-26-
Lamar p.o.vKylie ligt met haar hoofd op mijn borstkast. We liggen al ruim een uur zo en hebben nauwelijks wat gezegd. 'Hoe vond je het?' Vraag ik. Kylie bloost en kijkt me niet aan. 'Het was fijn.' Zegt ze. Ik pak haar kin beet. 'Kijken we tegenwoordig niemand meer aan?' Grijns ik. Kylie rolt lachend met haar ogen en gaat rechtop zitten. 'Doe niet zo dominant, Alpha.' Lacht ze, terwijl ze de nadruk legt op Alpha. Ik grijns en hang in een flits boven haar. Ik duw haar polsen hard tegen het matras. 'Ik moet jou manieren leren, weet je dat?' Grijns ik. 'Jij moet mij manieren leren?' Lacht ze. 'Ik heb betere manieren dan jou hoor.' Ik grijns en zoen haar in haar nek. 'Nee, Lamar! Ik wil douche!' Lacht ze en spartelt wild heen en weer. 'Ik weet niet of ik je nog het bed uitlaat hoor...' Fluister ik grijnzend in haar oor. 'Lamar! Je hebt genoeg gehad.' Lacht ze ongemakkelijk. Ik grinnik en ga van haar af. Ze stapt het bed uit, terwijl ik elke stap van haar volg. Ze draait zich met een rood gezicht om. 'Kijk niet zo.' Ik rol met mijn ogen en laat me terug het bed in vallen. 'Jezus...' Mompel ik. 'Ik ga even douche, ik ben zo terug.' Zegt ze en loopt weg.
~~
Nadat we allebei gedoucht hebben en aangekleed zijn, staat Kylie beneden avond eten te maken. 'Lamar, eten!' Roept ze. Ik loop naar beneden en geuren van allerlei soorten kruiden komen m'n neus binnen. 'Ruikt goed.' Zeg ik en gaat aan tafel zitten. Kylie zet een bord pasta met tomatensaus voor m'n neus. 'Vegetarisch.' Zegt ze. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Wat?' Vraagt ze en neemt een hap van de pasta. Ik tik op in hoektanden, die in de tanden van een wolf veranderen. 'Ik moet vlees eten.' Zeg ik. Kylie grinnikt en schudt lachend haar hoofd. 'Geen grapje! Ik ben half wolf en je gaat me vegetarisch gehakt geven. Kylie knikt naar de keuken. 'Jammer dan. Jij wilden niet koken, dus dan moet je niet zeuren.' Zegt ze simpel en neemt nog een hap. Ik zucht en neem een hap. 'Lekker?' Vraagt ze. De smaak valt reuze mee, sterker nog, het is heel lekker. Ik haal mijn schouders op. 'Weet niet.' Mompel ik. Kylie begint te lachen. 'Je vindt het wel lekker! Ik voel het!' Lacht ze en klapt lachend in haar handen. Ik steek grijnzend mijn middelvinger op en neem nog een hap. 'Wil je hier slapen, of in het bos?' Vraagt ze. 'Lekker in het bos toch?' Vraag ik. Ze knikt. 'Is goed, hoor.' Zegt ze. 'Dan gaan we zo weg.'
Een paar uur later, staan we buiten. We veranderen in wolvenvorm en beginnen te rennen. Het is al vroeg donker en de sterren staan aan de hemel, net als de volle maan. Een volle maan veranderd niks voor weerwolven, op één ding na. Tijdens volle maan worden we sterker en sneller. Sommige roedels hebben tijdens volle maan een klein feestje en je hoort ook nu, verder op weerwolven huilen.
'Ik hoor Josh.' Zegt Kylie en spits haar oren. Ik hoor inderdaad het wolven gehuil van Josh. Kylie stopt met rennen en laat een luide wolven huil horen. Ze heeft een hoog gehuil, wat me om een reden rustig maakt. Ik grinnik en ze drukt haar kop tegen me aan. 'Wat lach je?' Ik haal mijn schouders op. 'Gewoon, ik had het nog nooit bij je gehoord.' Zeg ik en ga op de grond liggen. Kylie komt tegen me aan liggen en legt haar kop op haar poten. 'Hoe laat is het eigenlijk?' Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Toen we weg gingen was het tien uur en het is nu denk ik een half uurtje later.' Zeg ik. Ze sluit haar ogen. 'Ik ben al moe.' Zegt ze. Ik sta op. 'Dan moet je slapen.' Zeg ik. Kylie knikt en volgens mij is ze nog geen tien seconde later vertrokken. Ik glimlach en kijk om me heen. Ik vind het heerlijk om in wolvenvorm te zijn. Er zijn weerwolven die bijna alleen maar in wolvenvorm zijn. Ik duw zachtjes met mijn snuit tegen Kylie aan, om te kijken of ze echt slaapt, maar ze reageert niet. Ik draaf zo'n vijftig meter verder, om wat te drinken bij een rivier.
Ineens hoor ik een luid gegrom. Nog voordat ik op heb gekeken, wordt ik besprongen door één van de weerwolven. Ik piep hard en val in de snelstromende rivier, samen met de witte wolf boven op me. Ik gooi hem van me af en duw de agressieve wolf hard tegen een rots aan. Het is een meisje, van zo achttien jaar. Snel spring ik het water uit, voordat ik met de stroom mee getrokken wordt.
De witte wolf springt er ook uit en vliegt me direct aan. Luid grommend rollen we over de grond. Ik gooi haar van me af. 'Jezus mens, doe rustig!' Grom ik. Ineens wordt ik besprongen door een bruine wolf, een man. Hij bijt me hard in mijn keel.
Uit het niets wordt hij van me af gegooid. Ik sta snel op en zie dat Kylie wild met de man over de grond rolt. Ik ren richting de witte wolf en bijt ik haar nek. Ze gooit me van haar af en veranderd terug. Ze haalt een mes uit haar zak en loopt ermee naar me toe. 'Wat moet je?' Blaf ik. 'Je hebt hem vermoord!' Schreeuwt ze alleen maar. 'Wat? Wie heb ik vermoord?' Vraag ik verward. In een flits staat ze voor me neus en steekt het mes in mijn schouder. 'Ken je Taylor nog?' Sist ze en rukt het mes eruit. Ik piep en Kylie rent direct naar me toe. Ze ontbloot haar tanden naar het meisje. Het meisje's ogen worden zwart en ze gromt. De bruine wolf bespringt me en bijt in mijn keel. Ik grom luid en gooi hem in de rivier. De rivier stroming is sterk en de bruine wolf wordt weg getrokken, waarna ik hem onder water zie verdwijnen. Kylie rent naar het meisje en drukt haar op de grond. Ze pakt het meisje bij haar keel en rukt letterlijk haar kop eraf. Ik voel mezelf zwakker worden en zie het bloed op de grond druppelen....
JE LEEST
Hard to get
Manusia SerigalaKylie Waters, een zestien jarig meisje die net twee maanden haar ouders verloren is. Ze heeft noodgedwongen de roedel van haar ouders overgenomen. Ze voelt zich alleen, ook al geeft ze dit niet toe. Kylie staat voor haar eigen rechten en word niet g...