-7-
Lamar p.o.vIk frons. 'Wat?' Ik probeer haar alleen te beschermen van haar eigen idiote gedrag. 'Je kan vertrekken, zei ik.' Zegt ze duidelijk. 'Ik probeer je te beschermen, Kylie!' Zeg ik beledigd. Kylie kijkt me boos aan. 'Wie denk je eigenlijk wel dat je bent? Mij een beetje bevelen te geven!' Roept ze boos. 'Ga weg, Lamar!' Zegt ze en duwt tegen m'n borst aan. Ik pak in een flits haar polsen vast en druk ze tegen de muur. 'Duw me niet.' Zeg ik rustig. Haar ogen kleuren zwart, een teken dat ze boos is. 'Laat. me. los. Nu!' Zegt ze duidelijk. Ik trek een wenkbrauw op en kijk haar aan. 'Je bent niet bepaald makkelijk over te halen, is het niet?' Ze kijkt me dreigend aan. 'Lamar, ik zweer het je...-' 'Wat, schatje? Wat wil je doen?'
Ineens geeft ze me een knietje en duwt me hard bij haar vandaan. Ze pakt me bij de achterkant van m'n nek vast en duwt me richting de voordeur. Ze gooit de voordeur open en duwt me hardhandig naar buiten. Ik val zowat op de grond, maar kan me net staande houden. 'Even voor de duidelijkheid; ik ben geen stuk vlees waar je tegen praat, ik ben een meisje én nog het belangrijkste, ik sta gelijk aan je! Dus waag het om me nog een keer te behandelen als minderwaardig, want ik ben niet minderwaardig, begrepen?' Hard knalt ze de voordeur dicht.
Was dat is even een vernedering...
Kylie p.o.v
*Een paar uur laterGapend stap ik de douche uit. Ik steek m'n hoofd uit de badkamer en kijk op de klok in de gang, iets voor elf uur. Ik open de kast waar alle handdoeken liggen, correctie: horen te liggen. Zuchtend sluit ik de kast. Ik ben weer vergeten de handdoeken in de kast te leggen. Zuchtend en naakt, loop ik de trap op richting de waslijn, waar alle handdoeken hangen. Ik trek er een van de waslijn, wikkel de handdoek om me heen en loop richting mijn slaapkamer.
Ik doe het licht aan en gil hard. Op mijn bed ligt Lamar onderuit gezakt in mijn dagboek te lezen. Grijnzend kijkt hij me aan. 'Sorry babe.' Ongemakkelijk verstrak ik het veel te kleine handdoekje, die nauwelijks mijn kont bedekt. 'Niet zo ongemakkelijk, schat, ik ben tenslotte je mate.' Hij gooit mijn dagboek naast zich op mijn bed en staat op. Hij wilt naar me toe lopen, maar ik hou hem tegen. 'Ik kleed me eerst aan!' Zeg ik snel en pak mijn pyjama, pyjama broekje en onderbroek uit mijn kast, terwijl Lamar mijn lichaam bekijkt. 'Stop met kijken, Lamar.' Mompel ik ongemakkelijk en loop snel de badkamer in.
Als ik, na het omkleden, terug kom ligt Lamar weer in mijn dagboek te lezen. Ik schaam me dood dat ik een dagboek heb. Ik schrijf er alles in op en durf, voor de eerste keer in mijn leven, niet tegen Lamar te zeggen dat ik het niet fijn vind, dat hij in mijn dagboek lees, bedoel ik.
'Hoe kom je hier eigenlijk binnen?' Vraag ik, zo koud mogelijk. Lamar legt het boek naast zich neer. 'Ik kwam m'n excuses aanbieden.' Zegt hij en staat op. Ik knik langzaam. 'Ik had niet zo beschermend naar je moeten doen.' En? Je vergeet iets, Lamar? Zegt mijn wolf. 'En ik had al helemaal je niet vast moeten uitlokken en vasthouden.' Zegt hij en kijkt me aan. Ik knik opnieuw. 'Het is al goed. Sorry voor dat... Knietje.' Lamar grijnst en loopt naar me toe. Hij pakt zachtjes mijn kin beet zodat ik hem aan moet kijken. 'Jij hoeft geen sorry te zeggen, Kylie.' Zegt hij en drukt een korte kus op mijn lippen.
'Nou over je dagboek...-' 'Hoe heb je die gevonden?' Onderbreek ik hem. 'Ik had geen condooms bij me, dus ik dacht misschien heb jij wat.' Grijnzend kijkt hij me aan, terwijl ik rood aanloop. 'Oh my god! Lamar!' Roep ik uit. 'Nee serieus. Ik wilde op je wachten, maar ging me vervelen. Dus ik ben naar wat interessants gaan zoeken.' Zegt hij serieus. Hij is tenminste eerlijk. Als dat positief is in dit soort situaties dan...
'Goede manieren dus.' Merk ik op. Lamar haalt zijn hand door zijn haar en glimlacht onschuldig. 'Ja sorry...' Ik schud mijn hoofd. 'Maar vertel verder.' Zeg ik. 'Dus over je dagboek.' Zegt hij en opent mijn dagboek. Hij bladert door de bladzijdes.
