Really love? ♥(het huis anubis/de vijf) ✔

Hoofdstuk 7

Raphael komt binnen stormen. "PROBEER JIJ MIJN VRIENDINNETJE AF TE PAKKEN?!" schreeuwt hij woedend. Pim kijkt geschrokken door de uitbarsting van Raf. Ook ik heb hem nog nooit zo boos gezien. Hij stapt met grote stappen naar Pim toe en schreeuwt "BLIJF MET JE POTEN VAN MIJN VRIENDINNETJE AF!" RAF!!!!" schreeuw ik terug. Raf kijkt geschrokken achterom. "Je zal moeten accepteren dat ik niet meer van jou ben." zeg ik rustig. "Maar.... Dat kan niet" stamelt hij. Ik zie dat Pim op het bed is gaan zitten. "Dat kan wel, en het is je eigen schuld dat we niet meer samen zijn." zeg ik vastbesloten. "Maar Sterre, ik..." begint hij. Ik ren de kamer uit en ren naar mijn eigen kamer. Ik pak Muis vast. Het is vast kinderachtig, ik weet het, maar op dit moment heb ik hem even nodig. Ik ga op bed liggen met de dekens over me heen en Muis tegen me aan. *KLOP KLOP * "Ga weg!" roep ik boos. "Sterre, ik ben het Pim." hoor ik hem roepen. "O, kom dan maar binnen." zeg ik down en ik ga overeind zitten. Pim loopt naar binnen en gaat naast me op het bed zitten. "Ben je oké?" vraagt hij. Ik knik. We blijven zwijgend naast elkaar zitten. Ik verbreek de stilte. "Eh en hoe gaat het met jou?" vraag ik. "Ja t gaat wel, ik ben alleen nog wat geschrokken van die reactie van Raphael, zo ken ik hem helemaal niet." "Ja, ik denk dat Raf en ik ook geen vrienden meer zijn." zeg ik twijfelend. Pim knikt instemmend. "Straks raak ik jou ook nog kwijt, en dan ben ik helemaal alleen." huil ik. Pim slaat een arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. "Ik weet niet wat ons allemaal nog te wachten staat, maar.." zegt hij. Ik til mijn hoofd op en ik kijk hem recht in zijn ogen. "Maar?" vraag ik. Pim schraapt zijn keel en zegt; "Maar ik weet wel dat je nooit alleen achter zal blijven." Zegt hij zacht. Ik voel de tranen over mijn wangen stromen en ik geef hem een kus. "Dat is ZO lief" snik ik. Hij glimlacht zachtjes en wrijft over mijn hand. Ik pak zijn hand vast en knijp erin. Er word op de deur geklopt en Raphael stormt naar binnen. "Het spijt me dat ik jullie momentje onderbreek, maar we moeten eten. NU!" roept hij en rent alweer naar beneden. Pim en ik staan snel op en we lopen naar beneden. Na het eten loop ik naar boven. Op mijn bed ligt een roze envelop. Ik ga op mijn bed zitten en open de brief en begin te lezen. Lieve Sterre, kom vannacht naar de binnentuin, ik heb een verrassing voor je. X Pim. Ik glimlach, maar wanneer heeft hij het er neer gelegd? Ik denk even na. Ineens weet ik het. Pim moest onder het eten naar de wc, en toen heeft hij het er waarschijnlijk neer gelegd. Awh, wat is het ook een lieverd denk ik bij mezelf. Ik sta op en ga aan mijn bureau zitten en begin te tekenen.