Ç.İ-17

4.2K 182 21
                                    

Keyifli okumalar (: 

Bölüm şarkısı: Şebnem Ferah- Birileri Var


Hala birileri var, birileri var

Ruhunu, şerefini zalimin gölgesine satmayan

Birileri var, birileri var

Masumun nefesini koruyan birileri var

Yeter ki hep böyle kal


Şuan tam karşımızda Erdal Bey ve Tekin Bey oturuyordu. Ortamda huzursuz bir sessizlik vardı. O sırada açılan kapı ile hepimiz kafamızı çevirdiğimizde içeriye girenin Zeynep olduğunu görmüştük. Şaşkınlıkla bize bakarken ben yerimden kalkarak güzel kızımı kucağıma almıştım bile..

"Abi, neler oluyor?"

" Bilmem konuşmadı kimse"

" Zeynep!!"

" Merve, sende mi buradaydın"

"Sende biliyordun ve söylemedin öyle mi?"

" Ben emir kuluyum" diyerek ellerini havaya kaldırmıştı. Haklıydı da ona biz söylemiştik. Ama işte Merve bunu böyle görmüyordu. Yerinden kalkarak mutfağa yöneldiğinde Zeynep'e de gitmesini söylemiştim. İki arkadaş aralarında çözebilirdi bu meseleyi. Kızımın etrafa saçtığı gülücüklerle yerime otururken Erdal Bey lafa girmişti.

" Şebnem ne zaman uyanır"

" Ben bakayım baba"

Almilla yukarıya çıktığında ortamda sadece Ceylin'in sesi vardı ki bana yetiyordu şuan için. Kızım, sabah halasıyla birlikte babaannesinin yanına gitmişti ve şuan çok mutluydu. Onunla kucağımda oynarken merdivenlerden gelen ayak seslerine yöneldiğimizde her haliyle yorgun olduğu belli olan Şebnem ve arkasından gelen Almilla'yı görmüştük.

"Kızım ne oldu sana böyle"

Bunu diyen Erdal beydi tabi ki de Tekin Bey ise hiç istifini bozmamıştı kızının haline. Erdal bey Şebnem'in yanına giderek kimin yaptığını sormuştu ama cevap alamamıştı. Herkes koltuklardaki yerini alınca onlar Şebnem'in kimseyle konuşmadığını bir kez daha hatırlatmıştık. Ceylin, Şebnem'i bakarak gülücükler saçınca Şebnem dayanamayıp onu kucağına almıştı.

"Kim yapmış söylemedi mi?"

"Ne önemi var Erdal!"

" Ne demek ne önemi var Tekin o senin kızın nasıl bu kadar duygusuz olabiliyorsun"

"Bizim onunla hesabımız bitti! Artık yaşadığı her şeyi hak ediyor benim gözümde"

Bu cümleyi duymamla Şebnem'e dönmüştüm o ise sanki bu cümleyi sürekli duyuyor gibi umursamamıştı. Evet, kafasını kaldırmıştı bir anlığına ama sonra dizlerine yatırdığı Ceylin ile ilgilenmeye devam etmişti. O sırada Merve ve Zeynep sarmaş dolaş gelince barıştıklarını anlamıştık. Sevinmiştim buna çünkü Zeynep kolay kolay arkadaşlık kurmazdı ama Merve onun için kafa dengi bir arkadaştı.

"Merve gel kızım"

"Ne oldu?"

"Eşyalarını toparla senin burada kalmanı istemiyorum izmir'e dönüyorsun benimle"

Çocuğum içinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin