Esmee en haar leven.

Film

'Daar... Daar... Daar... Daar is Richard.' Zei ik bang. 'Wie is Richard?' Vroeg Stephan. Hij legde zijn arm om me heen. 'Mijn ex, hij is met een mes achter me aangegaan.' Zei ik. Ik kroop tegen Stephan aan, in hoop dat Richard me niet ziet. 'Hey Sneetje.' Zei een bekende stem achter me. 'Ga weg Richard.' Gromde ik. 'Niet zo gemeen Sneetje, ik mag zijn waar ik wil zijn. En, hoe gaat het met mijn hele lieve vriendinnetje?' Zei hij met een te lieve stem. 'Ga weg Richard.' Zei ik weer. 'Nee, ik wil gewoon weten hoe het met mijn lieve vriendinnetje gaat.' 'Ga nou weg Richard. Anders sla ik.' Gromde ik. 'Hahaha, het kleine meisje wordt agressief, ik ben al bijna bang zeg...' Zei hij lachend. Stephan stond op. 'Wegwezen ukkie, laat mijn vriendin met rust of ik doe je wat aan.' Zei Stephan dreigend. Richard zuchtte en stond op. 'Oke Sneetje, jij wint.' Hij stak zijn middelvinger op en liep weg. De film begon, maar ik kan me niet concentreren aangezien Richard een paar stoelen verder zat. Eindelijk, pauze. 'Wil je wat drinken?' Vroeg Stephan. 'Uhh... Ja, doe maar cola.' Stephan liep de zaal uit. Ik was maar een beetje voor me uit aan het staren. Wat is hij toch lief. Hij wilde me beschermen voor Richard. Ik hou van hem. 'Eyh, Sneetje, wakker worden. Nu durf je niet meer heh, nu je grote vriend weg is?' Ik schrok op uit mijn gedachten en zag Richard voor me staan. Hij keek me dreigend aan. 'Wat moet je?' Probeerde ik zo zelfverzekerd mogelijk te zeggen. Richard maakte een vuist, en ineens voelde ik die pijn van vroeger weer. Hij sloeg nog een keer. Alles werd zwart voor mijn ogen en ik probeerde de zaal uit te lopen, op zoek naar Stephan. 'Gaat het wel meisje?' Hoorde ik een vrouw zeggen. 'N-nee.' Zei ik en ik begon te huilen. 'Ik wil naar mama toe.' Ik miste mama. Aan de ene kant was ik blij dat ik morgen naar huis mocht, maar aan de andere kant dacht ik dat ik Stephan ging missen. 'Is je moeder hier ook?' Vroeg de vrouw. 'Nee. Mama is in haar huis.' 'Esmee? Wat is er gebeurd?!' Stephan pakte me op en zette me op zijn schoot. 'Richard heeft me geslagen.' Zei ik. 'Die gozer is nu veel te ver gegaan en daar zal hij spijt van krijgen.' Zei Stephan dreigend. Hij gaf me een knuffel stond op. 'Ik ben zo terug.' Zei hij, en hij liep de zaal in.