Rino'nun Yale'si

4

Prens İlyas dan
.....

Bu prenses baya güzeldi onunla toy yapmam gerekiyordu. Bana itaat edecekti ve ben bundan memnun dum. Bu prenses fazla burnu havada ve fazla şımarıktı. Onun için hükmüm yokmuş gibiydi ama artık öyle değildi artık benim emirim altındaydı ve bana itaat edecekti. Mutluydum toy ağırdı özellikle benim gibi bir prens için. Ama benim için mücadele asla bitmezdi. Düşüncelerim bitmişken bir bey konuşmaya başladı.

"Destur varmıdır."

"Vardır."

"Prens İlyas, kral sizi Yale sarayına bekliyor."

"Anlaşıldı."

Prenses Yasmin konuşmuş demektir bu. Gidip kralın kızıyla toy yapıcağımı dillendiricektim. Bu zordu ama mucade benim zaferimdi. Otağımdan çıkıp saraya yol aldım. Sarayın kapısı açıldı ve giriş yaptım sonrasında ise girdim.

"Destur varmıdır."

"Vardır."

Sert bir ses cevap verdi ve girdim. Prenses Yasmin tum zarafeti ile oturuyordu ben ise krala döndum ve lafa girdim.

"Efendim ben Rino sarayından Prens İlyas. Kızınızın namı namıma değmiş ve bu yüzden toy kuracağız izniniz olursa."

"İznim vardır, kızım savaşlarda yer almak istiyor. Senin iznin varmıdır buna?"

"Vardır efendim, savaşlarda benim emrim altında olacaktır."

"O zaman atanla konuş ve toyu yapalım namınız yayılmadan."

"Emriniz başımın üstüne efendim".

Ben kralın otağın dan çıktığımda derin bir nefes aldım. Arkamdan prenses Yasmin de gelmişti ve gülümsüyordu. Çok güzel gülümsüyordu ama nedeni neydi?

"Prenses Yasmin neden gülümsuyorsun?"

"Atamın yanında süt yemiş bülbüle dönuyorsun prens"

Prensesin gülümsemesi daha da büyümüştü. Ona kızamıyordum, bir dakika prenses bana bir söz vermişti emrime itaat edicekti. Bunu kullanarak onu ezebilir dim toydan önce. Çünkü atamın yanına varmak istemiyordum şuan. Prensesin gülüşü solmasını istemsizce istemiyordum ama eğlenmek benimde hakkımdı. Düşünürken bakışları bendeydi ve ben düşünceler den çıkmıştım.