අපි අපේ

23 කොටස

යුගාන් හිටියේ කොහේ හරි යන ගමන් වෙද්දී, ෆෝන් එක වයිබ්‍රේට් වෙන්න ගත්තේ ඒත් එක්කම යුගාන්ගේ මූණේ ලස්සන හිනාවක් ඇදෙද්ද. ඒත් ඒ හිනාවට වැඩි ආයුශ නෑ කියන්න යුගාන් දැනන් හිටියේ නෑ...

"අයි-යේ ච්-චූටි අත්-තුරු-ද්-දන්..."

නේත්‍ර කියනවත් එක්කම යුගාන් අතේ තිබ්බ ෆෝන් එක එයාගෙ අතින් වැටුනේ එයාගේ එහා පැත්තේ හිටපු කෙනාගේ අවදානෙත් යුගාන්ට යොමු වෙද්දී...

"Something wrong?..."

"ආහ්-" එහා පැත්තේ හිටපු කෙනා යුගාන්ගෙන් අහද්දි තමා යුගාන් හරි කල්පනාවට ආවේ...

"Here, u drop this."

ඒ කෙනා යුගාන්ට එයාගේ ෆෝන් එක දෙද්දී යුගාන්ගේ අත් හරිම කළබලෙන් එයාගේ ගෝන් එක අතට අරගෙන් call log එකට ගියා...

"ශ්ශ්ශ්... don't panic, ම්ම්ම්... අපි එයාව හොයාගමු... අම්මලට මම කියන්නම්... nethra babe, listen to me... මුලින්ම ඔයා හොද හුස්මක් ගන්න... ම්ම්ම්... යසිරුට කොහොමලුද?? "

"I think it's some kind of serious situation..."

ආයේ පාරක් එහා පැත්තේ කෙනා කතා කරද්දී යුගාන් ඔලුව හෙලෙව්වේ ඔව් කියන්න වගේ...

"If u need any help, just call me... I am an officer..."

"Thank you..."

එහා පැත්තේ කෙනා එයාගේ කාඩ් එක දික් කරද්දී යුගාන් ඒ කෙනාට ස්තූතියි කියලා ඒ කාඩ් එක අරන් එයාගේ කලිසම් සාක්කුවට දා ගත්තා...
.
.
.

තත්පරෙන් තත්පරේ ඔරලෝසුවේ කටු කැරකෙනවා පෙනෙද්දී නේත්‍ර බලන් හිටියේ විහාස් දැන් දැන් කීයට හරි ගෙදර එයි කියලා...

"අනේ මගේ අහිංසක කොල්ලට මොනාද පොඩි පුතේ මේ උනේ..." විහාස්ගේ අම්මා නේත්‍රගේ අත් දෙක අල්ල ගෙන අඩ අඩ නේත්‍රගෙන් අහද්දී නේත්‍ර ඒ දිහා බලන් හිටියේ ඇස් වල කදුලු පුරවගෙන...

"සතෙක්ටවත් වරදක් කරලා නෑ මගේ කොල්ලා... ඉන්න තැනකින් වරෙන් රත්තරනේ.... මගේ පපුව ගිනි ගන්නවා බන්... බලපන් උබේ කොල්ලත් අඩනවනේ..."

හෝ ගාලා කදුලු වගුරවන ගමන් විහාස්ගේ අම්මා අඩද්දී යුගාන්ගේ පුංචි ඇවිත් විහාස්ගේ අම්මව වාත්තම් කරගෙන සාලෙන් එක්කන් ගියේ නේත්‍රට පොඩ්ඩක් නිදහසේ ඉන්න දීලා...