Odamdaki Gölge 📿

5.Bölüm

📿İyi okumalar.📿

📿📿📿

"K-korkmayın, gidecek. Ben hissetmiyorum, o zaman teknik olarak yok! O zaman teknik olarak bana dokunmuyor! Duyuyor musun, her neysen senden korkmuyorum! Yapabildiğin tek şey bu mu?! Korkutabilmek mi?" Fazla cesur hissetmiştim kendimi. Ve biraz canıma susamış gibi deli deli konuşsam da onu kovmak için tek çaremiz buydu.

"Caner, o yok tamam mı? Bak dokunuşunu bile hissedemiyorum. Demek ki yok. Korkma ve gözlerini kapat. Biz buradayız. Buğra, ışıkları aç." Dediğimde Buğra korkuyla titrerken kalkmış ama gölge yüzünden korkuyordu. Kaşlarımı çatıp sert bir şekilde tekrar ettim.

"Buğra! Işıkları aç! Hissetmiyorum, içinden geç, hayalet gibi düşün! Gözlerini kapat ve geç! Hızlı ol, Caner nefessizlikten ölecek. Bahar sen de camları aç." Dediğimde ikisi de aynı anda koşmuşlardı. Bahar camları açmış ve aynı zamanda ışıklar da açılınca Caner kendine gelmiş, nefes nefese gözlerini açmıştı.

"Gitti, yok! Görünmüyor!" Buğra heyecanla bağırırken gözlerimi kapatmış, kendimi titreyen bacaklarıma daha fazla direnemeyerek Caner'in bacaklarına bırakmıştım.

"Aslı?!" Buğra başımı Caner'in omzundan kaldırıp yüzüme baktığında gözlerimin dolduğunu hissetmiştim. Fazla cesur davransam da titriyordum korkudan. Çok korkmuştum ama ona odaklanmadığım için etkilenmemiştim.

"Ölüyorum sand- vay Aslı, kucağıma oturmuşsun. Bir şey mi ima et-" Buğra ensesine vurup beni Caner'in kucağından kaldırınca yeni fark etmiştim o şekilde olduğumuzu. Bilerek olmamıştı! Bu çocuk ayrı bir türdü yemin ederim.

"Kes lan sesini! Biz öleceksin diye korkalım, sen kendine gelir gelmez salak salak şeyler söyle!" Beni yatağıma oturtturup önüme eğilince Bahar'a kaydı gözlerim. Camdan dışarıya bakıyordu öylece. Yoksa dışarıdan Bahar'ı etkisi altına mı almıştı?

"Bahar?!" Diyerek yanına koştuğumda bana dönmüştü birden. Gülümsüyordu. İyi miydi yani, rahatlamış ve gülüyordu.

"İyi misin?" Demiştim saçlarını okşayıp. Yavaş hareketlerle Buğra'nın yanına gitmişti. Buğra çatık kaşlarla Bahar'a bakarken birden onu duvara yaslayıp kollarını kıpırdatmasın diye bastırmıştı.

"Ne yapıyorsun lan?!" Caner söylenirken ben anlamıştım. Caner gidip Bahar'ı Buğra'dan kurtarırken Caner'i tuttum hemen.

"Karışma, o şu an Bahar değil!" Dediğimde Caner beni ittirmiş Buğra'yı da çekmişti Bahar'ın üzerinden.

"Bırak! Caner saçma sapan davranmayı kes!" Dediğinde Caner Buğra'ya yumruk atmıştı. Ne oluyordu şu an? Onlardan çektiğim bakışlarım, yavaş yavaş kapıya doğru giden Bahar'a kaydığında telaşla ayağa kalktım.

Sertçe Bahar'ı tuttum ve çalışma masamın sandalyesine sürükledim zorla. Siyah kuşağım olsa da Bahar şu an çok güçlüydü ve zorlanmıştım.

"İp getirin! Çabuk, bağlamamız gerek." Bahar hiç tepki vermeden bakışlarını bana çevirince kaşlarımı çattım. Buğra sinirle küfür ederek Caner'i ittirip hemen benim kemerlerimden birkaçını alıp önce ellerini bağlamıştı.

"Ne biçim bağlıyorsun o çözülür!" Dediğimde sırıtmış ve ayaklarını da birbirine bağlamıştı. Hala tuhaf imalarla bana bakıyordu. Caner de o söylediğine sırıtmıştı. Bazen bu ikisinin beyninden neler geçtiğini hiçbir şekilde anlayamıyordum.

"Emin ol bu bağlayış çözülemez. Sen güven bana." Dediğinde inanmasam da oflayıp bir de sandalyeye bağlamak gerekiyordu.

"Caner, gidip portmantoda bir çamaşır ipi var onu getir." Dediğimde şoktan çıkıp başıyla onaylamıştı. Buğra sanırım ona anlata-! Bahar?! Yüzü grileşmişti. Hassiktir, ne oluyor?

"Çabuk ol!" Dediğimde ağlamak üzereydim. Ya ona bir şey olursa? Allah'ım çok korkuyorum!

"Al." Dediğinde gözlerinin dolduğunu görmüştüm. Buğra Bahar'ı tutarken ben hemen belinden sandalyeye bağladım sıkıca.

"Bahar, çok ç-çirkin oldun. Kendine gel ne olur." Caner titreyen sesiyle konuştuğunda ben de ağlamak üzereydim. Ona bir şey olursa ne yapardık. Ailesi? Nasıl hesap verecektik? Ailesini geçtim, biz Bahar olmadan yapamazdık ki. Filmdeki gibi, gerekirse o içine giren şeyle yaşardık ama Bahar olmadan olamazdık.

📿📿📿

📿Yorumlarınızı bekliyorum.📿