"Buraya geliyorsunuz"

12.4K 503 52
                                    

Canım daha çok yanıyor.Demek...demek Selin bana yalan söyledi. Hala Cüneyt 'i seviyordu demek ki..İkisinden de nefret ediyorum. Sevdiğim adam en yakın arkadaşım sandığım insanla yatmıştı.Selin de bana ihanet etmişti.

Beynim karıncalandı.Dudağım seğirdi.

"İkimizden de nefret ediyorum. Ne halt yiyorsanız yiyin.Artık aranızda benim gibi bir engel yok!" dedim.Gözümden süzülen yaşa ve çatlayan ses tonuma aldırmadan, Cüneyt'in bana engel olamayacağı bir hızla ilerleim.
Ama aklıma geldi
Kapıyı açarken arkamı dönüp

"İstifa ediyorum " diyip dışarı çıkarken kapıyı sertçe kapattım.

Dışarıda yeni gelmiş Kaan'ı gördüm. Bir şey demeden kendimi evin dışına attım. Şimdi ne Kaan'ı ne soracağı sorularıne de o gece olanlar hakkında düşünmek istemiyorum.

Duvarın dibine çöktüm ve dizlerimi kendime çekip başımı gömdüm.

Biraz sonra geçen taksiyi yakalayıp eve gittim. Eve bir an önce varmak için yanımdaki paranın yarısını taksiye verdim.

Merdivenleri çıkarken sinirden titriyordum.Kapıyı sertçe çaldığımda kapı açıldı.

İçeri girdim.

"En iyi arkadaşımdın sen benim!Nasıl böyle bir şey yaparsın!" Dedim kırılmış ve sinirli bir şekilde.

Gözleri kısılıyor "Cüneyt'i sana kaptıracağımı mı sandın?"

Söyledikleri beni şoka uğrattı.En azından özür diler diye düşünmüştüm.Yıllardır tanıdığım kişinin nasıl bir yüzsüz olduğunu gördüm.

"Eşyalarını topla,gidiyorsun! " dedim.
Evi ilk ben kiralamış sonra selini davet etmiştim.

"Yok yaaa,asıl sen git" diyor. Salak kız

"Bu evi ben kiraladım sen de buldumcuk gibi üstüne kondun.Unuttun mu?" Demiştim acımasızca

Sinirle bir süre bana baktı sonra odaya gitti. Bavulların sesini duyabiliyordum.

Offff.Ne düşüneceğim hakkında en ufak fikrim yok. Duşa girdim.Üstümü değiştiğimde Selin'in gitmiş olduğunu gördüm.

Bende istifamı yazıp şirkete gitmeye karar verdim .

|||||||||||||||||||

Cüneyt'in kapısını çaldım.Gel sesini duyduğumda,ona bakmadan kağıdı masaya bıraktım.

Bir kaç adım geriledim.

"Özür dilerim" Ama ben cevap vermedim

O da bir süre sustu sonra pes ederek

"Çıkışını muhasebeden versinler "

Gerçekten mi? Bu kadar mı? Kolay mı bu kadar bu iş? Kendini affettirmeye çalışmayacak mısın? Hayal kırıklıklarıyla dolu bir gün. Gerçekten.

Kapıyı kapatırken bir saniye göz göze geldik.
Sonra aramıza kapı girdi..

Muhasebeye doğru ilerlerken sabahki adamı gördüm .

"İdil?"

Hafifçe gülümsüyordum şaşkınlıkla ona bakarken

"Senin burda ne işin var?"

"Şey ben burda çalışıyorum.Yani çalışıyordum."

"İşten mi ayrıldın?"

"Evet"

"Peki işe ihtiyacın var mı?"

"Şey...evet"

"Benim şirketimde çalışmak istersen..Bu benim kartım" dedi.

Cebinden dışarı çıkardığı kağıdı bana uzattı.

Minnetle aldım ve çantama attım.

"Yarın bekliyorum seni"

"Peki" dedim nazikçe ve çıktım şirketimden..

Bu Samet denen adam soğuk olsa da bana samimi geliyordu. Neden olduğunu bilmediğim bir yakınlık var içimde ona karşı.

Aşağı inerken bir kız bana çarptı.
Bana baktığında ne kadar güzel olduğunu fark ettim.

"Pardon"

"Sorun yok"

"Sen Cüneyt Bey'in asistanı değil misin?"

"Öyleydim."

"Şu an senin Samet Bey ve patronun toplantısında olmak gerekmiyor mu?"

"Az önce işten ayrıldım..Sen tam olarak kimsin?"

"Ben Zeynep...Samet Bey 'in asistanı da benim.

Hafifçe gülümsedikten sonra kısaca işten çıktığımı söyleyip evin yolunu tuttum.

||||||||||||||||||||||||||

Üstüme pijama atlet ve salaş hırkamı giyip kendimi koltuğa attım.

Kumanda elimde,kanal açık ama ben hem izliyordum hem izlemiyordum.

Olanları düşünürken gözlerim doldu.
Sessizce ağlarken Semih Bey'i suçluyordum. Şu sefil halime baksanıza?

Beni oğlunun asistanlığına vermeseydi bunların hiçbiri olmazdı.

Ama bir yandan ona teşekkür etmeliyim çünkü Selinin gerçek yüzünü gösterdi bana.

Son zamanlarda annemleri aramadığımı fark edip telefona yapıştım.Hem belki seslerini duymak bana iyi gelebilirdi.

"Alo?"

"Kızııım"

"Anneciiiim.Nasılsınız?İşler yolunda mı?"

Telefonda sessizlik oluyor.

"Anne noldu?"

"Kızım burda işler karıştı. Bu adam para veriyoruz diye susuyordu ama iyice ipin ucunu kaçırdı burda bize rahat vermiyor"

Biraz sustuktan sonra

"Anne 2 hafta içinde evi toplayabilir misin?"

"Neden?"

"Buraya geliyorsunuz."

Patron'um Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin