"ඔය.... නිකං හිටුකො කොණ්ඩෙ අවුස්සන්නෙ නැතුව ...!!! "
මට පස්ස හරවල යන රජිත්ට මං එහෙම කෑගැහුවෙ විහිලුවට... ඌ ටවල් එකත් අරගෙන නාන්න ගිය හින්ද මං පුටුව උඩට වෙලා ඉඳගෙන හිටියෙ ඌ ආපහු එනකල් මං කන එක හරිනැති හින්ද.....මේක අපිට පුරුදුවෙලා තියෙන විදිහ....!! අපේ ඉතිං එක එකාගෙ වෙනම කෑමවල් නෑනෙ ඔක්කොම එකට....!!! තිබ්බනං කෑවා නැත්තං බඩගින්නෙ හිටියා........!!!
"මොකද කෑම එකට මු‍රද ඒපාර..?? "
"අහ්....ආවද උඹ..!! මං මේ උඹ එනකල් හිටියෙ ....!!! "
රජිත් ආපහු ඇවිල්ල හිටියෙ බොටමක් ගහල ලා කොළපාට ෂර්ට් එකක් ඇඳගෙන.... යුනිෆෝම් ඉන්නව වඩා ඌ මෙහෙම ඉන්නැද්දි ලස්සනයි.......
"දැන් ඒපාර මං දිහා බලාගෙන මොනවද ඔය කල්පනා කරන්නෙ....??? "
"න්... නෑ මං මේ කල්පනා කරේ උඹට මේ ඇඳුම ලස්සනයි කියල යුනිෆෝම් එකට වඩා......!!!! "
බොරුවක් කියල චාටර් වෙනවට වඩා ඇත්ත කියන එක හොඳයි කියල හිතල මං රජිත්ට ඇත්තම කිව්වා.......
"තැන්කිව් තැන්කිව් වර්ණනනාවට...!! කමුද දැන්වත්.... ඕක නිමුනොත් කන්න කම්මැලී .....!!!! "
"ආ... මෙන්න.... !! "
"ඕක දැන් ඇයි මට දික්කරන්නෙ...?? උඹම ලෙහපන් කම්මැලියා...!!! "
"මං එහෙම කරන එක හරිනෑනෙ රජිත්...!! මේක උඹගෙ ගෙදරනෙ...!! "
"අද ඉඳල මේක උඹෙත් ගෙදර තමයි විමුක්ති...!!! උඹගෙ තැන වගේ නිදහසේ හිටපන් ......!!! "
"මගෙ තැන නිදහසේ ඉන්න මට පුළුවන්කමක් තිබ්බෙ නෑ රජිත්...!!!ඒකයි මං උඹ ගාවට ආවෙ..!! මට වෙන යන්න තැනක් නෑ බං.....!!! උඹේ නිදහසට බාධාවක් උනානං මට සමාවෙයන් .....!!! "
මං බිම බලාගෙන ඒක කියද්දි ආයෙමත් රජිත්ගෙ ඇඟිලි ගියේ මගෙ කොණ්ඩෙ අස්සට..........
"ගිය දේවල් ගියා...!! දැන් ඒවාගැන හිතල වදවෙන්න එපා විමුක්ති...!!!
මං උඹ වෙනුවෙන් හැමදාම උනත් ඉන්නව කියල කිසිම වෙලාවක අමතක කරන්න එපා......!!!! අනික තමයි උඹ මගෙ නිදහසට හේතුව මිසක් බාධාවක් නෙවෙයි .....!!! "