" 1-8-15
'Vandaag was een grote hel. Het lijkt of elke dag de pijn groter word. Thijs doet zijn uiterste best om me te helpen, maar ik wil alleen zijn, maar ook eigenlijk weer niet. Ik wil iemand. Ik heb iemand nodig. Iemand die me helpt. Iemand die me er doorheen sleept. " Leest Lamar voor. Ik kijk naar de grond. 'Het was niet de bedoeling dat je dat las.' Mompel ik zacht. Lamar sluit mijn dagboek en kijkt me aan. 'Ik wist niet dat je je zo beroerd voelt.' Zegt hij. Ik voel de tranen achter mijn ogen branden, maar ik probeer het in te houden. Hij hoeft me niet te zien huilen.'Kylie?' Ik kijk hem aan. Hij kijkt bezorgd, met pijn in zijn ogen. 'Kom hier, schat.' Zegt hij. Ik loop naar hem toe en ga naast hem op het bed zitten. Hij probeert me duidelijk te scannen, maar ik sluit mijn gevoelens buiten. Hij pakt mijn kin zacht vast en scant me dan opnieuw. 'Hoe vaak ga je me kin nog vastpakken?' Zeg ik. 'Zolang jij me niet aankijkt, vaak.' Zegt hij serieus. Langzaam drukt hij zijn lippen op die van mij. Mijn hart versneld direct en mijn wolf springt blij in het rond. Hij zoent me in mijn nek en ik voel kippenvel over mijn hele lichaam. God, wat doet deze jongen met me? Hij zuigt in mijn nek, vlak op mijn sweetspot. Ik moet me inhouden om geen kreun te geven en bijt op mijn onderlip. Hij laat me hijgend los en kijkt me met pik zwarte ogen aan. 'Fack...' Hijgt hij zacht. Ik bloos verlegen. 'Wat doe je met me?' Zegt hij zacht en drukt weer zijn lippen op die van mij. Ik sla mijn armen om zijn nek en voel de vlinders in mijn buik opkomen.
'Ik wil je markeren.' Zegt hij zacht en zoent me opnieuw in m'n nek. Ik geef geen antwoord. Niet dat ik het niet wil, maar ik wil niks overhaasten. Ik vind het raar, om binnen een paar dagen met iemand seks te hebben, maar mijn gevoel zegt dat het goed is en zegt dat ik hem kan vertrouwen. Het voelt alsof ik hem al eeuwen lang ken. 'Ik wacht tot jij er klaar voor bent.' Zegt hij en kijkt me aan. Ik knik. 'Dank je.' Zeg ik zacht en geef hem een kus. '
'Wil je een film kijken of zo?' Vraag ik. Hij knikt. 'Is goed.' Zegt hij en pakt de afstandsbediening. 'Netflix of zo?' Vraag ik en sta op. Hij knikt opnieuw en zet het Netflix home scherm op. 'Heb je iets van chips of zo?' Ik knik. 'Ik zal wel halen.' Ik spring op van het bed en loop richting de gang. Als ik langs de spiegel loop, stop ik. Ik kijk naar m'n nek, waar een paar blauwe plekken. Verbaasd ga ik er met m'n hand overheen. Wat is dat?
'Lamar?' Lamar gaat rechtop zitten. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Wat is dat?' Vraag ik bezorgd en wrijf over mijn nek. Het voelt niet als een blauwe plek. Het doet geen pijn of zo, het is alleen blauw-paars.
Lamar begint te grijnzen. 'Een zuigzoen.' Zegt hij en gaat achter me staan. 'Van jou?' Vraag ik verbaasd. Lamar begint te lachen. 'Ik hoop het ja, anders moet ik weer in gevecht met een jongen. Of meisje.' Ik begin te lachen. 'Een meisje? Ik ben hetero, schat.' Lamar slaat zijn armen om mijn middel en gaat tegen me aan staan. 'Ik zal er geen probleem mee hebben hoor, als je bi was.' Grijnst hij. 'Ja doei! Voor een trio zeker! Wegwezen jij!' Lach ik en duw hem weg. Grijnzend gaat hij weer zitten. 'Nee hoor, schat. Ik wil alleen jou!' Zegt hij en knipoogt naar me. Ik grinnik en loop naar beneden.
Sukkel.
__________________________________________
Hee guys!
We hebben de 300 lezers gehaald, ineens gingen de reads omhoog! <3
Heb enorm veel inspiratie voor dit boek! 🙏🏼 Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk hadden en zoals altijd: als je vragen, kritiek, tips etc hebt, schrijf vooral een comment. :,)Bye!
JE LEEST
Hard to get
WerewolfKylie Waters, een zestien jarig meisje die net twee maanden haar ouders verloren is. Ze heeft noodgedwongen de roedel van haar ouders overgenomen. Ze voelt zich alleen, ook al geeft ze dit niet toe. Kylie staat voor haar eigen rechten en word niet g...