Çocuğum için

Ç.i-45

Keyifli okumalar (:

"siz misiniz onun şeyi.."

"annesi, evet benim sizde onu evlat edinen kişisiniz değil mi?"

"Ailesiyiz onun"

"artık değilsiniz"

"o öyle kolay değişen bir şey değil hanımefendi"

"Gerçek ailesi geldi artık"

"Gerçek? Ben karşımda sahte bir yüz dışında bir şey göremiyorum"

"konuşmamıza dikkat edelim isterseniz Şebnem Hanım"

"Siz gelip benden evladımı almak isteyeceksiniz ben dikkat edeceğim öyle mi? Size çay kek falan ikram etmemi ister misiniz?"

"Nazik olsanız yeter"

"Evde unutmuşum demek ki nezaketi. Asıl konuya dönecek olursak onu niye istiyorsunuz yani bunca zaman sonra"

"evlat özlemi diyelim"

"evlat özlemi mi? aradan kaç sene geçmiş hanımefendi özlemi baya derinlerde saklamışsınız belli ki"

"Orası sizi ilgilendirmez"

"Bal gibi ilgilendirir. Alıp mutsuz edeceksiniz oğlumu"

"o benim oğlum onu ben doğurdum" Şebnem bu söz üzerine karşısında bacak bacak üstüne atmış kendinden emin tavırlarıyla sinirlerini zıplatan kadına doğru eğilerek her kelimesi vurgu yaparcasına konuşmasına devam etti.

"bende baktım! Hasta olduğunda ben sabahladım onunla. Benimle güldü, onunla ağladım. Ayağı taşa takılsa önce benim dizlerim, yüreğim kanadı. Doğurmadım ama annesi oldum onun ben. Anne denilince aklına ben geliyorum Ömer'in siz değil. Anne kokusu diye bildiği koku bana ait benim kollarımda huzurlu, mutlu, güvenli hissediyor. Sizde şimdi gelmiş onu bende alacağınızı söylüyorsunuz"

"Bir çocuğu öz annesine verilmesini yasalarda söylüyor hanımefendi"

"Ömer ne istiyor hiç düşündünüz mü"?

"küçücük çocuğun düşüncesinden banane. O ne istediğini onun için neyin iyi olduğunu bilemez"

"ben öyle yetiştirmedim onu ama işte sorun orada"

"artık ben şekillendiririm oğlumu. İzninizle hanımefendi" diyerek ayağa kalkığ tam arkasını dönmüştü ki şebnem bir hamleyle kadının kolunu yakalayıp kendsine dönmesini sağlamıştı.

"Bana bak benim adım şebnem İnan! Paylaşımcı bir insan değilim hele ki söz konusu ailem ise seni kim neden karşıma çıkardı bilmiyorum ama o sahibine söyle...!"

"n-ne sahibi hanımefendi" Şebnem kadının yüzündeki şok olmuş ifadeyi görünce doğru yolda olduğuna emin olmuştu.

"Aslı mıydı o kadının adı. Sanırım o bu renk değiştiren yüzün başka açıklaması olamaz. Seni de onu da canlı canlı aynı mezara koyar yılanların gelmesini beklemez üzerinize atar öyle kapatırım sizi mezara anladın mı beni? Ailemin etrafında akbaba gibi sakın dolaşmayın. Benim olanı benden almak öyle kolay değil almak öz ailesi olsan bile!"

Cümlesi biter bitmez tuttuğu kolu hızla bırakmış sonra da kapıyı göstererek kendisine ağzı açık bakan kadının çıkışını izlerken kapıdan giren Selim de yanından geçen kadına anlamaz gözlerle bakıyordu.