Patron'um

Toplantı

"Kaan?" Hayal kırıklığına uğramış sesimi bastırmaya çalıştım.

"Geldiğin için çok teşekkürler" dedi.

Tekrar konuşmasını bekledim çünkü kısa süreli bir hayal kırıklığı yaşamıştım. Ne bekliyordum ki?

"O gün olanlar için çok üzgünüm. Çok aptalca bir şeydi,sana kendimi nasıl affettirrebilirim bilmiyorum" Çaresizce iç çektikten sonra devam etti. "Ama ben eski bizi özlüyorum.Beni affedebilecek misin?"

Söyledikleri karşısında bir tepki vermedim.

"İdil lütfen. Sana söz veriyorum biz çok iyi dost olacağız. O düşüncüleride çoktan sildim ben aklımdan. Sadece senim dostluğundan mahrum bırakma beni "

Biraz düşündüm. Haklı. Onun beni ne zamandır sevdiğini bilmiyordum ama biz iki arkadaştık. Hemde iyi iki arkadaş. Ama yaptığını bir anda nasıl unutabilirim ki? Tamam. Kafası karışmış olabilir. Yaptıklarında hatalı olduğunu da söyledi zaten. Yüzü de bunu yalanlamıyordu.

"Bu tamiri uzun bir iş" dedim.

Ona kin duyacak kadar enerjik değilim şu günlerde. O işi genellikle Cüneyt'e yaptığımdan kalmadı halim. Yoksa bu öyle kolayca geçebileceğim bir konu değil.

Çaresizce gülümsedi. "Sana kendimi affettireceğim... İnan bana, tekrardan güvendiğin bir arkadaşın olacağım.."

Ona samimi bir şekilde cevap vermem imkansız. Ama gülümsedim ve eve çıktım

Yatağın içine girdiğimde içimde bir köşe aşağıdakinin Cüneyt olmadığına üzüldü. Fakat diğer bir köşe asla onu affetmememi söylüyordu. Nasıl uyuyacağımı, içimdeki bu çaresizliğin nasıl gideceğini,hiçbir şeyi bilmiyordum.

Ama yarın ilk iş günümdü ve ben biraz heyecanlıydım. Samet bey bana çok samimi geldi. Ne kadar buz gibi görünse de benim ona karşı bir sempati durumum olmuştu. Hadi hayırlısı.

***********

Sabah uyandığımda saate baktım Az daha geç kalksaydım işe gecikirdim heralde. Hemen hazırlanıp çıktım.

Durağa geçip otobüsü bekledim. Aklımda hâlâ onlar vardı. Gerçi zaten hiç çıkmıyorlar.

********
Şirketin merdivenlerini çıktım.
Ofise geldiğimde odama geçip yerleştim.

Aslında gerçekten bir bilgim olmasa da hayal gücüm yüksektir. Umarım bu işten anlımın akıyla çıkarım.

Odama Zeynep gelince karşımdaki koltuğa oturdu.

"Günaydın İdil Hanım" defi

"İdil Hanım mı? Bana hanım demesene canım beniim"

Biraz şaşırmıştı ama iyi anlamda.

Gülümsedi ve "Tamam..İdil, nasılsın ilk günün güzel geçer umarım " dedi.

"Güzel geçeceğine eminim :) Bak ne diyeceğim bir fırsatını bulup laflayalım senle sonra olur mu?"

"Çok iyi olur, ama Samet bey gelmek üzeredir ben onu karşılayayım"

"Tamam canım sonra görüşürüz " dedikten sonra odadan çıkışını izledim.

Yarım saat kadar sonra telefonum çalınca Samet beyin aradığını gördün.Odasına gittim.

Kapıyı tıklatınca içeriden "Gel" sesi geldi

"Günaydın" dedim gülümseyerek. O da aynı şekilde karşılık verdi.

"Bugün Cüneyt ve ekibiyle toplantımız var. Sen de hazır ol 12'de tamam mı?"

Cüneyt ismini duyunca ürpermiştim. Tepkisizce tamam anlamında başımı salladım.

"Bir sorun mu var?" Dedi sanki anlamış bir şekilde

"Yok" diye bir yalan savurup odadan çıkıyorum.

Off. Adam peşimi bir türlü bırakmadı.
Kaçtığım yerde bile o var. Off. Yani ilk günümü zehir etmesine gerwk yoktu ki! Onu artık istemiyorum.

Derin bir nefes alıp koltuğuma oturdum.
Istemsizce titrediğimi farkettim.

Tüm dosyalarımı Zeynebin yardımıyla düzenledim. Cüneyte rezil olamam.

*********
Tuvalette elimi yüzümü yıkadım. Toplantıya çok az kaldı. Sakin olmalıydım. Bu iş. Çalıştığın yere saygılı olmam lazım. Profesyonellik.

Tuvaletten çıkıp ofisin merkezine ilerledim.Hazırım

Kapıdan o geliyordu. Cüneyt. Kalbim 300 atmaya başlamıştı çünkü onu şimdi görmeyi beklemiyordum. Hayır hayır hazır değilimm.

Benden tarafa bakınca nefesim kısa süreli kesildi.Hemem toparlayıp odama geçtim.

Derin bir nefes alıp kendime geldim.Ardından dosyalarımı alıp Samet bey'in odasına ilerledim.

Cüneyt de orda tabii ki.

"Gel İdil gel " dedi Samet Bey samimiyetle.

Gülümseyip yanına gittim. Eliyle yaklaş işareti yapınca ona eğildim.

"Bugün kendini ispatlaman için sana bir fırsat. İyi değerlendir! Ve tabii Cüneyt. Ona da ne için sinirliysen ağzının payını verme zamanı. "

Cüneyt'e baktım. Sinirden çenesi kasılmıştı yine.

Evet Samet Bey haklı bugün ona kendimi kanıtlayacaktım. Onsuzda bir bütün olduğunu, onun bana zarar veremediğini kanıtlayacaktım. Ya da öyleymiş gibi rol yapacaktım.