Αγώνας Αντοχής

Κεφάλαιο 12

"Θέλω ύπνοοο!" Παραπονιέμαι και βουτάω στον καναπέ.

"Νιάάάρ!" Πετάγεται ο Γλάρφιλντ.

Δεν φτάνει που του δίνω ζεστασιά με την πλάτη μου, αγριεύει κιόλας.

"Ολόκληρη κουβερτούλα σου έχω εκεί στην γωνία και εσύ κοιμάσαι στον καναπέ."

Παρατηρώ την κουβερτούλα. Έχει δημιουργηθεί κι άλλο ένα στρωματάκι από τις τρίχες της πάνω σε αυτή.

"Και καλά κάνεις." Συμπληρώνω.

Και τα μάτια κλείνουν...

[...]

Με τρώει η μύτη μου και την ξύνω.

"Τι στον...σαντιγί είναι αυτή; Μμ..ωραία γεύση."

Καμιά φραουλίτσα να είχα τώρα...

"Νίκ-ΑΑΑΑΑ!" Τσιρίζουμε μαζί.

Παίρνει την σαντιγί από το πρόσωπο μου με ένα μπισκότο.

"Νόστιμο!" Μου λέει ενώ μασουλάει το μπισκότο.

Παίρνει κι άλλη σαντιγί με το μισοτελειωμένο μπισκότο και είναι έτοιμος να το φάει όμως του αντιστρέφω την φορά και το τρώω εγώ.

"Κι όμως έχω Plan B!"

Βγάζει άλλο ένα μπισκότο και πριν προλάβει να πει κύμινο το τρώω.

Του χαμογελάω αθώα και μου παριστάνει τον θυμωμένο.

"Αυτό ήταν δικό μου!" Παραπονιέται σαν μωρό.

Τρίβω την μύτη μου με την δική του και έχει και αυτός τώρα σαντιγί.

Σταυρώνει τώρα τα χέρια το ίδιο και τα πόδια ενώ με κοιτάει κατσουφιασμένα.

"Εγώ πάω να πλυθώ. Κάτσε όσο θέλεις εκεί. Θα σηκωθείς να πας στην τουαλέτα για την ανάγκη σου ή θέλεις Pumpers; "

Με κοιτάει λογξά και συνεχίζει εκεί. Σαν τον Βούδα.

Ανασηκώνω τους ώμους και πλένω το πρόσωπό μου στο μπάνιο.

"Ξέχασα να σου φέρω μια πετσέτα να την βάλεις στο κεφάλι σαν γκουρού. Βασικά και η κουβερτούλα του Γλάρφιλντ θα σου έρθει κουτί!" Τονίζω στο τέλος και πάω να την πάρω.

Σκύβω να την πάρω αλλά μέσα σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι στον αέρα.

"Jack, I can fly!"

"Και ξύπνησες!" Μου λέει και με ρίχνει στον καναπέ.

"Από πότε είσαι εσύ τόσο δυνατός;" τον ρωτάω.

Σήκωσε εμένα το βόδι. Φανταστείτε πόση δύναμη έχει.

Και δεν έβγαλε ούτε ένα βογγητό. Περίεργο...