"Hanımefendi.! Hanımefendi lütfen uyanın.! İnişe geçiyoruz.!"
Dürtülmesi ile gözlerini korku ile açtı genç kadın. Yerinden zıplamasına neden olmuştu bu korku. Uyku bandını gözlerinden çıkarıp , kenara koydu ve kendisine seslenen hostese döndü.
"Kusura bakmayın.! Dayak yiyordum da rüyamda.!"
Hostes "kötü bir kabus olmalı" demiş ve tekrar inişe geçtiklerini hatırlatarak ayrılmıştı yanından. Hostesin ayrılması ile toparlanmaya başladı. Kemerini takıp, kafasını geriye yasladı. Hâlâ rüyanın etkisinden çıkamamıştı. Rüyasında dayak yiyordu evet. Annesinden.! Bunun asıl korkunç tarafı ise , annesi olanları öğrendiği zaman , onu gerçekten dövecekti. Hemde mahallenin ortasında.!
::::::
"Doğruyu söyle Bahar.! Naime ablanın haberi yok mu geldiğinden.?"
Tam Alev'e cevap verecekti ki, çiğ köftecinin dışında kardeşi Hakan'ı gördü. Hemen masanın altına saklandı. Alev'de aynı onun gibi masa altına girdi. Bahar ne ise de kendisi neden yaptı bunu bilmiyordu. Gerçi Bahar neden yaptı onu da bilmiyor.!
"Tarık abi bunlar ne iş.?"
Dükkan sahibi , bu gibi durumlara alışıktı. Daha doğrusu Bahar'ın kardeşinden bu şekilde gizlenmesine alışık olduğu için garip gelmemişti. Asıl garip olan , yıllardır kendisinden bu şekilde saklanan ablasını hâlâ tanımayan Hakan'ın salaklığı idi. Bir insan bu kadar salak olamazdı.
"Günde kaç tane böyle tuhaf müşteri geliyor haberin var mı koçum.? Ayrıca sana ne be Hako. Hazır siparişin. Hadi işine git sen.!"
Hakan her zaman ki gibi yadırgamadı ve parayı ödeyip poşeti eline alarak çıktı dışarı. Gittiğini söyleyen Tarık ile kızlarda masa altından çıktılar. Alev önünde ki pipeti karşısında ki kıza fırlattı. Kesinlikle bir bok yemişti. Yoksa durduk yere neden ülkeye ve hatta bu bok çukuru dediği mahalleye dönsün ki.?
"Ya bakma öyle.! Hakan salağına yakalanamam.! Sonra anlatırım. Gidelim artık."
Bahar , Alev'i beklemeden çıktı dükkandan. Alev'in arabasına binip kafasını cama yasladı. Aslında bu durumu nasıl anlatacak bilmiyor du. Nişanı attığını ve işi bırakıp döndüğünü öğrenen Naime sultan , kesinlikle onu sağ bırakmayacaktı.!
::::::::::
"İlhan döndü.! Tolga arada geliyor. Hatta yakında mahalleye taşınıyor. Eski hamam vardı ya. Orayı satın aldı. Kendine ofis olarak. Üst iki katı da ev olarak kullanacakmış.! Tesadüfe bak ki , sende tam zamanında çıktın geldin Bahar Hanım.! "
Neyse ki araba mahalleye giriş yapmış ve Salihin dükkanı önünde durmuştu. Bu sayede Tolga meselesi açılmadan kapanmıştı. İlk inen Alev oldu. Bahar ise , kapıyı açıp eğilerek çıktı arabadan. Kimseye görünmek istemiyor du. Gözlüğünü, maskesini ve şapkasını takıp valizini de alarak Alev anlamadan kaçtı oradan. Alev bunun acısını elbet çıkarırdı. Alev den dayak yemeye razıydı. İki saat diğerlerine laf anlatmaktansa.!
Eski hamamın olduğu sokağa saptı. Biraz ilerleyince kafası karıştı. Hamam tamamen yıkılmış ve yerine yeni modern bir bina inşaa edilmişti. Yıllarını yurt dışında geçirmiş Bahar için , mahalle baya değişik geldi gözüne.
