Hard to get

Hoofdstuk 10

-10-
Lamar p.o.v

'Waar is ze?' Paniekerig storm ik mijn kantoor in waar Alex en een paar wachters zitten. De andere roedel, wat The Dark Wolves pack schijnt te zijn, is eindelijk verjaagd. Maar toen ik opzoek ging naar Kylie, kon ik haar nergens vinden. Niemand kon haar ergens vinden. We roken alleen haar geur aan de rand van het territorium, waar ze waarschijnlijk van af is gegaan. Maar om welke reden?

Het valt me op dat er een Omega verlegen in het hoekje zit. Een jongen van een jaar of vijftien, hij voelt zich duidelijk niet op zijn gemak. 'Lars hier, heeft de Alpha van The Dark Wolves met Kylie gezien, die flauwgevallen was. Mijn blik schiet naar de jongen. 'Wanneer? Waar?' Mijn stem klinkt dominanter en meer gestrest dan normaal. Hij krimpt in elkaar bij de toon. 'Ike...' Oh god, krijgen we er één die nauwelijks durft te praten.

'We hebben haast!' Zeg ik, iets botter dan bedoeld. De jongen krimpt opnieuw in elkaar. 'Ja, sorry. Ik zag haar niet veel later dan de aanval, nadat ze naar u was gerend...' Zegt hij zacht. Mijn ogen worden donkerder. 'En waarom ben je dan niet direct naar mij toe gekomen?' Grom ik. De jongen haalt zijn schouders bangig op. 'U... U was ook bezig en...-' 'Waar de fack heb je het over, man! Als m'n mate wordt ontvoerd, kom je toch direct naar me toe?' Roep ik. De jongen piept. Ik wil op hem afstormen, maar Alex houdt me tegen. 'Jezus, Lamar! Hij is vijftien, doe rustig.' Zegt Alex. Ik grom luid en ruk me los. 'Waar wachten jullie nog op, ga hun territorium op! Zoek haar!'

Kylie p.o.v

Daar lig ik dan. Huilend en alleen op het grote kingsize bed. Oh god, ik denk niet dat ik me nog nooit zo slecht heb gevoeld als nu. Ik voelde me vies, gebruikt en zo hulpeloos. En nu nog steeds. Vooral het hulpeloze gevoel wat ik, vooral daarnet, had, maakte me gek. Ik had een hekel aan me hulpeloos te voelen. Ik sta niks voor niks bekend als de "feminist." Ik hou van mijn eigen vrijheid en mijn eigen kracht, en dat was nu alle twee ineens verdwenen.

De deur gaat open en de Alpha loopt naar binnen. Nog steeds weet ik zijn naam niet. Direct ga ik alert rechtop staan. 'Als je wilt douche, kan je gaan.' Zegt hij en houdt de deur open. Ik kijk hem wantrouwend aan en zeg niks. Hij rolt met zijn ogen en zucht. 'Ik doe je niks. Lopen.' Hij loopt naar me toe en pakt mijn arm vast. Met een grom ruk ik me los. 'Raak me niet aan!' Grom ik luid. Opnieuw rolt hij met zijn ogen. 'Dan douche je...-'

'Alpha!' Wordt er van beneden geroepen. De Alpha's ogen schieten naar de deur. Luid gegrom hoor ik van beneden komen. Lamar! De Alpha kijkt me met felrode ogen aan en een vieze grijns kijkt hij me aan. In een flits is hij weg, de deur op slot.

'Nee!' Gil ik hard. Hij is een fucking hybride! Hij is veel sterker dan een weerwolf! Hard bons ik op de deur. 'Lamar! Ga weg daar! Alsjeblieft!' De tranen rollen over mijn wangen. 'Lamar! Ga weg!' Schreeuw ik harder dan daarnet. Ik ga rechtop staan, met mijn handen in mijn haren. Wat moet ik doen? Wat moet ik doen! Vanaf beneden komt luid gegrom en geroep. Ik hoor en ruik meerdere roedel leden, waaronder Lamar's ouders. Ik pak een stoel bij het bureau vandaan en sla hard tegen de deur. Het resultaat is een gebroken stoel, maar de deur is nog heel. Ik geef een harde trap tegen de deur. De deur kraakt, maar beschadigd niet. Ik trap nog een keer. En nog een keer. En nog een keer. Één van de voegen van de deur schiet los. Ik trek hard aan de loshangende deur. De deur schiet los en valt op de grond.

Holy fuck.

Snel ren ik twee verdiepingen naar beneden, en zie dat de deur en de ramen ernaast kapot zijn. Buiten is iedereen aan vechten. Waar is Lamar? Mijn hart klopt sneller en ik weet niet of ik mijn ademhaling nog langer onder controle kan houden. Oh god, help me.

Ik verander snel in mijn wolven vorm en begin te ruiken. Het is moeilijk Lamar's geur te onderscheiden van alle andere geuren, maar toch lukt het me. Ik ren zo snel als ik kan richting Lamar.

Lamar ligt bovenop op de Alpha, terwijl hij in zijn nek bijt. Alex springt er ook bovenop en bijt ook. De Alpha gooit ze alle twee van zich af. De Alpha's blik gaat naar mij toe en hij gromt luid. Lamar's kop zit onder het bloed en aan zijn schouder hangt een stuk vel los. Alex is er erger aan toe. De Alpha heeft ook bloed op zijn kop en buik. Lamar pakt zijn kans en schiet op de Alpha af. Alex schiet er ook op af en Lamar bijt de Alpha in zijn nek, terwijl Alex bovenop hem springt. Lamar trekt hard aan zijn nek en ik hoor het kraken. De Alpha's ogen draaien weg en zijn ademhaling stopt. Hij is dood...

Lamar rent direct naar me toe als hij me ziet en drukt zijn snuit tegen de mijne. 'Ik was zo bezorgd! Ik...-' Ineens valt Alex op de grond. Lamar rent geschrokken naar hem toe. 'Alex?' Alex veranderd terug in zijn mensenvorm, wat gebeurd als je in wolvenvorm teveel bloed verliest. Ik verander ook terug en kniel naast Alex neer. Ik bekijk zijn lichaam en schuif zijn korte mouw bij zijn schouder omhoog. In zijn schouder staan het gebit van een wolf. Alex piept en gaat rechtop zitten. 'Fack...' Kreunt hij en houdt zijn schouder vast. Geschrokken sla ik mijn hand voor mijn mond. Het ziet er slecht uit. 'Kan je naar huis, we hebben de jeep bij ons.' Alex knikt pijnlijk. Ook in zijn been is hij gebeten, zie ik nu. Zijn hele broekspijp is rood gekleurd. We helpen Alex de auto in en rijden naar huis.

We hebben gewonnen.