Odamdaki Gölge 📿

2.Bölüm

📿İyi okumalar.📿

📿📿📿

"Bahar, b-benim gördüğümü sen de görüyor musun?" Diye korkuyla gölgeden gözlerimi kaçırmadan sorduğumda Bahar çığlık atıp çadırdan çıkmıştı. Yatakta öylece düşmüş vaziyette oturuyor, gölgeye bakıyordum.

Korkuyordum, çünkü bu his öyle artistlik taslamaya benzemiyordu. Karşımda saçma bir şey vardı, bir cin veya hayalet işte her neyse! Ama besbelli bir gölge vardı. Yerimden kıpırdayamıyordum, üzerime geliyordu ama ben kıpırdayamıyordum. Şok olmuştum.

"Aslı?!" Birden içeri giren Buğra'yla ona baktığımda gölge kaybolmuştu. Hemen gelip bana sarıldığında ben hala kıpırdayamıyordum.

"Bahar söyledi, iyi misin? Hani nerede o sikik? Birisi korkuttu sizi değil mi?" Dediğinde gözlerimi ona çevirdim ve kaşlarımı çattım.

"Gölge üzerime geldi Buğra! Bunu nasıl biri yapabilir?" Dediğimde başımı göğsüne yaslamıştı. "Tamam sakin ol, geçti." Dediğinde sızlanıp başımı ayırmıştım.

"Geçmedi, o ağaç eve girdikten son-" Elini dudaklarıma bastırınca arkadaki matematik öğretmenimizi fark edip susmuştum. Yanıma gelip önümde eğildiğinde Buğra elini çekmişti.

"Ağaç ev derken? Siz kaybolunca ne yaptınız Aslı? Söyle hadi." Dediğinde istifimi bozmadan hemen bir yalan uydurdum.

"Kaybolunca demedim ki hocam. Bizim mahallede ağaç evimiz var, ben ondan bahsettim. Hemen çarpıtmayın lütfen." Diye bahane uydurduğumda gözlerini kısıp tek kaşını kaldırmıştı.

"Gel benimle." Diyerek bileğimden tutup çekecekken Buğra elimi kurtarmıştı hocadan. Hoca Buğra'ya kaşlarını çatıp elimi bırakmış ve tekrar onunla gitmemi söyleyerek önden çıkmıştı.

"Sakinleş Aslı, gitmek zorunda değilsin. Hadi yat, bu gece birlikte yatacağız. Caner sen de Bahar'ı al bizim çadıra git. Sahip çık kıza." Diyerek beni yatağıma yatırtıp kapıyı kapatmıştı.

"Gel." Diyerek sırt üstü yatmış ve beni göğsüne çekmişti. Kolumu beline koyup gözlerimi kapatmıştım. Daha önce dördümüz bile yere yatak serip birlikte uyuduğumuz için bu bizim için sorun değildi. Sanırım ilk defa bir olayda Bahar'dan çok ben etkilenmiştim.

"Buğra, hoca beni bekliyor." Dediğimde kaşlarını çatmıştı. "Siktir et, uyu ben hallederim." Diye kalkacakken içimde oluşan korkuyla hemen kalkmasını engellemiştim. Bana şaşkınlıkla bakmıştı.

"Gitme, korkuyorum." Dediğimde bakışları yumuşamış ve tekrar yatıp beni göğsüne çekmişti. Artık eve gitmek istiyordum. Bu ormanda kalmak istemiyordum. Neyse ki yarın sabah dönüyorduk.

"Annenlere söyleyecek misin?" Dediğinde sessiz kalmıştım bir süre. "Söylemeyeceğim, gerek yok. Eve gidince geçecek eminim." Dediğimde dudakları saçlarımdan kafama değince hafifçe aşağı kaymıştım çaktırmadan.

"Peki, biz de ailelerimize bir şey söylemeyiz o zaman. Burada yaşandı bitti, yarın kurtuluyoruz, normal şeyler yaşamadık bu gece." Dediğinde yutkunmuştum.

***

Gözlerimi açtığımda Caner ve Bahar çantaları toparlıyorlardı. Buğra benim altımda yatıyordu. Kafamı kaldırırken yüzüne saçılan saçlarım da kalkmıştı benimle.

"Öyle bir uyuyorsun ki, bir an Buğra'yı ezdin sandım." Caner'e gözlerimi devirip kalkacakken Buğra belimdeki eliyle beni kendine çekince başım tekrar göğsüne yaslanmıştı.

"Ohoo, oğlum kalk lan! Yatmanın sırası mı amına koyayım, şu lanetli ormandan çıkalım bir an önce! Bak, sal şu kızı, sıçtırtma kafana!" Caner'in küfürleri çoğalırken Buğra oflayarak kalkmıştı benimle birlikte.

"Ne çene var arkadaş sende, yorulamadın bir! Sen de keşke şu korkudan kal gelenler gibi bir susabilsen!" Diye söylene söylene tişörtünü çıkarıp üzerini değiştirmişti. Onlar çantaları götürürken ben üzerimle uğraşmamıştım.

Evde zaten yine yatacaktım, ormanda olduğumuz için gecelik şortum beni üşütünce çantadan uzun hırka alıp belimden bağlamıştım. Başka bir şey giymekle uğraşamadım.

"İyi misin Aslı?" Caner'in yanıma gelip saçlarımla oynarken sorduğu soruyla yere bakmayı kesmiştim. Ona gülümseyip başımı omzuna yaslamıştım.

"Uykum var sadece, eve gitmek istiyorum." Dediğimde saçlarımı dağıtmıştı. Oflayıp onu yere ittirmiştim. Ayağa kalkınca gözümde bir karaltı oluşmuş, saniyesinde geçmişti. Sanırım aniden kalkınca başım dönmüştü.

📿📿📿

📿Yorumlarınızı bekliyorum.📿