{Daniël}
"Doeg."
Het was het laatste woordje dat deel uit maakte van het gesprek tussen Luna en mij.
Toen ik haar naam op m'n display zag verschijnen nam ik zo snel als ik kon op, ik hoopte dat Luna...
Ja wat hoopte ik nou eigenlijk?
Ik weet het niet eens meer, in ieder geval.. Er brandde ergens voor, hoop in mij.
Alleen ik kwam er al snel achter dat ik nodig was, ik was nodig om Luna een onderdak voor deze nacht te bieden. Het voelde bijna als verraad, alleen de reden waarom weet ik niet.
Maar ik gaf toe, Luna was onderweg naar mij toe. Ik kan haar niet zomaar in de steek laten, toch?
Nee dat kan niet.
Dus ik moet dit doen, voor ons.
Over ongeveer 43 minuten is Luna hier, ik besluit om nog even te gaan rusten, alleen ik val al snel in een korte slaap. Na ongeveer 45 minuten schrik ik wakker uit de nog redelijk lange slaap. Een vervelend geluid speelt zich af op de achtergrond.. De bel.
Shit, dat moet Luna zijn.
Gehaast spring ik uit bed, haal het verband van m'n oor, kijk even kort in de spiegel om te zien hoe m'n wond er aan toe is, maar ren daarna al gauw de trap af. Snel open ik de voordeur, daar staat ze, waarom is ze zo mooi?
Ik zie dat ze naar mijn oor kijkt, maar ze zegt er niks over, opgelucht haal ik adem en wenk naar haar dat ze naar binnen moet komen.
Eenmaal binnen vraag ik d'r of ze wat wilt drinken, voorzichtig knikt ze. Zucht, soms is Luna niet bepaald.. Uhm snugger.
"Ja en wat wil je dan?", vraag ik lichtjes geïrriteerd.
"Een mok met chocomelk graag."
"Warm of koud?"
Koud, ofcourse.
Dat had ik niet hoeven vragen, Luna wil d'r chocomelk bijna altijd koud.
Behalve is het hartje winter is, dan nipt ze met plezier mee aan mijn mok met bloedhete chocolademelk.
Ik knik even kort en loop daarna de keuken in, behendig pak ik de chocolademelk, de ice tea en de optimel uit de koelkast, vul 3 glazen met ieder een van de 3 verschillende drankjes, zet de pakken terug en loop daarna naar luna. Ik overhandig haar, haar mok met chocomelk en plof daarna met mijn eigen 2 glazen naast haar op de bank. Ze glimlacht liefjes, maar wel onzeker, naar me en zelfverzekerd lach ik terug.
Het eerste wat me opvalt is dat ze haar favoriete programma Faking-it op heeft gezet. Ik glimlach en ga nu dicht naast haar zitten.
Haar warmte voelt als een soort deken voor mij, het laat me gloeien van geluk. Ongemerkt rust mijn blik op Luna, ik bestudeer haar van top tot teen. Ze is echt heel erg mooi, ik voel mijn ogen stralen wanneer mijn ogen bij Luna's gezicht arriveren..
Haar lippen.. Zo vol, zo zacht.
Haar ogen.. Zo helder, zo mooi.
Haar neus.. Zo rood, zo lief en schattig.
Haar rode wangen.. Zo warm, zo zacht.
Alles in mij gloeit.
Haar bijzijn voelt geweldig, ze is van mij, alleen van mij.
Snel kijk ik weer weg, mijn reflex heeft me beschermd tegen een ondergang. Ik merk nu dat Luna's ogen op míj zijn gericht.
Fijn.. Ik voel dat ik rood word en snel zoek ik naar een redding.. De klok, ja dat is het!!
"Luna, zullen we gaan slapen? Het is al 23:45..!?"
Saved by the time.
De woorden komen gehaast uit mijn mond.
Luna knikt en staat met kreunen en steunen op, automatisch schiet ik in de lach en verontwaardigd kijkt Luna me aan.
"Wat lach jij?"
Spottend kijk ik haar aan.
"Je lijkt wel een oud wijf Luna."
Ze schiet in de lach en geeft me een speelse duw.. Ik denk geen seconde na en duw haar op de bank, ik lach gemeen en begin daarna onophoudelijk met kietelen.
Lachend schreeuwt ze het uit.
"Daan stohop, alsjealsjeblieft."
Lachend geef ik toe en ga langzaam van Luna af.
"Kutkind."
Lachend spreekt ze de woorden uit.
Eenmaal uitgelachen lopen we samen naar boven en vrijwel meteen bovenaan de trap grijpt Luna mijn arm.
"Uh Daan.. Ik heb geen spullen bij me."
Even kijk ik haar geschrokken aan door haar onverwachte actie, maar als ik haar blos zie reageer ik rustig op haar wanhoop.
"Nou je hebt sowieso mijn shirt, alleen een tandenborstel heb ik zo 123 niet voor je en poetsen met die van mij is niet erg hygiënisch."
Ze knikt en begint met omkleden.
Ongezien staar ik naar haar lichaam, haar mooie perfecte lichaam.
Zelf haat ze haar eigen lichaam.. Wat ik overigens echt niét snap.. Maar ja.
Na een paar langzame seconden staat Luna in haar ondergoed, maar dit duurt niet lang, snel trekt ze mijn shirt aan en kruipt in bed, maar na 3 seconden springt ze op en stapt snel uit bed.
"Wat is er Luna?"
Ik zie haar even nadenken
"Ik heb toch gezegd dat ik ruimte wou, zolang je mij niks verteld blijf ik liever op afstand van je."
Het waren eerlijke woorden, maar ze stelden me teleur. Snel antwoord ik wat.
"Ohja.. Maar ik heb de andere bedden in huis niet verschoond en het is al bijna half één."
Ik wist dat ik een punt had en zag in haar ogen dat ook zij inzag dat ik gelijk had. Zuchtend gaf ze toe..
"Oke, maar Daan, ik wil dat je mij zo snel mogelijk verteld wat er aan de hand is anders ben ik echt klaar met je."
Ik knik en klop daarna, met een glimlach, gebarend dat ze naast me moet komen liggen.
Met een glimlach kruipt ze dicht tegen me aan. Ze is warm, maar niet té warm, het voelt goed om haar naast me te hebben. Ze legt haar hoofd op mijn borst. Ik sluit mijn ogen en zucht diep.
Even tilt ze haar hoofd op en kijkt me, waarschijnlijk, aan maar legt haar hoofd daarna weer op mijn borst. Ik voel haar langzaam wegzakken en na een paar seconden valt ze in slaap, waarschijnlijk met de gedachte dat ik ook slaap.. Maar ik slaap niet, haar woorden blijven in mijn hoofd spoken..;
"Oke, maar Daan, ik wil dat je mij zo snel mogelijk verteld wat er aan de hand is anders ben ik echt klaar met je."
Ik voel tranen opkomen.. Ik weet niet hoe ik het haar moet vertellen.
Een gaap haalt me even later uit mijn gedachtes en niet lang daarna val ook ik inslaap.
