Hard to get

Hoofdstuk 17

Kylie p.o.v

Ik schrik van de bel en kijk op de klok. Het is al half één. Snel trek ik mijn joggingbroek en een vest aan en ren naar beneden. Ik kijk door het raampje. Het is Michael.

'Hee Mike.' Zeg ik. 'Ben je net wakker?' Lacht hij en loopt naar binnen. Ik knik. 'Ik had niet verwacht dat je nu al kwam.' Zeg ik. 'Het is half één!' Grinnikt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Wil je iets gaan doen vandaag?' Vraag ik en schenk voor ons allebei water in. Ik ga op het aanrecht zitten en neem een slok van mijn water. Hij knikt. 'Gewoon, beetje relaxt toch. We kunnen zo gaan jagen?' Vraagt hij. Ik knik. 'Is goed.

'Maar ik wil eerst even praten.' Zegt hij en kijkt me serieus aan. Ik knik langzaam. 'Wat was er nou gister gebeurd, met die jongen? Ik heb alles via Alex gehoord, maar wil jou verhaal horen.' Zegt hij. Ik zucht en haal mijn schouders op. 'Er was een jongen gevonden, Dylan. Jij kent hem denk ik niet, hij zit in mijn geschiedenis klas.' Vertel ik. Michael schudt zijn hoofd. Ik slik even. 'Hij was gebeten door een vampier en was bezig met transformeren, ik wou Dylan beschermen, alleen Lamar duwde me naar achter en heeft hem vermoord.' Vertel ik verder, terwijl ik al het bloed nog voor me zie. Michael zucht en haal zijn hand door zijn haar. 'Lamar wou de roedel beschermen, Lie.' Zegt hij. Mijn ogen worden groot. 'Denk jij niet dat dat fout is? Jij denkt dat Lamar goed heeft gehandeld?' Zeg ik, iets harder dan normaal. Michael haalt zijn schouders op. 'Nee, hij heeft niet goed gehandeld, alleen ik begrijp wel dat hij de roedel wou beschermen.' Zegt Michael. 'Het eerste waar een vampier naar opzoek gaat is bloed en als dat hier een kind is op de roedel, die nog niet getransformeerd is, dan had Dylan die gepakt.' Zegt hij Michael. Boos kijk ik hem aan. 'Lamar had Dylan niet aan moeten raken! Weerwolven moeten ook na hun transformatie leren met mensenbloed om te gaan, we hadden Dylan dat kunnen leren!' Roep ik uit. 'Sssh, doe rustig. Je hebt gelijk, alleen Lamar is de Alpha hier. Hij zal alleen aan de makkelijkste weg denken om zijn roedel veilig te houden. Ik had het ook niet gedaan, alleen ik begrijp hem wel.' Ik haal diep adem en blijf stil.

'Ik haat hem.' Zeg ik zacht. Michael schud zijn hoofd. 'Dat doe je niet.' Zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Hij heeft geen respect! Geen respect voor mij, geen respect voor andere! Voor niemand niet. Hij heeft respect tot op het punt dat het te moeilijk voor hem wordt!' Roep ik uit en voel de tranen achter me ogen branden. Ik spring op van het aanrecht. 'Toen ik zei dat hij Dylan niet aan moest raken, gooide die me naar achter en rukte hij zijn hoofd eraf! Voor mijn ogen!' Roep ik huilend. Michael loopt naar me toe en pakt mijn schouder vast. 'Hé, rustig nou.' Zegt hij bezorgd. Hij trekt me in zijn armen. 'Het was niet goed wat Lamar deed, daar heb je gelijk in.'

Precies dan gaat Michael's mobiel. Hij laat me los en kijkt op zijn mobiel. Hij kijkt me moeilijk aan. 'Het is Lamar.' Ik knik. 'Neem maar op.' Zeg ik en veeg mijn tranen weg.

Michael p.o.v

'Met Michael.' Zeg ik. 'Hee, ben jij bij Kylie?' Ik kijk even twijfelend naar Kylie, die knikt en dan naar boven loopt. Waarschijnlijk om zich om te kleden. 'Ja.' Zeg ik. 'Alleen?' Ik loop naar het raam. 'Euhm, ja?' Zeg ik verward. 'Ik wil met haar praten.' Ik bijt op mijn lip. 'Dan moet je haar zelf bellen, ik weet niet of ze dat wil.' Zeg ik. Lamar gromt. 'Kan me niet schelen! Geef me Kylie.' Ik bijt opnieuw op mijn lip. Hij is mijn Alpha... 'Ze is boven.' Ik hoor Lamar weer grommen. 'Je hebt benen, dus je kan naar boven lopen.' Ik haal diep adem. Oh god, ik krijg problemen. 'Nee sorry, je zal zelf met haar moeten praten. Ik heb geen zin in ruzie.' Zeg ik. Lamar is even stil en hangt dan op.

Ja, ik heb echt problemen.

Na een minuut of twee minuutje komt Kylie naar beneden gelopen. Ze heeft een witte blouse aan met een legergroene skinny jeans. 'Is dit leuk?' Vraagt ze. Ik knik. 'Prima, gaan we jagen?' Vraag ik. 'Nee, wacht. Ik moet me nog opmaken.' Zegt ze en loopt weer naar boven. Ik laat me zuchtend op de bank vallen. 'Doe snel.' Roep ik er achter aan.

Ineens gaat de bel. Ik slik. De sterke zoethout geur van Lamar komt mijn neus binnen. Ik sta op en twijfel of ik de deur moet open. Dan open ik de deur en sta ik in een flits tegen de muur aan. Lamar staat dreigend voor me en kijkt me met zwarte ogen aan. 'Wie denk je dat je bent?' Gromt hij. Ik kijk hem aan, maar als Lamar nog een keer gromt, kijk ik naar de grond, een teken van onderdanigheid.

Kylie komt van boven snel naar ons toe gelopen. Lamar laat me direct los. Ze kijkt ons alleen maar aan. 'Ik wil met je praten.' Zegt Lamar. Ze kijkt hem alleen maar aan, waarna haar blik naar mij gaat. 'Kylie, ik ga. Ik app je om een uurtje of vier oké?' Ze schud haar hoofd, maar ik loop al de voordeur uit.