Hard to get

Hoofdstuk 31

-31-
Lamar p.o.v

Ik sla een kop koffie achterover en kijk vermoeid naar buiten. Ik heb heel de nacht wakker gelegen door Kylie. Niet dat ik het haar kwalijk kon nemen.

Ik laat me blik vallen op het kleine flesje drank en haal me schouders op. Ik giet een kleine hoeveelheid door m'n koffie heen en plof voor de tv neer. Jessica is nog niet wakker en Kylie ligt ook nog te slapen. Natuurlijk heb ik een afspraak staan met Michael. Om negen uur s'ochtends. Geweldig.

Ik trek m'n schoenen aan en rij richting het packhouse, waar Michael op me wacht.

Ik loop het packhouse binnen en zie dat Michael met Chenna op zijn schoot op me zit te wachten. Als ze me opmerken, gaat Chenna naast Michael zitten. Chenna is duidelijk verlegen. Niet alleen nu, maar altijd. Ze ziet er nogal onzeker uit.

'Hé.' Zegt Michael. Ik glimlach en ga op de bank voor ze zitten. 'Dus, je hebt alles verteld.' Zeg ik. Michael knikt. 'En wanneer verander je haar?' Ik zie Chenna op haar lip bijten, maar ze kijkt me nog steeds niet aan. 'Niet. In elk geval voorlopig niet.' Ik frons kort en ga tegen de leuning aanzitten. 'Alex was ervan overtuigd dat Chenna niks zal zeggen.' Michael knikt en ik kijk Chenna aan, wachtend tot ze wat zegt. Ze kijkt me kort aan. 'Ik zal niks zeggen.' Zegt ze zacht, terwijl ze naar de grond kijkt. Ik fluit en ze kijkt op. 'Hèhè, je kijkt me aan.' Grijns ik. Haar wangen worden rood. 'Lamar...' Mompelt Michael. 'Je hoeft nergens bang voor te zijn.' Zeg ik. Ze knikt langzaam en weet zichzelf nog steeds geen houding te geven.

Ik kijk naar haar polsen, waar grote littekens op zitten. Ze ziet dat ik het opmerk en schuift haar mouw ervoor. Ik richt me blik weer op Michael, terwijl ik probeer te vergeten wat ik net zag. 'Je weet dat als ze hier blijft, de roedel haar gaat uitproberen hè?' Michael knikt. 'Weet ik.'

Na nog even gepraat te hebben, sta ik op en neem ik afscheid. Michael zal toch wel weten van haar littekens?

Ik stap de auto in en rij richting het huis, waar ik na een kwartier aankom. 'Ik ben thuis!' Roep ik.

Ineens begint m'n wolf te piepen. Ik voel verdriet en angst, allemaal van Kylie. 'Babe?' Ik loop naar boven toe en hoor Kylie snikken. Het gesnik komt van de badkamer vandaan. Ik klop op de badkamer deur. 'Lie? Schatje?' Vraag ik. Geen antwoord. Opnieuw klop ik op de deur. Een naar gevoel bekruipt me. 'Kylie, doe de deur open.' Zeg ik bezorgd. Weer geen antwoord. 'Doe die deur open!' M'n wolf gromt bij het idee dat ze me niet bij haar laat, juist nu ze me nodig heeft. Ik probeer kalm te blijven. 'Lie, geef in elk geval antwoord.' Zeg ik. Ik hoor haar opnieuw snikken. 'Beloof je niet boos te worden?' Ik ben even stil. Boos? Boos waarvoor? 'Alsjeblieft?' Snikt ze. 'Ja tuurlijk.' Zeg ik bezorgd. Ze opent de deur en slaat direct haar hand voor haar mond, om het gesnik tegen te houden. Ze wijst achter haar, richting de rand van het bad. Ik loop ernaar toe en zie er een zwangerschapstest op liggen.

Een naar gevoel bekruipt me en ik pak de test op. Zwanger, anderhalve maand.

Ik frons. 'Maar dat kan niet. We hebben een condoo-' Nee. Nee, nee, nee, nee, nee. Het wordt even zwart voor me ogen. Woede borrelt in me op en ik voel mezelf trillen. Taylor...

'Lamar, doe rustig, alsjeblieft.' Zegt Kylie huilend. Ze legt haar hand op me schouder. Woedend ruk me los. 'Niet me aanraken.' Zeg ik. M'n wolf gromt luid en ik kijk in de spiegel. M'n hoektanden zijn veranderd in die van een wolf en mijn iris is volledige zwart.

Ik heb het idee of ik alles dadelijk kapot ram hier...

'Alsjeblieft Lamar...' Piept Kylie. Ik probeer me wolf onder controle te houden, maar hij doet er alles aan om naar buiten te komen. ik grom agressief. Hard sla ik met m'n vuist tegen de spiegel, die in stukken op de grond klettert. Ik trap tegen de wasmachine aan, waar een enorme deuk in komt. 'Lamar...' Huilt Kylie. Ik haal diep adem en kijk Kylie aan. 'Stop.' Huilt ze. Ik probeer het zo, maar m'n wolf is denk ik weinig keren zó boos geweest.

Ik sla met m'n vuist tegen de glazen douchewand, die ook in stukken op de grond valt. Het bloed druipt van m'n handen af, maar ik voel het niet eens. Ik wil tegen de muur aan slaan, maar Kylie gaat ervoor staan. 'Kylie, blijf uit m'n buurt.' Zeg ik. Ik wil me omdraaien, maar ze pakt m'n handen vast. Ik voel me zo kut. Ik moet er voor Kylie zijn, maar m'n wolf wordt helemaal gek. Ze kijkt me doordringend aan. Hard duw ik haar tegen de muur aan. 'Raak. Me. Niet. Aan. Kylie.' Sis ik. 'Lamar... Je doet me pijn.' Ik heb nu pas door hoe hard ik haar tegen de muur aan duw en laat haar direct los. Ik draai me om en haal diep adem. 'Doe niet egoïstisch... Doe niet egoïstisch...' Mompel ik zacht tegen mezelf. Ik haal nog een keer diep adem en voel mezelf rustiger worden. Ik draai me om en loop naar Kylie.

'Het spijt me zo, babe...' Mompel ik. Ze schudt haar hoofd. 'Het was je wolf, niet jij.' Zegt ze en kijk me aan. Ze kijkt me en aan, dan kijkt dan weg. De tranen lopen weer over haar wangen. 'Ik ben zwanger van Taylor...' Mompelt ze zachtjes. Ik trek haar tegen me aan. 'Rustig...' Sus ik. Ze snikt zachtjes in m'n shirt en ik druk een korte kus in haar haar. 'Ik ben bang...' Zegt ze heel zacht. Ik zucht en zeg niks, terwijl we zo staan.

Hoe los je dit nu op?