**Episode_7**+Sunget Leche (part II)+

84 1 0
                                    

(Hayen's POV)

"PWE! *dura* NAKAKADIRI! F*CK!! SH*T!!"

"HINDI SOUP ANG TAWAG DITO!!"

"WHAT KIND OF FOOD IS THIS?! I TOLD YOU TO COOK WHAT I WANT! GINAWA MO BA?!"

tinakpan ko yung tenga ko.. ingay naman nya! 

Nakakainis pa!

"Sinabi ko naman po kasi sa inyo na di ako marunong mag-luto nung pinapalutu nyu eh."

"ahhh.. SO AKO PA TALAGA ANG MAY KASALANAN??"

"wala naman po akong sinabing ---

"EHH DUN DIN NAMAN ANG PUNTA NG SINASABI MO EH!"

ewan! buset! wala naman akong gustong iparating eh-_-

Nilayasan niya ako. ako naman.. syempre kinuha ko yung bowl ng soup na ginawa ko tapos.. yun nilagay ko sa lababo.. kaso.. bwiset.. tumutulo yung luha ko. :(( 

"Pag pasensyahan mo na si Adrian. Badtrip lang yan ngayun pero mabait naman yan eh."

pinunasan ko yung luha ko. anjan na pala si Ate Dorie, di ko man lang namalayan. kaso... pagkaharap ko. si Mrs.Hernandez pala.

"Maam.. naku po. sorry sa ginawa ko sa anak nyu."

"naku hija, ako nga dapat ang humingi ng despensa sayu. Ang sama kasi ng inasal ni Adrian sayu. Pero maniwala ka sakin. mabait yun.. badtrip lang yun. Wag ka sanang magsawa sa kanya."

nag-smile lang ako sa kanya. "okay lang po. mali din naman po kasi ako."

ngumiti din siya tapos hinawakan niya yung balikat ko. "pwede bang wag mo na akong i-maam?? TITA na lang."

ano daw?? hala!!! awkwardururay naman yata masyadow >.<

"hala.. di naman po tama--

"sige na.."

"hala.. *kamot-ulo* s-sige po... TITA. hehe"

Ngumiti ulit sya.. yung tuwang-tuwa.

"ahh.. sige po.. mag-di-dilig po muna ako."

tumango lang siya then lumarga na ako sa hardin. 

hehe..

Busy lang ako sa pagdidilig.. sarap pagmasdan nung mga berdeng dahon.. tapos may mga dahon din na dilaw.. pula .. na nalalaglag.. medyo mahangin kasi eh.. ang ganda nila.

Alam nyu ba kung anong iniisip ko ngayun?? 

haay.. napakarami.. sobrang dami.. 

Kamusta na kaya sila Anne at si Mama ?? ano na kayang ginagawa nila ngayun?

Ano na kayang kinakain nila ngayun?? super duper miss ko na sila... 

Pwede bang magtanong?

bakit ba ang daming pagsubok sa buhay?? bakit kailangan ko tong maranasan?? Ang akala ko.. di mahirap itong pinasok ko.. pero sobrang hirap pala.. 

Umpisa pa lang to.. pero.. haay.. parang gusto ko na talagang matapos at sumuko. 

Walang mama na bumubunganga sakin sa umaga.. wala ng Anne na kaaway ko sa kwarto.. 

Wala na sila.. miss ko na sila :( 

yung mga pagbabatuhan namin ng kutsara at tinidor sa kusina...

Yung wrestling na ginagawa namin bago matulog.. huhuh.. pati yung pagluluto namin nii madeer.. LAHAT YUN MISS KO NA :((

Pati din si Gini.. miss ko na siya. sobra.

Love at First BiteTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon