Κεφάλαιο 23

457 62 33
                                    

"Ααααα!" Τσιρίζει ενώ προσπαθώ να πλύνω το κάψιμο με κρύο νερό.

"Κάτσε σε μια μεριά!" Του φωνάζω και τον κρατάει η μάνα του.

Ανοίγω το τηλέφωνο της μπανιέρας στο τέρμα και πάει καταλάθος στο πρόσωπό του.

"Sorry, sorry!" Του λέω και προσπαθώ να στοχεύσω το κάψιμο.

Ακούγεται ξαφνικά πάρα πολύ δυνατή heavy metal μουσική από τον πάνω όροφο. Η μάνα του με σπρώχνει, βγαίνει έξω από το μπάνιο και αρχίζει να τσιρίζει να κλείσουν την μουσική.

Μου πέφτει το τηλέφωνο της μπανιέρας κάτω στο πάτωμα και το νερό αρχίζει να μας λούζει και τους δύο σα να είναι συντριβάνι.

Κλείνω τα μάτια μου και τσιρίζω ενώ γινόμαστε λούτσα.

"Μη τσιρίζεις μωρή, μας κούφανες. Κλείσε αυτό το μαραφέτι και πες στον Χρήστο να με πάει στο νοσοκομείο καλύτερα γιατί θα με πεθάνεις." Μου λέει ο κύριος ξινός και το κλείνω.

Η μουσική σταματάει, η κυρά μουρλή που με έβαλε να κάνω την νοσοκόμα είναι πάνω μάλλον, όπως ο Χρήστος και οι φίλοι του.

"Να το κάνεις μόνος σου τότε, που ξέρεις κιόλας!" Του φωνάζω και βγαίνω κι εγώ από το μπάνιο.

Συγγνώμη που δεν σπουδάζω ιατρική ή δεν είμαι νοσοκόμα!

Πέφτω πάνω στον Χρήστο, πάνω στον Χρήστο πέφτει η μάνα του κι εκείνη την στιγμή που κάνω βήματα προς τα πίσω πέφτω πάνω στον Στέφανο, υποθέτω και γινόμαστε ένα με το πάτωμα.

"Το κάψιμοο!" Τσιρίζει στο αυτί μου και όπως σηκώνομαι του πατάω το χέρι.

"Τι; Που; Καίγεται το φαΐ;!" Φωνάζει ο Χρήστος και πηγαίνει στην κουζίνα.

"Το φαΐ! Το φαΐ!" Τσιρίζει και η μάνα όταν πάει να σηκώσει τον Στέφανο και τον αφήνει πάλι κάτω.

"Απ'ότι κατάλαβες εγώ θα πρέπει να σε πάω στο νοσοκομείο." Του λέω και απλώνω το χέρι μου για να τον σηκώσω.

"Προτιμώ να πάω από τώρα μόνος μου στο νεκροταφείο παρά να με στείλεις εσύ." Από την φάτσα του φαίνεται να τον τσούζει το κάψιμο.

Από την κακία σου μπούμερανγκ σου ήρθε.

"Τότε πάω να παραγγείλω την κάσα. Τα έξοδα δικά σου." Του λέω, σηκώνεται, παίρνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου και μπαίνουμε μέσα στο αυτοκίνητο.

"Και τη δική μου κάσα εσύ θα την πληρώσεις; Καλύτερα να με αφήσεις να ζήσω λίγο παραπάνω, μη σου πέσουν κι όλα μαζί." Τον ειρωνεύομαι και πατάει απότομα το γκάζι.

Αγώνας ΑντοχήςWhere stories live. Discover now