Sojiro went to Japan not only by himself but with Grace. Kasama na niya ito sa pagpapa-stem cell therapy kaya hindi na siya gano'n kinakabahan lalo pa at alam niyang may taong kasa-kasama siya at lalong may taong hindi siya iiwan. They got emotional when they talked, hindi niya nga din sukat akalain na mararamdaman niya ang gano'ng klaseng emosyon lalo na at hindi naman siya gano'n ka showy na tao. But it happened, it's like a life and death topic that he can't avoid. And he need to survive this challenge in his life not only for his self but also for Grace.
"Are you sure you're okay? Do you need anything else?" I asked him after I handled to him the cold compress I prepared. Hindi na kami sa ospital nag-stay pagkatapos niyang magpa-therapy noong isang araw kung hindi umuwi na kami dito sa bahay niya pagkatapos. Ginawa niya lang naman 'yon no'ng unang beses siya nagpa-stem cell therapy kasi nga nandito ako sa bahay niya at ayaw niyang malaman ko ang tungkol sa sakit niya. Pero wala naman talagang sikretong hindi nabubunyag kaya naman alam ko na nga ang tungkol doon diba.
"Watashi wa daijobudesu Grace." Masayang sagot ni Sojiro at mahinang tinampal ang pang-upo nito. He saw her shook her head, katatapos lang kasi nito maligo at nakaupo siya dito sa massage chair sa loob din ng kuwarto nila. He feel good even he had his therapy, o ganito lang siguro talaga ang pakiramdam niya kasi nga may kasama na siya magpa-therapy?
"Naayos ko na ang flight natin papuntang Switzerland." Sabi ko pa, kilala kasi ang Switzerland sa sheep placenta injection at base naman sa sinabi ng doktor niya ay puwede magpa-tingin sa gano'n si Sojiro basta sasabihin lang namin na naka-dalawang stem cell therapy na siya dito sa Japan. Maganda kasi ang benefits ng sheep placenta injection sa katulad niyang may Alport syndrome, it may help to nourish his kidney function again. At 'yon ang kailangan niya para hindi bumigay ang kidney niya dahil sa sakit niya. And I'm looking forward about it, na sana maging okay ang resulta ang pagpunta namin doon.
"Thanks Grace, I really don't know what to do if you're not here." Ani ni Sojiro, siguro nga blessing in disguise ang nangyari. Wala naman talaga sa plano niya na umamin kay Grace pero nangyari pa din. At kahit paalisin niya nga siguro at sabihan na umalis na lang ito sa buhay niya ay hindi naman nito 'yon gagawin. Hindi si Grace ang tipo ng babae na basta susuko dahil may problema dahil para dito ay hangga't buhay ka ay dapat lumaban ka. She's really his anchor and savior, kapag pinang-hihinaan siya ng loob ay ito ang unang iniisip niya.
Umupo ako sa pinaka-gilid ng massage chair niya, hindi naman 'yon umaandar kaya okay lang naman na maupo sa pinaka-arm rest. "Just always think positive Sensei, faintingu!" The last word I said means fighting in Japanese. He need someone who will support him on this matter, at walang iba 'yon kung hindi ako. Napag-usapan nga din namin noong nakaraan na dapat siguro ay sabihin namin ang tungkol sa sakit niya sa kanyang ama na nandito din sa Japan. But he refuse, he don't want to tell about his disease to his father. Kaya wala akong ibang magawa kung hindi respetuhin na lang din ang tungkol doon.
"When you will try the pregnancy kit that you bought yesterday? Akala ko ba titingnan mo na kung buntis ka na ba o hindi pa?" Naalalang sabi ni Sojiro, lumabas kasi ito kahapon para mag-grocery at sinabi nga din sa kanya na bumili ito ng pregnancy kit. Hindi niya pa nga alam noong una kung paano siya magre-react pero kinakabahan din siya. What if she's really pregnant now? He want to part of her pregnancy of course. Gusto niyang asikasuhin ito kung sakali katulad ng mga normal na asawa. Pero kasi sana ay maging totally okay muna siya bago mabuntis si Grace pero mukhang malabong mangyari 'yon dahil sa dalas nilang mag-sex.
Iniwas ko ang tingin sa kanya, kung bakit kasi bumili-bili din ako no'n eh, at talagang sinabi ko pa sa kanya ang tungkol doon kahapon. "Saka na, hindi pa naman siguro ako buntis." Mahina kong sabi dahil hindi naman talaga ako sigurado doon. Di tayo sure, gano'n!
Hinila naman ni Sojiro ang asawa papunta sa kanyang kandungan, gustong-gusto niya kasi na nakaupo ito sa kanya. Hindi naman din kasi ito mabigat kaya ayos lang. "Fine, hindi kita pipilitin kung ayaw mo pang gamitin 'yon." Sabi niya dito, baka kasi ma-dissapoint lang sila kung negative ang maging resulta.
I leaned to him and kissed his lips, wala naman sinabi ang doktor niya na bawal kaming mag-halikan kaya okay lang 'to. Wrong timing nga talaga ang pagbili ko ng pregnancy kit kahapon, pero kasi nakita ko lang din 'yon sa may cashier kaya napabili din ako. Hindi lang pala isa kung hindi tatlo.
Sinuklian naman ng halik ni Sojiro ang kabiyak, this is the first time she initiated to kissed him so sino ba siya para tumanggi dito?
"You're just avoiding about the pregnancy thingy huh?" He said after they stop kissing. Pero hinila niya ito ulit at hinalikan sa labi.
"H-Hindi no! Bakit ko naman iiwasan 'yon? E 'yon nga ang gusto mong mangyari." Sabi ko.
"Don't worry, I can feel it Grace you're already bearing our child." Sojiro whispered to her ear. Idiniin niya din ito lalo sa ibabang parte niya partikular sa pagitan ng kanyang hita. "Feel that? I want to make love with you."
Kinabahan ako kasi parang may sumusundot-sundot sa pang-upo ko. Pero dumausdos ako paalis sa kandungan niya. "Baka may mangyaring hindi maganda kung mag-aano tayo Sensei. Kaya isusubo ko na lang 'to." Sabay pisil sa pagkalalake niya.
"Grace!" There's a disbelieve pn Sojiro's voice, but that what happen. Grace really make him her dinner before their real dinner that she prepared.
