TMG-Sanjuuni

155 9 0 
                                    

                                              


                          


                          
"Di mo nako naaalala?"

                          


                          


                          
Damn, Christian. How can I forget you, asshole.

                          


                          
"What do you want?" Emotionless, I asked him.

                          


                          
"Pde ba kitang makita ngayon?"

                          


                          
"No."

                          


                          
I heard him sigh at the other line.

                          


                          
"Alam kong nandyan ka sa loob ng bahay nyo."

                          


                          
"Dammit Christian."

                          


                          
"Look, Althea. Wala akong balak manggulo. I just want to see you. Please?"

                          


                          
"I'm sorry."

                          


                          
"Please..."

                          


                          
Pagsusumamo ba yung narinig ko sa kanya? Ewan ko. Pinatay ko na yung phone.  Ang kapal talaga ng mukha nya para magparamdam pa saken. Tsaka alam nya ang number ko? Wow. Mabilis kong hinubad ang sapatos ko at ang damit ko. I need to shower. Dinner can wait. 

                          


                          
/

                          
/

                          


                          


                          
Dinner with Dylan was fun as usual but we went upstairs agad. He's logging on to skype because Alex is on line while I went straight here to my room to do the post-processing of the photos a while ago. I'm vain when it comes to photographs eh. Yung kanina was more of portraits. Well, I had some landscape shots pero konti lang. 

                          


                          
Umuulan ba? Unti-unting naririnig ko kasi ang patak ng ulan hanggang sa mas malakas na sya kesa sa pinakikinggan kong kanta. I'm listening to Same Love. They say na the song is for gay people daw. I beg to disagree. Well, yeah the subject is them but I love the song. Straight people can love it. It's an eye opener. It just tells a matter of fact about the society. I'm straight but not narrow.

                          


                          
Tumayo ako para kunin yung headset ko sa tech rack. Sumilip ako sa window. Hala ang lakas lakas naman ng ulan. Buti nalang ngayon na umulan at hindi kanina. Kahit na fully geared naman kami kanina alam kong magmumukha parin kaming basang sisiw ni Dylan. 

                          


                          
Isinara ko na yung blinds. Pinuntahan ko rin yung isang window para tanggalin yung tali ng curtain. Nung inaayos ko na pasara, may napansin akong isang tao na nasa labas ng gate namin. May balak bang magpakamatay ng taong yun? May waiting shed naman sa malapit, bakit di sya sumilong dun? Hay bahala nga sya. Brains.

                          


                          
I plugged the audio jack of my headset para di ako mabulabog ng ingay ng ulan na parang galit na galit na bumabagsak sa roof. Anyway, Dylan will be the one to do the post-processing sana pero nagvolunteer nako to do it kasi busy naman sya ngayon tsaka para rin may pampaantok ako. Natutuwa ako sa mga shots. I'm sure some of this will appear on his blog kahit na di naman nya ginawang food ang mga nahuli namin. 
The Meantime Girl [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon