idi ama aynı zamanda kırgın, ikisine bakarak kafasında ne varsa dökmek için lafa girdi.

"NOLUYOR? ANLAMIYORUM NE BU SIRLAR. Noluyor ya noluyor beni çıldırtmak üzeresiniz. Hemen anlatın."

"Yasmin bunları duymak için daha-."

Kralın lafını kesmişti büyük cesaret idi ama şuan karşısında Sultan olsaydı tanımazdı çünkü çok sinirli idi. Ateş gibi gözlerinden ben bile korkmuştum bağırmaya devam etti ve  ben ona hayran bakmayı kesemiyordum.

"SEN BUNLARI DUYMAK İÇİN DAHA KÜÇÜKSÜN ÖYLEMİ? Tamam sakin olacağım sakin olacağım."

Kendini sakinlestiriyordu çünkü onu sakinlestirecek biri yoktu şuan belki de hiç olmamıştı. Derin bir nefes aldı ve devam etti şuan prensese kucak açmak istiyordum çok masum görünüyordu ve yanlız.

"Anam şehit olduğunda ben 10 yaşındaydım birşey demediniz. Ben bekledim ağlamadım hiç ağlamadım bekledim atam veya ağabeyim gelecek bana anan şehit oldu diyecek ve ben onun omzunda ağlayacağım diye bekledim ama olmadı. Ağabeyim ve sen hep birbirinizin acısını sardınız belki de anamı unutmak için talimlere gittiniz orda kaldınız kaç kere. Ben yanlız kaldım hiç kimse yoktu birbirinizin acısını dindirirken beni düşünucek haliniz yoktu. Tamam dedim zaman ver dedim. Ama zaman verdiğimde ise ağabeyim gitti 15 yaşında idim. O yaşlarda analar ögretirdi dikiş nakış, ilim zarafeti. Öğrenemedim, dikiş nakış süslenmek, elbiseler giymek yüksek botlarla gezmek öğrenemedim. Dedim ki kendime çok çalış. At sürmeye başladım ağabeyimin atını sürüyordum hatırlamak için onu. Onun atını kendiminkin den ayırmadım kardeş gibi büyüdüler ama biz büyüyemedik. İlim öğrendim ağabeyimin yerini bulurum diye. Savaşmayı öğrendim talim yaptım ağabeyimin yaninda savaşırım diye. At binmeyi öğrendim ağabeyime giderim diye. 15 yaşına girdim doğum günlerimi hiç sevmezdim ağabeyim gitti diye. 15 yaşında beni de gönderirsin sandım ama olmadı. Bana ağabeyim den bir mektup bıraktınız ona tutundum ben. Haberiniz varmı sizin nekadar canım yandı. At bindim bu saraydan uzaklaşmak için. O iksirlerden anamdan yadigar olduğu icin binlerce yaptım. Sattım binlercesini. Kaç saraylar gezdim atamla belki ağabeyimi görürüm diye. Görmedim! SİZ ANASI ŞEHİT OLMUŞ BİR HATUN DAN AĞABEYİNİ UNUTMASINI İSTEDİNİZ. SENDE YOKTUN BABA! OLMADIN! SAVAŞLARDA OLDUN AMA BENİM YANIMDA OLMADIN SADECE NİNEM VARDI. SADECE NİNEM! ŞİMDİ BENİM GÖZUME GÖRUNMEYİN BAŞKA BİRŞEY İSTEMEM!

Ağır şeyler yaşamıştı Yasmin. Belki de dik duruşu bu yüzden idi ağır şeyler yaşadığı için. Haklı idi onu yanlız bırakmışlardı. Belki sebepleri vardı ama Yasmine hiç kimse gerçeği anlatmamıştı veya acısını dindirmemişti. Prenses Yasmin çıkar çıkmaz bende çıkmak için ayaklandım izin isteyemezdim kralı ilk defa böyle yıkılmış göruyordum prensin de ondan aşağı kalır hali yoktu. Prensesin arkasından gidiyordum atına binmiş bir yere gidiyordu hemen beylerden atımı istedim ve peşinden gittim.

Rino'nun Yale'siOù les histoires vivent. Découvrez maintenant