Bölüm - 5

5.5K 234 30
                                    

BÖLÜM - 5
Yazar: Ningyoo

3 SENE ÖNCE

SEHUN ANLATIYOR:

Bu şirkette çalışmaya başlayalı 2 ay olmuştu. Şirketin sahibi Wu Yi Fan her ay düzenli olarak, projemle ilgili geri bildirimler alacağını söylemişti.

Bu kadar meşgulken son derece disiplinli bir şekilde bu işin peşine düşeceğini sanmıyordum. Ama... Yanılmıştım...

***

"Aahh! Lanet olsun! Gene batırdım!"

Sabah patronuma projemle ilgili bir sunum yapmam gerekiyordu ve ben böyle şeyler hazırlamaktan nefret ediyordum. Şirkette benden başka kimse kalmamıştı.

Bu işkenceyi bitirmem gerekiyordu; ve ben saatlerdir bu sandalyede oturduğum için pişmiştim. Gömlek sırtıma, pantalon kıçıma yapışmıştı.

Şirkette tek olmanın verdiği rahatlıkla üzerimdeki gömleği çıkarttım. Kolumdaki saat dışında üst kısmımda hiç bir şey yoktu. Evde de hep böyleydim. Giysiler ne kadar azsa okadar rahattım.

Şu pantolondan da kurtulmak istiyordum ama emin değildim. Bir kaç dakika böyle çalıştım ve yüksek sesle kendimi motive ettim!!

"Sunumu hazırlamazsan, KOVULURSUN!

Sunumu hazırlamazsan, KOVULURSUN!!

Sunumu hazırlamazsan, KOVULURSUN!!!

YAPA.BİLİR.SİN!

Aah! Lanet pantalon 12 saattir üzerimdesin ve kasıklarıma da yapıştın!

Kendini evinde gibi hissetmek buydu sanırım.

Tereddüt etmeden yerimden kalktım ve kemerimi açtım. Sonra fermuarımı ve pantolonumu serbest bıraktım. Ayak bileklerime kadar indiğinde derin bir oh çektim.

Eğilip onu çıkartacak ve tamamen ondan kurtulacakken bir ses duydum ve neredeyse yerimden zıpladım.

"Sehun? Ne yapıyorsun?!"

Dizlerim hafif kırık, ellerim aşağı inmiş pantolonda, iki büklüm halde topuklarımın üzerinde kapıya döndüm. Onu görünce pantolonu bırakıp hemen doğruldum.

Ağzım yere düşecek kadar açık, rengim bir domates kadar kırmızı ve ateşim havale geçirecek kadar yükselmişti.

"Ben... bben... özür dilerim!"

Dedim ve önünde tam doksan derece eğildim. Hızla pantolonumu tutup yukarı çektim ve onun bakışlarının aslında, kaslarım ve lanet olsun göğüslerimin üzerinde olduğunu fark ettim.

Pantolonu bırakıp hızla göğüslerimi kapattım. Pantalon tekrar bileklerime kadar inmişken, ben tüm hazinem bunlarımış gibi davranıyordum.

Kris bana daha da yaklaşarak büyük bir kahkaha attı.

"Bu saatte, benim şirketimde nerdeyse çıplaksın ve sana baktığım için bana tecavüzcüymüşüm gibi bakıyorsun!"

Tekrar eğildim ve hızla pantolonumu çekip gömleğimi aldım. Krisle aramızda anlamsız bir yakınlık vardı. Nefesini hissedecek kadar. Ürpermiştim.
Elini uzattı ve göğüslerimden karnıma doğru hareket ettirdi.

"Sen... Ufak tefek birisi olmadığını görebiliyordum ama bu vücut ve bu kaslar beni şaşırttı."

Gözleri kasıklarıma sabitlenmişti. Olan hiç bir şeye anlam veremedim. Onun her gece adını bile hatırlamayacağı kişilerle birlikte olacak kadar çapkın olduğunu biliyordum.

RehinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin