~Benden hızla geri ayrıldı. "Hey noluyor?" dedim. "Yapmamalıyız." dedi. "Hatta yapamıyoruz." diye ekledi.
"Neden bir anda bu kadar tepki gösterdin?" diye sordum sahildeki banka oturup. Yanıma oturup "Sen söyledin bana defalarca. Bilmiyorum, neden böyle bir şey yaşandı." dedi tedirgince.
Gözüme bakmıyordu, temas kurmuyordu benimle. "Justin, bana bak." dedim en sonunda.
Bana bakınca "Ayağa kalk." dedim ayağa kalkıp. Oflayarak ayağa kalktı. Yağmur hala yağıyordu.
"Seni öpen bendim?" dedim anlamasını sağlayarak. "Ne demek istiyosun?" dedi. "Sen bence bunu anlamayacak kadar cahil değilsin." diyip çantamı alıp hızlıca yürümeye başladım, sinirlenmiştim.
"Selena." diye arkamdan koştu. "Özür dilerim." diyerek beni durdurdu. Arkamı döndüm. "Yapamıyorum diyen sendin az önce." diye ekledi. "Seni sevmemeyi ." dedim. Şaşırsa da zorlukla bana bakmaya devam etti. "Hislerimi bastırdıkça daha ağır gelmeye başladı ve artık sensiz olmadığını kabullenmeye başladım." diye itiraf ettim.
"Sana karşı içimde tuttuklarımı tarif edebileceğim bir kelime bulamadım şimdiye kadar. Evet çok ön yargılı davrandım, zorlaştırdım işleri farkındayım ama gerçekten çok korktum. Önceden yaşadıklarım korkunç şeylerdi ama bir başkasıyla ilişki yaşayacaksam o kişi de onlar gibi olmak zorunda değil, o kötü tecrübeler yüzünden karşımdaki kişiye yanlış yapamam. "Senden hoşlanmıyorum, sana uzun zamandır aşığım." dedi bir anda.
"Seninle tanışmadan önce de." dedi. "Ne?" dedim şaşkınlıkla. "Önceden sana zararı dokunan insanları hayatından çıkartmanda ufak bir payım olabilir ."dedi rahatça.
"Justin? Sana gerçekten inanmıyorum." dedim şaşkınlıkla. "Sen beni takip mi ediyordun?" dedim sesim titrerken. "Arada diyebiliriz." diyip gülümsedi. "Bu kadarını bir anda kaldırabilir miyim emin değilim." dedim yere bakarak.
"Oradan ürkütücü görünebilir aklına bir ton şey gelebilir ama tek hastalığım sensin Selena inan bana. Bana bir şeyler besleyeceğinden gram umudum yoktu. O yüzden senelerdir içimde tuttuklarımı bir anda dile getirdim. Çok dolmuştum, seni korkuttuysam özür dilerim." dedi masum bir şekilde.
"Seni seviyorum." dedi. "Şimdi gerçekten kız arkadaşım olur, hiçbir oyun ve engel olmadan hayatımı güzelleştirir misin? dedi ellerimi tutarak. Gözlerinin içine bakarak sırıttım. "Bunu evet varsayıyorum." diyip beni kucağına aldı. Kahkaha atarken beni kucağında döndürüp sahilde koşmaya başladı.
~
"Anne." diye bağırarak eve girdim. Bu saatte ikisi de uyumazdı.
"Yukardayım." diye ses gelince koşarak yukarı çıktım. Odama hızlıca girip olanları anlattım. "Çok mutluyum." dedim sonra.
"Nasıl sevindiğimi anlatamam Selena." diyip bana sarıldı. "Sevincini bozmak şu anda en son isteyeceğim şey bile olamaz fakat baban da bunu konuşucaktı seninle aslında. Evi California'da bulduk ve oraya taşınacağız." dedi. "Ama daha yeni kavuştuk?" dedim gözlerim dolarken.
"Baban orasının bizim için ve senin için daha iyi olacağını söylüyor." dedi. "Benim derken? Ben de mi geleceğim?" anlamamıştım çünkü. Benim fikrimi bile sormadan babamın böyle bir şeye kalkışması ne kadar doğruydu?
Koşarak geri aşağı indim ve babama bağırmaya başladım. "Nasıl böyle bir karar alabilirsin bir anda? Seneler sonra bana gerçek annemi geri verip bir anda almaya kalkıyorsun. Üstelik benim fikrimi bile sormadın." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~ Sen ve Ben ~ (Tamamlandı.)
FanficPast~ (16 years ago) İki tane anne. Biri çocuğuyla uğraşmıyor, sürekli işte. Onunla vakit o kadar nadir geçiriyor ki. Bakıcı onu gezdiriyor, besliyordu ve o parkta diğer anneyle tanıştı. Diğeri kocasından boşanmış, kocası beş parasız. Elinde,kişiliğ...