~ Sen ve Ben ~ (Tamamlandı.)

~13~

~

Saçlarımı düzeltip kapıyı açtım. Beni ittirerek içeri geçti. "Seni eve almayacaktım, belki musait değilim. Neden sormuyorsun?" dedim.

"Bak kızım ben yeni biriyle evleneceğim yakında. Onu seninle tanıştırmaya geldim." dedi saçlarını geriye atarak.

"Zengin herhalde. Baksana sen baya bir havalanmışsın. Sırf bunu söylemeye geldin değil mi? Neden hiçbir zaman bana sevgi vermedin? Neden hiç sarılmadın bana?" dedim.

"Sırası değil Marie." dedi. Taklidini yaptım. "Ya benim umrumda değilsin. Ölsen üzülmem anladın mı? Beni doğurmasaydın o zaman. Babamla evlenmeseydiniz. İlk senesinde boşandınız. Yeter artık. Bir daha beni arama sorma. Zaten onları da yapmıyorsun. Hiçbir bok yapma. Sevgilin de sen de umrumda değilsiniz. Biliyor musun anne, sen yokken bana anne sevgisini veren sadece parkta tanıştığım bir anneydi. Hâla da görüşüyoruz. Evlatlar annelerine ilk aşık olduğu, ilk hoşlandığı, ilk kırıldığı kişiyi veya o tür şeyleri anlatırlar ben öz bir annem olmadığından bunları o kadına anlattım." dedim sinirle.

Gözlerim yanıyordu. "Şimdi çok değişik bir durum var ama hayatımda. Bunu ona anlatamayacak sadece öz anneme anlatabileceğim bir konu var. Ama malesef o, öldü." dedim

Bunca sene beni yoksaymıştı. "Sana noldu böyle? Kim değiştirdi böyle seni." dedi.

"Gerçekten hissetmiyor musun? Hiç mi umrunda değilim?" dedim. "Sözlerin beni etkiledi, ama eskiden olmamış şimdi de olmaz." dedi.

"Senden nefret ediyorum. Defol git bu evden, ağzımı bozdurmadan git." dedim. "En azından kendini affettirmeye çalışsaydın, yazık sana." dedim ağlayarak.

"Beni kovuyor musun?" dedi gülerek. "Siktir git." dedim sakince. Gözleri şaşkınlıktan açılıyordu.

"Ne diyorsun sen ya?" dedi. "Ne ara böyle oldun sen?" dedi. "Hala ne konuşuyosun sen ya? Git." diyip elinden tutup kapıya sürükledim.

Bir insan evladından nefret eder mi? Kendi zevkleri için doğurdu beni. Aldırsaymış keşke.

"Selena madem bana siktiri çektin söylüyorum o zaman." dedi kapıdayken.

"Ne söyleyeceksin sen hala?" dedim sinirle ve bağırarak. "Seni zevkimden yaptım güzelim. O zamanın parasıyla kürtaj çok pahalıydı ve bizim paramız yoktu. Sana bakmak zorunda kaldım. Hatta öldürmeyi bile istedim de baban itiraz etti. Keşke doğmasaydın. Senden sonra zayıflamak çok zordu. Erken yaşlandırdın beni salak kız." diyip arabaya binip gitti.

Bedenimi hissetmediğimde gözlerim kapandı ve ben yere düştüm. Sanırım. Hayır düşmedim gözlerim açılırken Justin'i gördüm.

Beni tutmuştu. Kendime gelip ona sarıldım. "Justin." dedim ağlayarak.  "Sakin ol, sadece." dedi.

"Neler dedi bana biliyor musun?" dedim. "Ağlama lütfen, duydum." dedi.
" Ben zevklerinden yapıp aldırmak isteyeceğini düşünmüştüm. Ama öldürmek isteyeceğini benden nefret ediceğini bilmiyordum." dedim.

"Justin, ben bedenimi şuan hissetmiyorum nolur bırakma beni." dedim.

"Sakin ol. Bak benim de başıma geldi." dedi. "Senin başına geldi ama sen güçlüsün. Ben değilim ben başaramıyorum." dedim.

"Selena." diyen sesle burnumu çektim. "Baba git burdan." dedim. "Ne oldu bana bak." dedi yanıma gelip.

Arkamı dönüp "Zevkinden siktiğin benden nefret eden annem geldi daha demin o zaman kürtaj pahalıymış ve paranız yokmuş. Beni öldürmek istemiş. Benim yüzümden erken yaşlanmış." dedim ne söylediğimi bile bilmiyordum her şey birbirine girmişti.