Rehin

Bölüm - 27

26. Bölümden

...

Sehun ellerini yatağa koydu ve yavaşça eğildi. Gözyaşları beyaz örtüyü lekelemeye başladığında hıçkırıklarını daha fazla gizleyecek takati kalmamıştı. Örtüyü yavaşça açtı ve yaralanmış, rengi solmuş yüze baktı. Öpmeyi hayal ettiği dudaklara böyle veda busesi bırakmak istemese de bunu yapmak zorundaydı. Luhan'ın soğuk dudaklarını hissetmeye muhtaçtı. Sehun gözlerini kapattı ve dudaklarını Luhan'ın dudaklarına bastırdı... İlk temasla birlikte hızla gözleri açıldı ve geri çekildi. Sonra tekrar, tekrar ve tekrar Luhan'ın kurumuş dudaklarını öptü.

Yanılmıştı.

Luhan yaşıyordu...

BÖLÜM - 27

Yazar: Ningyoo

Sehun korkudan buz gibi olmuş dudaklarını Luhan'ın soğuk sandığı dudaklarına bastırdı ve gözlerini kapattı. Yorulmuştu... Ne sanıyordu ki? Korkakça bitirdiği bir ilişkiden sonra kaçmıştı. Kris den kaçmış ve ona doğru düzgün bir açıklama bile yapamamıştı. Şu dünya da birisinin ahı tutacaksa eğer, Kris'in ki tutmuştu.

2 Sene Önce

Sehun yavaşça yataktan kalktı. Kris yanında hala uyuyordu. Onun mükemmel yüzüne baktı ve belli belirsiz parmaklarını çehresinde gezdirdi. Onun insanlara zarar verebilme ihtimalini bile düşünemiyordu. O adamı öldürmemişti. Ona sadece ateş etmişti ama bu bile canını acıtıyordu. Başkalarına karşı merhameti olmayan birisi kendisine ne kadar merhamet gösterirdi ki? Sehun yavaşça yataktan kalktı ve yerdeki çamaşırını bacaklarından geçirip beline sabitledi. Üzerinde Kris'in menisine karışmış menileri kurumuş, kabuk kabuk bir görüntü oluşturmuştu. Kris'i uyandırmamaya özen göstererek yavaşça banyoya girdi. Temizlenmek istiyordu. Son bir kaç aydır kendisini affetmesi için Kris ona inanılmaz iyi davranıyordu. Ne zaman kötü davranmıştı ki? Hiç bir zaman... Şimdi çok daha farklı davranıyordu. Seks yapmaları bile boyut atlamış gibiydi. Kris kendi zevkini erteleyip Sehun'u defalarca tatmin ediyordu. Sehun'un vücudunun hassas her noktasını ezbere biliyordu. Sehun kendisini tatmin etmeye kalksa kendisine asla Kris'in verdiği kadar zevk vermeyeceğinin farkındaydı.  Onu artık affetmeli, bu olayı geçmişe gömmeliydi. Kris ikinci bir şansı hak ediyordu. Sehun Kris'i seviyordu. Hala aylar önce olduğu gibi kalbini çarptırıyor, her şeye rağmen sevgisini arttırıyordu. Kris olmadan Sehun olamayacakmış gibi hissediyordu. Bunu yeni yeni fark ediyordu. Bazen gece Kris'in yanından kaçıp gitmeyi düşünüyor, Kris'in uykuya dalmasını bekliyordu. O uyumaya başladığında gitmek için hamle yapmaya çalışıyordu. Sehun içinden konuşuyordu.

'Beş dakika, sadece beş dakika daha seni izleyeceğim ve gideceğim...'

Beş dakika doluyordu ama Sehun yatakta ait olduğu yerden kıpırdayamıyordu. Kris'in güçlü ve uzun kolları onu gece boyunca bir an bile sarmalamaktan vazgeçmiyordu. Sehun istese o kollardan kolayca sıyrılabilirdi ama bunu yapmaya cesaret edemiyordu.

'Ya uyanırsan... Ben ne derim sana?..'

Sehun kendisini kandırıyordu. Kris bazen kollarını gevşetiyordu. Oluşan boşluğa Sehun tahammül edemiyor, bu sefer kendisi Kris'e yaklaşıyordu.

'Bu gece son. Bu gecede yanında kalayım; yarın gideceğim...' diyordu. Bu sonlar hiç bitmiyordu. Aylar geçmişti Sehun her yeni güne, o günü Krisle son kez yaşıyor gibi başlıyor, onunla hasret gideriyor, Kris'i anılarına ve bedenine depoluyordu. Sonra yapamıyor, Kris'i bırakamıyordu. Sehun her veda edemeyişinde ondan vazgeçemeyeceğini yavaş yavaş anlıyordu. Bilmiyordu ki Kris aylar önce Sehundan vazgeçemeyeceğini çoktan anlamıştı. Onun için bu kadar çaba gösteriyor, Sehun'a kırılacakmış gibi davranıyordu...