'Maar, je bent echt helemaal niet dik, hoe kom je daar in godsnaam bij?' Zei Stephan. Ik begon zachtjes te huilen. 'Mama... Richard... Iedereen zegt het tegen mij.' Zei ik heel erg zacht. 'Wil je alsjeblieft stoppen met dat denken? Je bent echt niet dik. Je bent heel erg mooi.' Zei Stephan. 'Als je stopt met dat denken ga ik je helpen met je ouders.' 'Uhm oke, ik doe mijn best.' Zei ik maar. 'Als ik je iets langer ken, mag je van mij wel een tijdje bij mij komen.' Zei Stephan. We keken de film verder en toen hij afgelopen was zag ik dat het iets over 5 was. 'Zullen we gaan eten?' Vroeg ik. We gingen friet halen. Na het eten ging Stephan weer naar huis. Hij geeft me nog een grote knuffel. 'Het komt allemaal goed. Vertel niemand over ons plan en dan komt alles goed.' Toen ik wilde zeggen zag ik net de auto van mijn vader voorbij rijden. 'Help, daar is mijn vader.' Zei ik en begon te huilen. Daar kwam de laatste bus van vandaag. 'Oh uhm, wat ga ik nu doen?' Zei Stephan.
JE LEEST
Esmee en haar leven.
Ficțiune adolescențiDit verhaal gaat over Esmee. Esmee is een meisje van 14. Ze zit in de 2e en heeft maar een paar goede vriendinnen. Thuis gaat het ook niet goed, maar ze durft aan niemand te vertellen wat er allemaal gebeurt. Ook niet tegen Richard, haar "vriend". H...
