Tutsak bxb

b. 22

Cezar'ın Öfkesi

Akın'ın önden girmesini bekleyen Cezar, odanının kapısını çarparak kapattığında Akın yerinde sıçramıştı.

Karşisinda ki Cezar'ı ilk kez görüyordu genç çocuk.

Gidersin öyle mi? Gidersin!

Oda da volta atarken bir anda köşedeki ağır kitaplığı yere devirdi öfkesini kontrol etmeye çalışıyordu.

Kim için beni bırakıyorsun? Dur öylesi yanlış soru! Senin bir ayağın neden eşikte Akın!

Akın kitlenip kalmıştı. Konuşamıyor, hatta nefes alıp verdiğinden bile ciddi şüpheleri vardı.

Cezar tüm öfkesini diline yerleştirmiş, onuda sevdiği çocuğun üzerine kusuyordu.

Ben... Ben... Hahahahaha deliricem ahhh!

Ellerini saçlarına götürüp yolarmışcasına çekiştirmişti konuşurken.

Seni, senin için durdurdum ben.

Benim için çok büyük bir zahmet küçüğüm. Gitmeyi de benim iyiliğim için mi akıl ettin?

Cezar yapma böyle, içinde bir yerde biliyorsun nedenimi.

Umurum değil, bak değil sen senden başka hiç birşey umurunda değil! Senin için Dünya'yı ayağa kaldırırdım. Yaktım yok ettim ben!

Akın haklı olduğunu bildiği için sesini çıkartmadı.

Susma ya haykır! Deki seni terk ederim de! Desene ne lan! Babamı öldürdüm ben senin için.

İşte bu ağırdı. Akın ondan bunu istemedi, istemezdi. Şimdi hiç suçu olmayan bir konuda taraf ilan edilmişti.

Bakma öyle masum masum. Aptal değilsin ufaklık. Şehmuz itine vermek istedi seni. Benim olanı kimse benden alamaz!

Sanki Akınla değilde kendi ile konuşuyordu adam artık.

Annemi aldı o herif yinede öldürmedim. Ama sen.... Sana dokunmaya kalkan elini kolunu kırdım. Sandım ki.... Sende benim karşılığım var.

Cezar seni seviyorum bunu biliyorsun yapma. Herşeyin faturasını bana kesiyorsun.

Seni öldürmek istedi küçüğüm seni! Sen ne yaptın beni kendinle tehdit ettin!

Senin için pişman olup kahrolma diye. Niyetim iyiydi gerçekten.

Cezarın gözlerinde gördüğü öfke ve karanlıktan korktu Akın. Cezarınsa Akın'ın gözlerinde gördüğü korku onu daha da öfkeye sürükledi.

Peki seni, senin için tehdit etmeme ne dersin küçük prens?