Really love? ♥(het huis anubis/de vijf) ✔

Hoofdstuk 16

POV Sterre

Ik kijk onopgemerkt naar Pim. Hij pakt zijn telefoon en ik zie hem nadenkend naar het beeldscherm kijken. Wat zou er zijn? Even later gaat de bel. Ik zie dat hij opstaat en hij loopt naar de les. Ik loop hem snel achterna naar geschiedenis. Ik zie dat Pim naar Frederik toe loopt. Ik kan niet horen wat ze zeggen. "Sterre, ga jij ook even zitten?" snerpt de harde stem van Frederik door het klaslokaal. Ik knik snel en plof naast Raphael neer. "Weet jij wat er met Pim is?" vraag ik aan Raf. Raphael schudt zijn hoofd en knikt naar Frederik, die al voor de klas staat om de les te beginnen. "Hallo, jongens en meisjes, zoals jullie misschien al vermoeden, zou vandaag de nieuwe leerling Taylor Lautner komen, maar door priveomstandigheden moest hij weer terug naar zijn oude woonplaats." begint Frederik. Ik merk aan mezelf dat ik het best wel jammer vind, maar ergens in mijn hoofd hoor ik een stemmetje dat hij dan geen gevaar voor ons zou kunnen worden. Stel dat hij wat oppikte over de Vijf! Dat zal echt rampzalig zijn. "Sterre, waar denk je aan?" word ik uit gedachte gehaald door Raf. "O aan die Taylor." antwoord ik neutraal. Ik zie aan Raf zijn blik dat hij het niet leuk vind. "Ja, hij is best wel nieuwsgierig, en straks vangt hij wat op over de Vijf." beaam ik verder. "O ik dacht dat je hem leuk vond!" glimlacht Raf. "Natuurlijk niet, ik hou van jou, alleen van jou!♡" zeg ik terwijl ik tegen hem aankruip. "Letten de tortelduifjes ook even op?" roept Frederik ineens. Verschrikt kijken we op. We letten nog even netjes op en daarna gaat al snel de bel. We staan op en lopen richting Wiskunde.

POV Pim

Eindelijk de bel! Meestal vind ik geschiedenis wel een intressant vak, maar ik moet telkens aan Cato denken. Wat zou ze me nou willen zeggen. Het blijft de hele tijd door mijn hoofd spoken. Gelukkig ben ik al uit. Ik loop richting de uitgang en loop naar huis.

Eenmaal thuis ren ik meteen naar boven. Ik loop de jongens kamer binnen en val op mijn bed neer. Even later gaat mijn mobiel over. Ik kijk op het scherm en mijn adem stokt. Het is Cato. Met een trillende vinger druk ik op het opneemknopje. (P is Pim en C is Cato)

P. Heey, met Pim
C. Heey schat
P. Wat is er aan de hand. Kom je eerder terug? Of later?
C. Ik moet je wat vertellen...

Ik schrik, wat klinkt ernstig.

C. Ik hou zo van Amerika, het is hier zo gaaf. En ik heb besloten om in Amerika te blijven.
P: Ow, maar...
C. Ja, het spijt me
P. Wil je...
C. Het ligt niet aan jou echt niet.
P. Is er een ander?
C. Nee, dat is het niet echt niet. Maar ja ik wil het denk ik wel uitmaken want ik kom niet meer terug naar Nederland. Ik heb me nog nooit zo thuis gevoeld...
P. En wat is er nu tussen ons?
C. Het spijt me Pim, er is niks meer.

Met tranen in mijn ogen druk ik haar weg. Ik moet het Sterre vertellen. Ik ren weer naar buiten. Ik stap op de fiets en ik gedachten gezonken fiets ik weg. Even later hoor ik een hard geschreeuw. Ik kijk om en ik hoor een knal. Ik draai me om en ik zie Sterre naar me toe rennen. Ik voel dat ik val en ik zak weg in een diep zwart gat.