Rehin

Bölüm - 18

<Bu bölüm ağır şiddet sahneleri içermektedir.>

17. BÖLÜMDEN

2 SENE ÖNCESİ

***

Yanındaki adamın ceketinin arkasını kaldırdı ve oraya elini soktu. Hızla elini çektiğinde elinde bir silah vardı. Aniden arkasını döndü ve gözünü bile kırpmadan ateş etti! Yapacağı milimlik bir hata sağındaki ya da solundaki adamın yaralanmasına belkide ölmesine neden olabilirdi ama hata yapmamıştı...

Bacağını tutarak yerde kıvranan adamın yanına yaklaştı, eğildi ve saçlarına asılıp başını kaldırdı. Tam gözlerinin içine bakarken silah hala elindeydi. Silahı onun alnına dayadı ve hırıltıyla:

"BU.SON.UYARI.!!!" dedi.

Silahı yanındaki adama uzattığında adam hemen bir mendille silahı silmeye başladı. Kris ayağa kalktığında yerdeki adama bir de tekme attı. Sonra ayakkabılarına ve üstüne baktı.

"Lanet olsun! Kan sıçradı!"

18. BÖLÜM

Yazar: Ningyoo

Kris mutsuzlukla üzerine bakarken yanındaki adamlar çoktan hareket etmeye başlamıştı. Kısa bir süre sonra iki adam ellerinde eşyalarla geldi. Kris önüne bırakılan ayakkabılara bakarken hırladı:

"Lanet olsun! Prada'ydı!!!"

Kan sıçramış giysilerini değiştirirken söylenmeye devam etti. Yerdeki baygın bedene bakarken konuşuyordu:

"Bana olan borcun her dakika artıyor!"

Sehun bir eliyle sıkı sıkıya duvara tutunurken, diğer eliyle de ağzını kapatıyordu. Yavaş yavaş oradan uzaklaşmak istesede bacakları buna izin vermiyordu. Duvardaki elini çekti ve bacaklarına canını acıtacak sertlikte yumruklar vurdu!

Kaç! Kaç!!!

İç sesi kaçmasını emretse de Sehun gidemiyordu. Ellerini dizlerine koydu ve derin derin nefes aldı. Sırtını dikleştirdi ve titreyen bacaklarının üzerinde ayakta kalmaya çalıştı. Ufak adımlarla oradan uzaklaşırken bilmediği tek şey, Kris'e yakalanmaktan onu kurtaran üç dakikaydı. Sadece üç dakika sonra Kris evi terk etmişti. Sehun bu halde daha fazla yürüyemeyeceğini anladığında kaldırımın kenarına oturdu. Bar'a ulaşmasına 20-30 adım mesafe kalmıştı ama Sehun gidemiyordu. Orada biraz sakinleşip, taksi çağıracaktı. Bu karanlık sokaklarda en güvenilir yer ne yazık ki orası gibi geliyordu. Sehun başını eğdi. Asfalt yolda oluşan damlacıklara baktı. Ellerini yüzüne götürdü. Ağlıyordu...

Sehun'un önünden geçen bir araba biraz ilerledikten sonra acı bir frenle durdu. Sehun etrafında gelişen hiç birşeyi görmeyecek kadar boşluğa düşmüştü.

"Sehun... Sehun..."

Sehun kendisini omzundan tutmuş sarsan kişiye baktı. Şu an en son görmek istediği kişi bile değildi...

"K-Kris..."

"Neden burada oturuyorsun? Neden ağlıyorsun Sehun? Birisi sana birşey mi yaptı?!!"

Kris sinirlenmiş sesini yükseltmişti sonlara doğru. Sehun başını kaldırdı ve önünde çökmüş kendisine bakan Kris'e baktı.

"Birisi... bana birşey yaptıysa... ona ne yaparsın?.."

Kris soruya şaşırmıştı. Bu ne demekti? 'Evet bana zarar verdiler mi demek istiyordu?'

"Ne yapmam gerekirse yapacağım Sehun. Kim olduğunu söyle!"

"Hiç kimse... Kayboldum ve buralar çok tehlikeli gözüküyor..."