Hard to get

Hoofdstuk 36

-36-
Lamar p.o.v

Met de gillende ambulance zijn we naar het ziekenhuis gereden. Kylie ligt nu in haar bek aan een infuus met bloed. Ze is nog niet gestopt met huilen. 'Het is te vroeg, Lamar...' Blijft ze snikken. 'Ssst. Het komt goed. De dokter komt eraan.' Zeg ik terwijl ik over haar hand wrijf.

De dokter loopt in een snel tempo de kamer binnen. 'Zo Luna.' Zegt de dokter en gaat naast haar op de stoel zitten. 'Heb ik een miskraam?' Snikt ze. 'Sssh, lieverd. Laat hem uitpraten.' Zeg ik. 'Nee, we hebben het helemaal onderzocht en de baby is gezond. Hybrides groeien sneller dan normale baby's. De zwangerschappen kunnen erg verschillen, maar normaal gesproken duurt het nog niet de helft van een normale zwangerschap. Uw baby is helemaal volgroeid.' Kylie haalt opgelucht adem. Ze veegt haar tranen weg en knikt dan. Ik druk een kus op haar haar. 'Dank u wel.' Zegt Kylie. De dokter knikt. 'De zusters komen om het half uur bij u checken. Als er problemen zijn, moet u op de knop drukken en dan komen we eraan.' Zegt de dokter vriendelijk. We knikken, waarna de dokter de kamer verlaat.

Mijn ouders lopen de kamer in. M'n moeder loopt naar Kylie toe. 'Oh meisje toch!' Zegt ze en pakt haar hand beet. Kylie zit er moe uit en glimlacht zwak naar haar. M'n vader glimlacht naar Kylie. 'Het komt goed, Kylie.' Zegt hij. Kylie knikt en sluit haar ogen. 'Wij gaan even naar beneden, als er iets is moet je me bellen, oké?' Zegt mijn moeder bezorgd tegen mij. Ik knik. 'Komt goed.' Zeg ik en richt me weer naar Kylie, die in slaap probeert te komen. 'Lamar?' Zegt ze zacht. 'Hm?' 'Kom je bij me liggen?' Vraagt ze en kijkt me weer aan. Ik glimlach en sta op. Ze schuift een stuk op en ik ga naast haar liggen. Ze gaat met haar hoofd op m'n borstkas liggen en sluit haar ogen. Kylie ontspant direct.

'Ik vind het zo bizar.' Zegt ze, terwijl ik met haar haar speel. 'Wat?' 'Gewoon. Er groeit iets in mijn buik, dat normaal gesproken nog ruim vijf maanden had moet groeien.' Zegt ze. Ik knik langzaam. 'Het is alien-achtig.' Zeg ik met een grijns. 'Mag ik je wat serieus vragen? En ik wil dat je er eerlijk antwoord op geeft.' Zegt ze. Ik knik en ze opent haar ogen. 'Zal je het kind opvoeden alsof je de vader bent?' Zegt ze. Ik ben even stil, maar knik dan. 'Tuurlijk.' Zeg ik. Kylie zegt even niks, maar ik voel haar meer aanspannen. 'Je hartslag versneld. Waarom lieg je?' Ze bijt op haar onderlip. Ik ga rechtop zitten, net als Kylie. 'Ik heb geen problemen met de baby Kylie, maar je bent mijn soulmate. Als de baby je doodt wordt...-' Kylie schudt gaar hoofd. 'Ik ben er nog!' Zegt ze. Ik haal mijn hand door mijn haar. 'Weet ik, maar ik denk niet dat je heel serieus hebt nagedacht over de bevalling, Kylie. Deze baby is veel sterker dan een normale baby. Het is een hybride.' Zeg ik en kijk haar bezorgd aan. Ik wil haar niet bang maken, maar ze moet wel begrijpen dat dit niet zomaar een baby is.

'Ik kan het wel.' Zegt ze. Ik knik. 'Daar twijfel ik niet aan.' Zeg ik en ze glimlacht. 'Vraag het opnieuw.' Zeg ik en leg haar hand op mijn borst, waar ze mijn hartslag voel. 'Vraag of ik de baby wil opvoeden.' Ze is even stil. 'Wil je de baby opvoeden alsof je zijn vader bent?' Vraagt ze. 'Ja.' Zeg ik. Ze wacht even maar glimlacht dan. 'Je hebt gelijk.' Zegt ze. 'Ik lieg niet tegen je.' Zeg ik en druk mijn lippen op die van haar.

'Wil je ook wat te eten? Ik ga even wat halen.' Kylie schudt haar hoofd. 'Alleen water alsjeblieft.' Zegt ze. Ik knik. 'Ik ben binnen vijf minuten terug.' Zeg ik en loop de gang op.

Kylie p.o.v

Michael en Josh lopen de kamer in. Josh komt met een klein pakje binnen gelopen. 'Oh my god! Je krijgt een baby!' Roept hij enthousiast. Ik grinnik en zet het bed meer omhoog. Michael ploft naast me op het bed neer en Josh gaat aan de andere kant zitten. 'Hier, we hebben een cadeautje gekocht.' Zegt hij en geeft het pakje aan. Ik glimlach. 'Wat lief! Dank jullie wel.' Zeg ik en pak het aan, waarna ik het open maak. In het pakje liggen grote watjes, waar een klein kettinkje op ligt. Ik pak het voorzichtig op. Het is een goud kettinkje met een wolven kop erop. 'Aangezien je nog steeds geen naam hebt, staat er nog niks in gegraveerd, maar als je de naam hebt, kan je het erin laten zetten.' Zegt Michael. Ik glimlach terwijl ik de ketting bekijk. Het is prachtig. 'Dank jullie wel.' Zeg ik en geef ze een knuffel.