Esmee en haar leven.

het mes.

*De zoomer gaat.* Ik sta op en loop samen met Tessa naar het lokaal waar ik zit, want Tessa zit in het lokaal ernaast. Net toen ik weg wilde lopen gaf ze me een grote knuffel en zei ze: 'Het komt allemaal goed hoor schatje.' Ik liep het lokaal in en ga zitten. Ik kan me totaal niet concentreren en hoor helemaal niets van wat de lerares zei. 'Wat heb ik fout gedaan!? Waarom wil hij dat niet zeggen? Wie was die Jennifer?' Ik had zo veel vragen, die ik onmogelijk kon beantwoorden. Ineens stond iedereen op. Ik had het eerst niet door totdat de lerares boos zei dat ik in actie moest komen. Ik had geen idee wat ik moest doen. 'Esmee, nu. Als je nu niet snel doet wat ik gevraagd heb dat mag je eruit!' Zei ze. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Het werd me allemaal even te veel. Ik begon te huilen en rende de klas uit. Ik rende naar de wc, langs het lokaal waar Tessa zat. Tessa was uit het raam aan het staren dacht ik te zien, maar ik lette er niet op. Ik ging op de wc zitten en huilde zachtjes. Ineens ging de deur van de wc open en stopte ik direct met huilen. Ik hield mijn adem in en probeerde zo stil mogelijk te zijn. Toen hoorde ik een zachte bekende stem: 'Esmee, ben jij dat?' Het was Tessa. Ik deed de deur zachtjes open en liep huilend naar Tessa toe. ik vertelde wat er gebeurd was en huilde uit in haar armen. Toen het weer een beetje ging besloten we om terug te gaan naar de les. Maar net toen ik op wilde staan belde iemand. Ik keek en zag dat het Nikki was. Ik nam op en zette de telefoon op de luidspreker. 'Hey Esmee. Ik dacht dat je nog les had dus ik wist niet zeker of ik wel kon bellen, maar ik heb slecht nieuws.' 'Vertel.' Kon ik er met veel moeite uitkrijgen. 'Richard zat net voor me. Hij was aan het vertellen aan George, de jongen naast hem, dat hij met zijn kamp je op komen wachten.' Gelukkig had Tessa me nog vast, en knuffelde ze me.Tessa zei: 'We moeten hier een eind aan maken. Esmee en ik zijn bij de wc's omdat Esmee huilend de klas uitgelopen was en ik dat zag en erachteraan gerend ben. Maar we kijken vanmiddag wel, als hij ons echt opwacht gaan we naar de politie.' 'maar ik ga weer.' Zei Nikki. Ik kreeg ineens een goed idee. 'Ik zal van Richard nooit het antwoord krijgen van wat ik fout heb gedaan. Maar misschien een ander iemand wel... Wat als ik nou eens een nep msn aanmaak en hem daarop toevoeg. Dan kom ik er wel achter.' Ik werd meteen een stuk vrolijker. De rest van het uur ging snel voorbij. Na school wachtte ik op Tessa en Nikki. Die kwamen samen aangelopen. Ik wilde ze wel vertellen van mijn plan. Maar misschien vinden ze het wel dom. Of werden ze boos. Maar misschien vinden ze het wel een goed plan. Ik besluit om het nog even maar niet te vertellen. We lopen met z'n drieën naar de kluisjes. Toen we het schoolplein af fietste en richting mijn huis fietste kwam Richard eraan. Met en hele groep. Ik schrok en remde af. 'WAAROM IK!?' Was het enige wat ik dacht. Ik zag Richard een mes tevoorschijn halen. Ik hield mijn adem in en wilde rennen. Het lukte niet, ik kon niet bewegen. Tessa en Nikki kwamen naar me toe. Tessa wilde me meenemen. Ik pakte mijn fiets en begon zo snel mogelijk te fietsen. Ik riep tegen Tessa en Nikki dat ik een andere weg wist. Ik waarschuwde ze en sloeg ineens af naar links. Nikki en Tessa volgde me. 'Hier kent Richard de weg niet dus moeten we hierdoor rijden en dan komen we zo bij mijn huis.' We fietsten op ons gemak naar mijn huis en toen we thuis waren gingen we op de bank zitten, met de deur op slot. Voor de veiligheid bleven Tessa en Nikki bij mij thuis eten. We hebben bedacht hoe we hem gaan stoppen. 'We gaan naar de politie.' Zei Tessa, terwijl we zaten te eten. Na het eten gingen Tessa en Nikki weer naar huis.