Çocuğum için

Ç.İ -4

Keyifli okumalar

İzmir

Ş: offf içim sıkıldı valla

M: yaa ne konuşuyorlar bu kadar saat

Ş: ne bileyim Erdal amca evlilik yok demişti babamda vazgeçtim demişti

M: aynen 5 aydır da sorun yok babam niye heyheylendi ki yine

A: bana kalırsa işler yine kötüleşti

Ş: şomluk yapmasan mı acaba?

A: tamam ama şebo aklına gelen başka bir şey var mı?

M: valla abla ben katılıyorum Almilla ablaya yoksa babam niye Ardayı yedek kulübesinden sahaya alsın yine

Ş: metofora bak ya. Kızım evlenmem ben bak diyorum kendimi öldürürüm ama o uyuzla EVLENMEM!

M: tamam be bağırma kulağımın dibinde

Erdal amcası hallederim dediğinde çevresini kullanarak Gürsoy holding için birkaç iş ayarlamıştı. Haliyle Şebnem'in babası da evlilik fikrinden vazgeçmişti. ta ki bu sabaha kadar babası şebnem'i yanına çağırıp Arda ile evlenmesinin artık zorunluluk olduğunu ve kendisinin artık itiraz etme hakkı olmadığını söylemişti. Hoş itirazını da umursamayacağını alttan alttan belli etmişti.

Babası evden çıkar çıkmaz soluğu Merve ile birlikte Almilla'larda almış durumu anlatarak Erdal amcasına sığınmıştı. Adamın " bir konuşalım bakalım " demesi üzerine de kendilerini şirkette bulmuşlardı. Babasının odasının hemen karşısındaki koltuğa sırasıyla dizilmişler ve kapının açılarak sonucun bildirilmesini bekliyorlardı. Bekleyiş hali uzadıkça Şebnem'in de sinir durumu iyice kötüleşiyor gözleri dolu dolu bekliyordu. Olası bir durumda Arda ile evlenmek zorunda kalırsa ne yapabileceğinin planını da kuruyordu yavaştan..

O bu düşüncelerle boğuşurken sekreterin telefonu çalmış ve şebnemleri içeriye almışlardı. Odaya girdiğinde Erdal amcasının kafasının eğik olması durumun kendi açısından kötü olduğunu da anlatmıştı.

T: şebnem gelin oturun

Ş: yok oturmak falan istemiyorum neler oluyor

T: kızım bak Erdal amcanla da konuştuk artık sona geldik çırpınmanın anlamı yok tek yol senin Arda ile evlenip şirketlerin birleşmesi.

Gözlerinde tuttuğu yaşları bırakmıştı artık genç kadın. Az önce kurulan cümleyle bütün hayalleri de uçup gitmişti. Yerin ayaklarının altından kaydığını hissettiğinde artık ayaklarının kendisini taşıyamadığını da fark etmiş ve yere bırakmıştı kendini..

Bir süre sonra kendine gelen Şebnem meraklı bakışlar altında yerinden doğrulmaya çalıştı. Hala babasının ofisindeydiler belli ki şirket doktoru müdahale etmişti kendisine

T: kızım uzansaydın biraz daha

Ş: sen benim ipimi çekerken mi

T: kızım anla beni ne olur

Ş: ( sesini yükselterek) yeter baba seni anlamak falan istemiyorum ben Annem öldüğünde anladım seni iş kolik olmanı ama işin için beni feda etmeni asla anlamayacağım.

E: Şebnem

Ş: yok Erdal amca Şebnem falan. Sen ya benim kanımdan canımdan değilken bir yol aradın durdun ama benim öz babam en ufak bir sorunda evlen deyiveriyor.