Esmee en haar leven.

de ruzie.

loop zo snel mogelijk naar de techniekrekken, waar ik en mijn vriendinnen elke pauze staan. Daar komen Lotte, Tessa en Nikki aan, mijn 3 beste vriendinnen. Nikki zit bij Richard in de klas. Ik wacht op Richard maar hij is er nog niet. Ik vraag aan Nikki of dat ze weet waar hij is. 'ik heb geen idee, hij was net nog wel in de les.' Aan het einde van de pauze loop ik naar het lokaal waar we les hebben en vraag me de hele tijd af wat er zou zijn. Na het 5 e lesuur heb ik weer pauze. Ik ga naar de techniekrekken en wacht op Lotte en Nikki. Nikki komt aangelopen en gooit haar tas neer en sleurt me mee. 'Richard... hij, hij, hij....' En ze begon te huilen. Ik maakte me zorgen en troostte haar. 'Wat is er dan?' 'Richard, hij was allemaal gemene dingen over je aan het zeggen.' Ik werd boos op Richard. 'Maar je mag echt niet zeggen dat ik dit gezegd heb want dan doet hij me wat aan.' Nikki en ik liepen terug naar de rest en ik besloot samen met Nikki om na school Richard te bellen en te vragen waarom hij zo deed.Na school fietsen Nikki en ik naar haar huis en gaan zitten wachten totdat we Richard voorbij zagen fietsen. Toen hij voorbij fietste wachtte we 5 minuten en belde Nikki hem, -telefoon gaat over- Ik hou mijn adem in. 'Met Richard, wie is dit?' 'Waarom doe jij zo stom tegen Esmee? Dat verdient ze helemaal niet!' 'Ach dat stom kind, flikker allemaal maar op, doei trut.' En Richard heeft de hoorn opgegooid. Ik begon te huilen, ik hield zo veel van hem, wat deed ik fout? Nikki probeert me te troosten maar ik bleef doorhuilen. Toen het 5 uur was en ik weer een beetje bijgekomen was ging ik naar huis toe. Ik was halverwege toen ik ineens gebeld werd. Het was Richard. Ik twijfelde, wel of niet opnemen. Ik koos voor wel opnemen, kijken wat hij tegen me te zeggen had. 'Hallo, met Esmee.' 'Heeeey schatje, ik heb je zo gemist op school. Ik moest met een leraar praten daarom was ik er niet, kom je vanavond naar mij toe?' Ik dacht na. Zou dit een grapje zijn? Waarom doet hij dit? Ik weet wat ik ga zeggen. 'Wat is dit? Een grapje ofzo? Ik weet wel wat je over mij hebt gezegd, ik was er ook bij toen je zei tegen Nikki dat ik een stom kind ben en op moet flikkeren. Ik haat je Richard, ik haat je!' 'Maar schatje...' begon Richard. Maar ik was sneller en hing op. Ik begon weer te huilen.Toen ik thuis was ging ik naar boven en vroeg me af wat dit was. Is het een grapje? Meent hij het? Ik weet het allemaal niet meer. Ik pakte mijn dagboek en begon te schrijven: 'Lief dagboek. Er is vandaag iets raars gebeurd. Richard deed vanochtend nog heel lief toen ik bij hem aanbelde. Maar in de pauzes was hij er niet en Nikki heeft me verteld dat hij gemene dingen over mij zegt in de klas. Zou ik iets fout hebben gedaan? Waarom doet hij zo gemeen? Ik weet het allemaal niet. Toen ik na school met Nikki meeging naar haar huis, omdat ik weer ruzie heb met papa en mama, hadden we hem gebeld. Hij noemde mij een stom kind ( hij wist niet dat ik erbij was ) en hij zei dat ik op moest flikkeren. Toen ik op de fiets naar huis zat, na te denken over wat ik fout had gedaan, belde hij. Hij deed alsof er niets aan de hand was en deed heel lief tegen mij. Ik snap het niet meer. Waarom doet hij dit? Er waren zo veel vragen waar ik een antwoord op wilde.' Ik begon te huilen en legde mijn dagboek maar even weg. Ik zette muziek op en begon mee te zingen. Daar word ik normaal gesproken rustig van. Maar dit keer helpt het niet echt. Ik besloot maar om naar beneden te gaan, want we gingen zo eten. Ook al heb ik eigenlijk geen honger.