Number : 7

Bölüm 20

Luhan'ın annesinin gelişi üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti. Bu süre boyunca Minseok durmaksızın Luhan'ın annesinin dediklerini yapıyor, adeta bir köle gibi çalıştırılıyordu. Luhan'ın yüzünü bile ancak Luhan'ı taşıyacağı sıralarda görebiliyordu.

"Minseok yine nereye gidiyorsun? Seni çok özeldim biraz yanımda dursan?"

Minseok iç çekip Luhan'ın yanına oturdu ve yorgun gözleriyle gülümseyerek Luhan'a baktı ve o sırada Luhan'ın annesi içeri girdi.

"Minseok ne yapıyorsun burada, bahçeyi sulamamışsın."

Minseok çaresizce Luhan'ın yanından kalkıp, "Hemen hallediyorum efendim." dedi ve odadan çıkmak için adım attı fakat o kadar güçsüz kalmıştı ki dengesini kaybeder gibi oldu. Luhan bunu fark edince yatağında iyice doğrulup endişeyle ona baktı ve birkaç saniye sonra Minseok Luhan'ın son saniyede uzattığı kolları arasına düştü.

"Anne yardım et!" dedi Luhan ve yatağında biraz yana kayıp annesinin yardımıyla Minseok'u yatağına yatırdı. Tahmin ettiği gibi Minseok bünyesinin zayıflığından dolayı tekrar ateşlenmişti. Bu haldeyken onu doktora götüremezdi bu yüzden annesinden Minseok'un doktorunu çağırmasını ve Minseok'un durumunun ne olduğunu söyledi ardından sıkıca Minseok'un üzerini kapatıp titremeye başlamış olan bedenini ısıtmaya çalıştı.

Yaklaşık yarım saat sonra Minseok'un doktoru gelip Minseok'a serumunu taktı ve yanında getirdiği birkaç kutu ilacı da Luhan'ın annesine teslim etti. Ardından Minseok'un ateşini tekrar ölçtü ve endişeli bakışlarını Minseok'tan bir saniye bile ayırmayan Luhan'a güven veren bir gülümsemeyle bakıp açıklama yapmaya başladı, "Minseok'un ateşi düşmeye başladı fakat ne kadar uzun süre uyur bilemiyorum. Yine de ona ilaçlarını vermeyi ihmal etmeyin. Sanırım bacağın kırık olduğu için biraz kendini fazla yorma gereği duymuş ama kendine dikkat etmezse eğer sadece ateşlenmeyle sonuçlanacak şeyler olmayacak Luhan anlatabiliyor muyum?"

Luhan anladığını belirten bir şekilde başını salladı ve doktora teşekkür etti. Annesi doktoru yolcu ederken Luhan Minseok'a biraz daha yakınlaşıp koluna dikkat ederek sıkıca sarıldı ve yanağına bir öpücük bırakıp gözlerini kapattı. Annesinin gelmesiyle birlikte ise yakaladığı huzuru kaybedip gözlerini açtı ve öylece annesine baktı.

"Uyandığında salona yatağını hazırlarım artık."

"Hayır, uyandığında da burada uyuyacak anne, boşuna hiç yorma kendini."

"Luhan bir erkeğe böyle sarılman normal mi sence?"

"Sıradan bir erkeğe sarılmıyorum anne ben!" diyerek sesini yükseltti Luhan ardından Minseok'un yanında uyuyor olduğunu fark edip tekrar sakin haline döndü.

"Tüm hafta boyunca sana olan uyarılarıma rağmen sadece yanımda çok durmasın diye onu köle gibi çalıştırdın ve bak gördün mü ne oldu? Ya daha ciddi bir şey olursa ne olacak?"

"İşlere yardım etmek istediğini kendisi de söyledi Luhan."

"Evet, ama bu şekilde değil anne. Ona artık eziyet etmekten vazgeç her ne yaparsan yap, ona ilgim azalmaz, birbirimize olan sevgimiz azalmaz anlıyor musun?"

Luhan uzun süredir içinde tuttuğu hislerini sonunda dışarı vurduğu için rahatlamış hissediyordu.

"Onu seviyorum ve sen her ne yaparsan yap bu gerçek değişmeyecek anne, istediğin gibi bir kız arkadaşa sahip olabileceğimi sanmıyorum çünkü ben kalbimi çoktan tamamıyla ona kaptırdım ve sen onu benden uzaklaştırmayı başarırsan ne olur biliyor musun? Ben kalpsiz kalırım." dedi Luhan ve burnunu Minseok'un çenesine dayayıp o güzel kokusunu içine çekti. Luhan'ın annesi o an artık hiçbir şey yapamayacağını fark etmişti. Sadece bu duruma alışmaya çalışmalıydı bu yüzden tek bir kelime etmeden odadan çıktı ve aynı zamanda kapı çaldı. Luhan'ın annesi aşağıya inip kapıyı açtı gelen Heechul'du.

"Efendim hoş geldiniz." Diyerek Heechul hemen Luhan'ın annesinin önünde eğilerek selam verdi ve içeri girdi. "Luhan için geldiniz değil mi? Üzgünüm annemin yanına gitmeliydim yoksa oğlunuzla ilgilenirdim, siz de buraya kadar yorulmak zorunda kalmazdınız. Bu arada Luhan iyi mi efendim?"

Luhan'ın annesi başını sallayıp gülümsedi ve yukarıyı işaret etti, "Erkek arkadaşıyla birlikte en son uzanıyorlardı."

Heechul şaşkınlıkla gözlerini kocaman açıp "Ben yokken o seviyeye çıkmışlar ya tebrik ediyorum onları." diye geçirdi aklından ve Luhan'ın annesinden izin isteyerek yukarı koştu.

"Ben geldim!"

"Sessiz ol Minseok uyuyor!"

"Özür dilerim, annen sadece uzandığınızı söyledi. İyi mi o solgun gözüküyor?"

"Yorgun düştü yine, annem ona eziyet etti."

"Beni adam etmek için kullandığı yöntemlerden mi... Annen beni ürkütüyor Luhan, her neyse bacağın nasıl oldu?"

"Tüm gün yatıyorum işte iyileşmiştir herhalde, iki hafta geçecek neredeyse. Sen işlerini hallettin değil mi? Sonuçta beni tuvalete götürecek birisine ihtiyacım olacak ve muhtemelen babam evde annemi bekliyor, senin benimle ilgileneceğini görünce ise kesinlikle gider. Ben de Minseok'la birlikte rahat bir nefes alırım."

"Direkman ihtiyaçların için beni istediğini söylemen biraz kalp kırıcı oldu ama  her neyse, anlıyorum."

diyerek Heechul onların yanlarına yaklaşıp Minseok'un ateşini kontrol etti ve "Eğer onu benim becermeme izin verip aradan çekilseydin böyle şeyler olmazdı dostum." dedi gülerek, fakat ardından Luhan'ın öldürücü bakışlarıyla karşılaşıp, "SADECE ŞAKA." dedi ve hızla odadan ayrıldı.