වාට්ටුව පාළුයි.... වෙනද නොතිබ්බ මහා මූසල ගතියකින් මුලු හොස්පිටල් එකම පිරිල...!!! මගෙ පපුව රිදෙනව.... සාගර දීල ගිය චේන් එක තාමත් මගෙ පපුවට තුරුල්වෙලා තියෙනව ඒත් ඌ නෑ.... සාගරගෙ කටහඬ ඇහුන හින්ද මං වටේම බැලුවත් ආයෙමත් ඌව මගෙ ඇස්වලට අහු උනේනෑ...... මගෙ බඩියා ගිහිල්ලා .... ඌ මාව දාලා ගිහිල්ලා .......
ඒත් මගෙ ඇස් එකතැනක නැවතුනා...!!!ඒ මගෙ ඇඳ පාමුල..... මං සාගර එක්ක වැව් පිට්ටනියෙ හිටපු වෙලාවෙ ආයෙමත් රජිත් මං ගාවට ඇවිත්.... මං ආයෙ බනී කියලද කොහෙද ඌ බිම ඉඳගෙන ඉන්නව ඇඳට හේත්තුවෙලා.... එහෙම්ම උට නින්ද ගිහිල්ලා.......
මගෙ පපුව පිච්චිලා ගියා ඒක දැකල...!!!හිතේ තිබ්බ ආවේගෙට එහෙම කෑගැහුවට මෙච්චර දෙයක් මට නොකියන්න මේ ඔක්කොටොම සාදාරණ හේතු තියෙන්න ඇති කියල මට මේ වෙලාවෙ හිතුන.........
"රජිත් ....!!! "
ඔලුව අතගාලා මං උට කතාකරහම ඌ ගැස්සිලා ඇහැරුනා.......
"අහ්... මේ සොරි මැණික..! උඹ හොඳින්ද බලන්න ආවෙ... මහන්සිට නින්ද ගියා.."
"නැගිටපන් ඔතනින් .....!!! "
"සොරි මැණික , උඹට තනියෙන් ඉන්න ඕනෙ කියල දන්නව.... මං එළියෙන් ඉන්නං.....!!! "
රජිත් යන්න හැරුන.......
"උඹට මං දැන් කිව්වෙ නැගිටල යන්න කියලද මගෙ මැණික....??? "
මං කැඩිච්ච කට හඬෙන් එහෙම කියද්දි රජිත් ආයෙමත් මං දිහාට හැරුන... දැන් ඌ ඉන්නෙ මගෙ අතේ දුරින්.... මං තවත් බලන් ඉන්නෙ නැතුව උගෙ කමිසෙන් ඇදල මං ගාවට අරගෙන උගෙ පපුවට මූණ තියාගෙන ඌව බදාගත්ත.....!!!!මෙච්චර වෙලාවක් හිතේ හැංගිලා තිබ්බ දුක කඳුළු වෙලා රජිත්ගෙ යුනිෆෝම් එක තෙමද්දි ඌ කරේ වචනයක්වත් නොකිය මගෙ ඔලුව අතගාපු එක..........
"මං දැක්කෙ හීනයක් නෙවෙයි මැණික... ඌ මාව බලන්න ආවා බං...!! මාව විශ්වාස කරපන්....!!! මගෙ බඩියා මාව බලන්න ආවා.....!!! "
"මං දන්නව රත්තරං...!!! ඒක හීනයක් නෙවෙයි..... සාගර උඹට ගොඩක් ආදරෙයි ඒකයි උඹ ගාවට ආවෙ.... මට උඹව විශ්වාසයි...!!! උඹට නොකිය හිටියට අපි නැති වෙලාවට උඹ ගාව කවුරු හරි ඉන්නව කියල මට දැනිල තිබ්බෙ මැණික......!!!! "
