Really love? ♥(het huis anubis/de vijf) ✔

Hoofdstuk 3

Ik hoor Raf weg gaan en vlak daarna val ik echt in slaap. Ik word wakker van een zacht gepiep. Oh nee hé die rot wekker ook altijd. Ik kom overeind en ik zie Pim voor mijn kamerdeur staan. Hij wijst op zijn horloge en loopt naar de badkamer toe. Ik ken die hint maar al te goed. Het was de hint die we een jaar geleden ook gebruikten om te overleggen over de druïden. Ik sta snel op en doe mijn kamerjas aan en loop richting de badkamer. "Sterre, wacht!" hoor ik Raf roepen. Ik doe net alsof ik het niet hoor en ik loop de badkamer binnen en doe hem op slot. Ik hoor dat Raf naar beneden loopt en ik begin te praten. "Heb je al een plan?" vraag ik. Pim schudt zijn hoofd. "Ik denk dat we het beste zo normaal tegen hen kunnen doen zodat ze ons argwaan niet opmerken." zegt Pim. Ik knik. Pim loopt de badkamer uit. "Succes!" roep ik hem na. Ik hoor niks terug. Waarschijnlijk heeft hij me niet gehoord denk ik bij mezelf. Ik kleed me snel om en ik loop naar beneden. Op de trap kom ik Marcel tegen. "Hee, Super Sterre!!" roept hij vrolijk. Ik lach en ik loop samen met Marcel naar beneden die druk aan het vertellen is wat zijn lievelingsbroodjes zijn. We lopen de keuken in en ik zie dat Pim en Raf al aan tafel zitten. Ik loop snel naar de stoel naast Raf en ik wissel ondertussen een blik met Pim. "Goedemorgen sunshine" zegt Raf terwijl hij me een kus geeft. "Hi" zeg ik droog terug. "Waar was je gisteravond? Ik liep je de hele tijd te zoeken." zegt hij. "Ik voelde me niet zo lekker dus ik ben gaan lopen." zeg ik. Het voelt niet goed om tegen Raf te liegen. Alleen hij doet het zelf waarschijnlijk ook toch? denk ik bij mezelf. "Waar denk je aan?" vraagt Raf. "Aan die wiskundetoets van vandaag." zeg ik gauw. "SHIT!" roept Marcel. "Hebben we wiskundetoets dan?" vraagt hij. Iedereen begint te lachen. "Oeps!" lacht Marcel. "Niet geleerd!" "Misschien moet je beter op letten in de les van meneer de Vries" zegt Pim. "Misschien moet die man harder praten." zegt Marcel terwijl hij zelf al in lachen uitbarst om zijn eigen opmerking. We lachen allemaal mee. Ik ben blij dat we verandert zijn van onderwerp. "Zullen we samen naar school lopen?" vraagt Raf. "Is goed" zeg ik. Pim wijst onopvallend naar boven. "Maar ik moet nog wel even mijn tanden poetsen." zeg ik gauw en ik loop naar boven. Ik merk dat Raf me na kijkt. Ik loop naar de badkamer en ik wacht op Pim. Even later komt Pim binnen gelopen. "Ik kon niet gelijk achter je aan komen want dat valt te veel op." zegt hij. "Maar wat wil je vertellen?" vraag ik. Pim begint met vertellen. "Nou.." begint hij..

(Laat in de reacties weten wat je ervan vindt a.u.b :)