Αγώνας Αντοχής

Κεφάλαιο 24

"...Με απάτησε το καταλαβαίνεις; Και με ποιον; Τον Μήτσο τον κολλητό μου! Αχ, Τούλα τι με τυραννάς έτσι! "

"Να κάνω μια ερώτηση-" αρχίζει ο Νίκος να λέει αλλά τον διακόπτει.

"Και τι το παραπάνω έχει αυτός από εμένα; Σιγά, γιατρός είναι!"

"Κι εσύ ένας ταρίφας. Με την απορία θα μείνω γαμώτο." Του λέω και αρχίζει να οδύρεται φωνάζοντας "Τούλα!"

"Καν'τον χειρότερα να μας πάει στον Μήτσο!" Μου λέει ο Νίκος και εγώ στριφογυρίζω τα μάτια μου.

"Το ταξί τι το θέλαμε; Και μάλιστα γιατί σε ακολουθεί παντού αυτός;" με ρωτάει και μου δείχνει τον Πέτρο δίπλα μου.

"Αν θες μπορούμε να σε περιμένουμε στη Γλυφάδα ενώ θα έρχεσαι με τα πόδια. Και δεν μας ακολουθεί απλά δεν είχε άλλο μέσον για να έρθει."

Τελευταία στιγμή μας κάλεσε όλους η Στέλλα στη Γλυφάδα για να γιορτάσει τα γενέθλια της, όλα τα μέσα απεργούν άρα ξεμείναμε στο ταξί οι τρεις μας.

"Τότε γιατί δεν άφησες και τον Στέφανο να έρθει μαζί μας;"

"Ο Πέτρος είναι φίλος μου εντάξει; Ο Στέφανος ανήκει στην Μαύρη Λίστα."του εξηγώ.

"Τι;! Φίλος; Μετά θα είναι και αγόρι σου μήπως;" χτυπάει το κεφάλι του ο Νίκος στο τζάμι του ταξί και εκείνη την στιγμή σταματάει.

Τον πληρώνουμε και κατεβαίνουμε. Ο Πέτρος με πιάνει αγκαζέ και ο Νίκος παγώνει.

Και περιμένουμε.

Και περιμένουμε.

Γλύφει το δαχτυλάκι του ο Πέτρος και το υψώνει.

"Δεν κάνει κρύο, ή εγκεφαλικό έπαθε ή κανένα μαγικό ξόρκι του πάγου του έκαναν." Μου ψιθυρίζει στο αυτί.

Τι μας λες, πως και δεν κάνει κρύο καλοκαιριάτικα; Μήπως γιατί δεν βρισκόμαστε στην Αυστραλία ή στην Αλάσκα;

"Πιστεύω ότι το δεύτερο σενάριο ισχύει." Τον ειρωνεύομαι.

"Τι θέλω και ασχολούμαι μαζί σας ήθελα να 'ξερα." Λέει ο Νίκος και μπαίνει μέσα στο μαγαζί κοπανώντας την πόρτα.

"Καλωσ'το το νεόνυμφο ζευγαράκι μας." Πετάγεται ο Στέφανος.

"Τι;! Γάμος;! Θα σου το κάψω μωρή το νυφικό!" Συνεχίζει νευριασμένη η Ζωή.

"Να ετοιμάσουμε και τον δικό σας σε λίγο. Κάνετε καλό team κραξίματος." Τους λέει η Στέλλα και με αγκαλιάζει ενώ της λέω "Χρόνια Πολλά!" Και της ζητώ συγνώμη που δεν πρόλαβα να της πάρω δώρο.