-13-
Kylie p.o.vEen harde knal gaat door de kamer heen, de scherven van de spiegel vliegen in het rond. Lamar heeft op de spiegel geslagen. Heel zijn hand ligt open, maar hij lijkt er niks van te merken. 'Lamar! Doe rustig.' Piep ik. Ik kijk hem aan, maar zijn ogen zijn zwart en hij lijkt mij niet te zien. Zijn wolf probeert het over te nemen. Hij haalt diep adem, om tegen zijn wolf te vechten. En ik sta hier maar. Ik sta hier maar, en weet niet wat ik moet of kan doen. 'Lamar?' Ik loop naar hem toe en raak zachtjes zijn schouder aan. 'Lieverd, je...-' Hij rukt zich los. Ik kijk hem verdrietig aan. 'Ik wil je geen pijn doen.' Zucht hij en ademt opnieuw diep in. Ik haal ook diep adem en ga voor hem staan. 'Maar je doet me geen pijn.' Zeg ik beslist. Hij kijkt me even aan en ik zie hem langzaam terug komen.
Ineens worden zijn ogen weer zwart en ontbloot hij zijn tanden. 'Waarom heb je me niks verteld?' Gromt hij agressief. Ik doe me best om niet bang in elkaar te krimpen. 'Het was eergisteren gebeurd, ik wilden eerst zelf tot rust komen en...-' Lamar laat een agressieve grom horen, die zo van een wolf vandaan zal kunnen komen. Zijn borst gaat snel op en neer en ik hoor zijn hartslag snel achter elkaar aan. 'Lieverd, doe alsjeblieft rustig...' Zeg ik zacht.
Lamar p.o.v
Okay, of je doet egoïstisch en denk weer aan jezelf. Óf je steunt haar! Zeg ik tegen mijn wolf, die langzamer rustiger word. Ik knipper een keer met mijn ogen en mijn ogen gaan weer naar zijn normale kleur. Kylie glimlacht en ik weet niet wat ik nu moet doen. Wat zal ik nu überhaupt kunnen doen, behalve Kylie steunen natuurlijk!
'Vertel, wat heeft hij gedaan?' Vraag ik. Haar gezicht betrekt. 'Dat heb ik je net vertelt.' Zegt ze, iets zachter dan normaal. 'Heeft hij je pijn gedaan?' Vraag ik, kijkend naar een grote blauwe plek op haar pols, waar Taylor haar duidelijk vast heeft gehouden. Ik grom zacht bij de gedachten.
'Niet echt...' Antwoord ze zacht en hurkt neer op de grond, om de scherven op te ruimen. 'Ik ruim het zo wel op.' Zeg ik en ze gaat langzaam rechtop staan. Ze kijkt me kort aan. 'Kan ik wat voor je doen?' Vraag ik. Oh god, ik ben niet goed in dit hele gevoelens uiten gedeelte. Ik wil haar helpen, alleen hoe? Ze schud haar hoofd en drukt een korte kus op mijn lippen. 'Dank je wel.' Zegt ze zacht en loopt naar de badkamer, waarschijnlijk om te gaan douche. Ik ga op het bed zitten en haal mijn hand door mijn haar. wat nu?
~~
Nadat ik alle scherven heb opgeruimd, loopt Kylie de kamer in. Ze heeft een kort jurkje aan. Niet kijken, Lamar. Niet kijken. Zeg ik tegen mezelf en gooi de scherven in de prullenbak. 'Je hand bloed! Heb je het niet verbonden?' Zegt ze verbaasd. Ik schud mijn hoofd. 'Ik heb zelf die spiegel inslagen, dus ik hoef geen medelijden.' Grijns ik licht, maar Kylie zoekt in de kast. Ze komt met een klein verband trommeltje naar me toe en zet het op het bed. 'Joh, laat het.' Zeg ik lachend, maar ze klopt op het bed. Ik zucht en ga op het bed zitten. Ze kijkt met een naar gezicht naar de wond. 'Je hebt niet eens de scherven eruit gehaald, daarom heelt jouw wond niet.' Zegt ze en pak een klein pincet. Voorzichtig haalt ze één voor één de scherven eruit. Ze ziet er jonger uit, zo zonder make up en haar haar nat. Als je Kylie normaal gesproken, gewoon overdag zal zien, zal je haar zo achttien jaar of ouder schatten, terwijl ze eigenlijk nauwelijks make up draagt. Zover ik dat kan zien dan.
'Doe ik je pijn?' Zegt ze en haalt er nog één uit. Ik schud mijn hoofd en kijk hoe ze geconcentreerd bezig is. 'Klaar.' Zegt ze en gooit het laatste stukje scherf in de prullenbak. Ik kijk naar mijn hand en zie langzaam de wond dichtgaan. 'Je hebt geluk dat we zo snel genezen.' Zegt ze met een glimlach en stopt het doosje weer terug in de kast.
'Blijf je hier slapen?' Vraagt ze. Ik haal mijn hand door mijn haar. 'Niks voor jou om dat te vragen.' Verbaasd kijkt ze me aan. 'Hoe bedoel je?' Ik haal mijn schouders op. 'Gewoon, je bent zo preuts.' Grijns ik. Ze rolt lachend met mijn ogen haar ogen. 'Valt best mee, hoor.' Zegt ze en glimlacht. Kylie drukt een korte kus op mijn lippen. 'Maar blijf je slapen of niet.' Ik grinnik zacht. 'Als jij wat anders aantrekt wel.' Zeg ik met een grijns. Verbaasd kijkt ze naar haar jurk. 'Hoe bedoel je?' Vraagt ze onzeker. Ik grinnik opnieuw. 'Ik ben een man met behoeftes, maar ik heb geen seks, dus trek wat anders aan.' Grijnzend kijk ik haar aan. Ze begint te lachen en rolt met haar ogen.
Kylie p.o.v
Lamar kleedt zich uit tot zijn boxer. 'Ik blijf slapen.' Grinnikt hij. Ik bijt op mijn onderlip en loop snel naar het bed. 'Ik heb nog een nieuwe tandenborstel in het kastje in de badkamer. Als je wilt douche, liggen alle spullen ook in de kast.' Zeg ik. Hij knikt met een grijns. Ik gaap en ga alvast in het bed liggen.
Lamar pakte het beter op dan verwacht, hoe raar dat misschien ook klinkt. Ik had verwacht dat hij niet alleen mijn spiegel zal breken, maar ook mijn hele huis.
Of het hele dorp...
Ik sluit mijn ogen en voel me langzaam wegzakken, op weg naar dromenland...
__________________________________________Hi!
Sorry voor een beetje saai hoofdstuk 😁 Dit hoofdstuk had ik even nodig...
Hebben jullie ideeën wat jullie willen dat in het boek voorkomt. Nee, rustig maar. Ik ben niet inspiratieloos, maar extra inspiratie is altijd welkom! 😏OH
MY
GOD!
We hebben de duizend lezers gehaald! 🎉 Ik was zo blij! :DOh en nog iets,
The wolf academie, een ander boek van mij, heeft 9900 lezers gehaald!! Ik letterlijk gillen! xP Gelukkig was ik alleen thuis...Heeeeeeel erg bedankt voor al het lezen en vote!
Love you all guys! ❤️
Wolflove
JE LEEST
Hard to get
Hombres LoboKylie Waters, een zestien jarig meisje die net twee maanden haar ouders verloren is. Ze heeft noodgedwongen de roedel van haar ouders overgenomen. Ze voelt zich alleen, ook al geeft ze dit niet toe. Kylie staat voor haar eigen rechten en word niet g...