Patron'um

Pozisyon Değişikliği ↩

Heyecandan ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim.İttirsem bir dert,öpsem kat kat büyük bir dert.Korkuyla yavaşça geri çekildim ama bu sefer de yüzümdeki ellerden biri beni belimden yakalayıp kendine çekti.Vücutlarımız dip dibeydi.
Resmem zorla öpecek beni.Korkuyla gözlerimi sıkıca yumdum.Ama açılan kapının sesiyle hemen arkamı döndüm ve bize bakan Kaan'a baktım.

Cüneyt Bey'in sessizce küfür savurduğunu duydum.Bense halimden gayet memnundum.Beni kurtarmıştı Kaan.

Kaan mahcup bir şekilde kafasınk eğerek boğazını temizledi ve "Efendim,geç kalıyoruz." Dedi

Ben hemen hızlı adımlarla dışarı çıktım.Bu yaşadıklarımı görmezden gelemem ama buna izin de vermem.Hemen kendimi arka koltuğa attım. Derin bir nefes aldım ve ne yapacağımı düşünmeye başladım.

CÜNEYT
Gerizekalı Kaan.Tam öpüyordum kızı işte.
Belliydi zaten senin bizim ilişkimizi onaylamadığın.Sen çelicen kızın aklını dimi
ben izin vermem ama buna Kaan efendi.

Sinirli bir şekilde kapıyı çarpıp arabaya bindim.Dünkü gibi kimse konuşmadı yol boyunca.

Şirkete geldiğimizde İdil merdivenleri tercih etti. Kaçıyor işte benden. Korktu tabii.

Odama geçip son günlerde aklımdan çıkmayan İdil'i tekrar düşünmeye başladım.
Sanırım ben bu kıza....
Yok canım olamaz böyle bir şey.
Kurallarımda yok bu madde.Neyse

İdil'i aradım ve odama çağırdım.Gelince oturduğum koltuktan kalktım ve masaya dayanıp konuşmaya başladım. Ama İdil bana bakmıyordu.Çenesinden tuttum ve başını kaldırıp gözlerini benimkilere kitlemesini sağladım.Tekrar masaya dayanıp konuşmaya başladım.

"Bak idil,bugün evde olanlar için üzgünüm."

Ben ne kadar özür diliyorum bu kızdan yaa.
Düşüncemden sıyrılıp devam ettim.

"Bir anlık bir boşluktu.Yanlış anlamanı istemem." Yutkunarak devam ettim "Aramızda senin de dediğin gibi patron asistan ilişkisinden başka bir şey olamaz.
Lütfen olanları unut."

Kafa sallayarak beni onayladı.

"Ama eski İdil'in geri dönmesini istediğim kısımda hala aynı fikirdeyim." Dedim gülerek.Ortamı yumuşatmak adına söylediğim cümleye beklemediğim bir cevap geldi.

"Biraz zor olacak" dedi İdil.Ardından odadan çıktı.

Of be kadın,sınırlarımı zorluyorsun.
~~~~~

İdil'i çağırdım ve beraber otoparka indik.
İdil mutlu mutlu Kaan'a selam verdi ve yerine oturdu. Bana böyle davranmıyor ama.İkisinin samimiyeti canımı sıkmaya başladı.

Gideceğimiz yere vardığımızda ben arabadan indim.Onları yalnız bırakmak istemesemde İdil'e burada kalması gerektiğini söyledim .

İDİL
Cüneyt Bey arabadan çıkar çıkmaz sabahtan beri bana biraz tavırlı olan Kaan'a dönüp ona teşekkür ettim.

"Ya Kaan bugün beni öyle bir şeyden kurtardın ki..Çok teşekkür ederim." Dedim

Şaşkınca bana döndü ve
"Öpüşmenizi böldüm ve bana teşekkür mü ediyorsun?" Diye sordu

"Biz öpüşmüyorduk.O beni öpmeye çalışıyordu." Diyiverdim bir anda.Aslında bunu ona söylememeliydim.Ama söyledim bir kere.Ve maalesef ki hayatın geri alma tuşu yok.

"Seni zorla mı öpecekti?Yani siz sevgili değilsiniz?"

"Hayır tabiki." Dedim.Yüzünde minik bir tebessüm yerini aldı Kaan'ın.

"Buna sevindim." Dedi

Dediğine anlam veremeden yerime döndüm. Oh be Kaan ile aramda düzeldi.
Tek sorun patronum (!).

Cüneyt Bey geri geldiğinde benimde mesai saatim bitmek üzereydi.

"Adresini ver." Dedi Cüneyt bey. Yine emir yine emir.

"Neden?" Dedim şaşkınca

"Seni eve bırakalım,zaten bizimlesin."

Evimi tarif ettim ve beni evimin tam önüne bıraktılar.Cüneyt Bey'e teşekkür ettim ve Kaan'a da görüşüz dedim.

Eve vardığımda ayağımdaki topukluların çıkmasıyla huzur buldum..

Bugün olanlar da neydi öyle?Ooof Semih bey of.Oğlunuza başka asistan mı yoktu?

Aklımda bir edison ampulu yandı adeta.

Tabii ya Semih Bey'in en sevdiği çalışanlardan biri benim.Oğlunuzla çalışamıyorum derim.Çok kibirli derim,kaba derim. Bana başka iş ver Semih derim.Tamam tam böyle demem ama işimi değiştirmek istediğimi söylerim.Ya ne kadar akıllıyım ben.Canım kendim.

Sabah keyifle uyandım.Çünkü bugün Cücü'den kurtuluyoruuum.Şarkılar eşliğinde giyinip durağa geçtim.Duran yerde indim ve Cücü'nün evine yürümeye başladım. "Cücü" ne de güzel oldu bu kısaltma.

Eve varınca hemen masayı hazırlamaya koyuldum.Aynı zamanda şarkı da söylüyordum.Arkamdan gelen Cüneyt Bey'in sesiyle irkildim.

"Bakıyorum bugün pek bir neşelisiniz İdil Hanım." Dedi gülümseyerek.

"Yaaa."Dedim "Başımda olan küçük(!) Bir beladan kurtulmak üzereyimde onun bir mutluluğu var üstümde." Dedim gülerek.

"Seni hep böyle mutlu görmek isteriz." Dedi gülerek.Bende Gülerek cevap verdim.
~~~
Şirkete geldiğimizde ilk işim Semih Bey'in odasına çıkmak oldu.'Gel' sesini duyunca hemen içeri girdim.

"Günaydın Semih Bey."

"Günaydın. "

"Ben size bir şey söylemek ve sizden bir şey rica etmek için geldim."

"Zam mı istiyorsun?" Aa bak hiç fena değil bu zam fikri .

"Hayır..Aslında ben Cüneyt Bey'in asistanlığı pozisyonundan çıkmak istediğimi söyleyecektim." Dedim

Kızım İdil az kaldı zafer yaklaşıyoooooor!!