Hoofdstuk 2

496 14 3
                                    

Pim kijkt me even aan en begint dan aan zijn verhaal. "Sterre, ik weet niet of ik het goed gezien heb alleen ik zag mijn vriendin met jouw vriendje zoenen" zegt hij met tranen in zijn ogen. "WAT! CATO EN RAF!!!" schreeuw ik. "Dat KAN niet" zeg ik huilend. Pim slaat voorzichtig een arm om me heen en drukt me tegen zich aan. "Maar weet je zeker dat het Cato en Raf waren?" vraag ik zachtjes. Pim kijkt me aan. "Raf weet ik niet zeker maar ik zag wel dat het Cato was." Pim kijkt verdrietig. Ik trek hem omhoog en geef hem een knuffel. Er wordt op de badkamerdeur geklopt. "Sterre!" hoor ik Raf roepen. "Sterre, ben je daar?" roept Raf. Ik wil iets zeggen, alleen Pim gebaart dat ik stil moet zijn. "Verstop je achter het bad" zegt hij zachtjes. "STERRE! Doe die deur open!" roept Raphael geïrriteerd. Pim kijkt me aan en doet dan de deur open. "Is Sterre hier?" is het eerste wat Raf aan Pim vraagt. "Nee, ik ben hier alleen." "Tegen wie was je dan aan het praten?" vraagt Raf wantrouwig. "Eh.. tegen mezelf" zegt Pim. Ik zit nog steeds verstopt achter het bad en ik ben blij dat ik Raf nu niet hoef te spreken. "Weet je dan waar Sterre WEL is?" zegt Raf. "Nee, ik heb geen idee." hoor ik Pim zeggen. Even later hoor ik de deur weer dichtgaan. Ik hoor niks meer en ik kom overind. "En nu??" vraag ik. "Ik denk dat het beter is dat we nu gaan slapen, de rest zou zich wel afvragen waar we zijn." zegt Pim. "Oké" zeg ik aarzelend. "Dan bespreken we het morgen wel verder oké?" zegt hij. Ik knik. Hij geeft me een knuffel en we blijven een tijdje zo staan. Ik eindig de omhelzing. "Weltrusten" zeg ik en ik snelwandel naar mijn slaapkamer. "Waar was je nou?" vraagt Anastacia. "Ehm.. ik voelde me niet zo lekker dus ben ik buiten even een luchtje gaan scheppen." lieg ik. Liegen is nooit mijn beste kant geweest denk ik bij mezelf. Ik zie aan Anastacia dat ze geloofd. Gelukkig denk ik bij mezelf. "Gaat het nu al wat beter?" vraagt ze. "O ja hoor, alleen ik ben een beetje moe dus ik ga zo slapen." zeg ik. "O, weltrusten. Ik ga nog even naar Thomas." zegt Ana. "Veel plezier!" zeg ik. "Thankss!" roept ze terwijl ze de deur achter zich dicht trekt. Ik ga in bed liggen en probeer te slapen, alleen mijn hoofd zit vol me Raf. Zou hij echt met Cato gezoend hebben? Zou hij mij nog wel leuk vinden? denk ik bij mezelf. Ik hoor iemand binnen komen en ik knijp mijn ogen snel dicht. "Sterre?" klinkt het zacht bij mijn oor. "Sterre, ben je wakker?" Ik hoor aan de stem dat het Raf is, maar ik reageer niet. Waarom gaat hij nou niet weg?! denk ik bij mezelf...

Really love? ♥(het huis anubis/de vijf) ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu