SUNDO (gxg)

Chapter 4 - already dead

Conrad Artemio's POV

'I can't believe I wasted my time on that stupid meeting!'

I shook my head walking towards my office. 'Yon na nga lang ang trabaho ng mga pulis na yon, hindi pa nila magawang mabuti! The heck! Marami nang napatay ang killer, tapos mapahanggang ngayon a hindi pa nila nahuhuli! Napaka-encompetent!! Pati kami didisturbuhin! Buti nalang di ako masyadong busy ngayong araw. Pero sayang pa rin ang oras na inaksaya ko sa kanila. Marami pa sanang akong nagawa!' napahilot ako sa noo ko.

I seat harshly and grab some folders on my table. Kailangang ko pang basahin ang lahat nang financial reports at mga business proposals.  Wala akong katiwatiwala mga staff ko. Kahit nga sa anak kong si Arturo, hindi pa ganon kalaki ang tiwala ko. Masyado kase itong mabait. Tiyak na maraming ang aabuso sa kabaitan nito. Kaya kailangan kong bantayang mabuti ang mga taong nakapaligid sa negosyo ko baka kung ano nang ninanakaw sa companya ko. Masasayang ang pinaghirapan ko pagnakataon.

Then suddenly my phone ring loudly.

"Yes?!" I grumble. I really hate interruptions when I'm busy.

The other line answered at may ibinalitang nakapagpainit ng ulo ko. 'Isa pa to!'

"Oo! Kailangan mong asikasuhin yan sa lalong madaling panahon!" pasigaw na utos ko sa kanya. Wala sa bukabolaryo ko ang salitang pasensya.

"Dammit!!" I stood up harshly saka pinukpok ng malakas ang mesa ko. I am really pissed sa mga binalita nito.

"At bakit di pwede? Well, kung ganon kailangan na silang paalisin dyan! Wala akong pakialam kung magkagulo man dyan!! Wala akong pakialam kung may madamay na mga patay gutom dyan! Basta gawin mo ang ipinagagawa ko!" inis na sigaw ko sa kausap ko. "You know the tricks Gonzalo. Sige. Aasahan ko yan!" tipid na sagot ko dito nang magustuhan ang plano nito.

Alam ko naman malinis magtrabaho itong ai Gonzalo. Siya ang lang ang pinagkakatiwalaan kong gagawa ng maduming bagay para sa aking negosyo. Doon ito naman ito magaling. Hindi naman siya lugi sa akin dahil malaking pera ang binabayad ko sa kanya.

Pero mukhang hindi ko nagustuhan ang hinihinging presyo niya. Naglakad paroo't parito habang inis na kausap pa rin si Gonzalo. Nanghihingi pa kase ng dagdag na bayad kaya bukod sa naunang naibayad ko  sa kanya. Mga taong nga nama oh! Hindi makuntento!

Kaya pumayag nalang ako. Well, afford ko naman. "Fine! But I need results immediately Gonzalo!!" galit na sagot ko dito bago padabog na inilapag ang telepono tsaka umupo ulit na iiling iling.

'Problema talaga ang mga squatters na yan. I shouldn't have bought that piece of land. Di sana wala akong problems sa mga squatters na yan. But what can I do pa nga ba. I already bought that land. Besides, its location was strategically perfect on putting up business establishment.'

Isip ko habang hinilot hilot ang sumasakit na sentido ko. Ilang beses na bang pare-pareho lang ang problemang gaya nito. Hindi pa nasanay yang si Gonzalo. 'Ang bobo talaga!'

"If I need to be ruthless to get what I want then I'll do it!" I said to myself. Sanay naman ako hindi dinudumihan ang kamay ko. Pinagagawa ko lang sa may kapasidad na gumawa. Maraming nabibili ang pera. Maraming ganid sa pera kaya napakadaling paikutin at manepulahin ng mga tao.

Napangiti ako sa sarili.  I'm rich and powerful! I can get what I want.

"Hmmm. For someone who has limited time like you. You sure are exceptional." someone suddenly speaks.

Kaya nagulat ako. "Sino Yan?"galit na tawag ko.

Napatayo ako saka hinanap ang pinggagalingan ng boses. Narinig ko pang itong tumawa ng mahina. Kaya mas lalo akong nainis. Ang ayaw ko sa lahat ay ang pinagtatawanan ako.